نظرات کاربران درباره کتاب سه‌ شنبه‌ ها با موری

به خاطر حجم کم و موضوع هستی شاناسانش که دغدغه همه انسان هاست کتابیه که پیر تا جوان، زن و مرد، و تمامی اقشار جامعه خوبه که بخوننش. تو این کتاب یاد میگیریم افکاری که جامعه و فرهنگ سعی داره به خوردمون بده رو کنار بذاریم و به سمت چیز هایی که واقعا اهمیت دارن بریم

جذابیت این کتاب ارتباطی با کشش داستان ندارد، بلکه زیبایی این رمان مربوط به محتوای بی نظیر آن در بیان توصیه هایی به بشر امروز برای رسیدن به مقام پذیرش و دم غنیمت شماری است. چقدر بعد از خواندن آن حال خوشی پیدا کردم

با چند جمله کوتاه صدها درس رو به آدم یاد میده

یک داستان بی نظیر وبسیار تامل برانگیز

کتاب خوبی بود که ارزش زندگی رو نمایش می داد. من خودم به فکر فرو رفتم که چقدر جسم یک انسان به دلیل بیماری ممکنه آسیب پذیر بشه ولی در مورد روح قضیه کاملا می‌تونه متفاوت باشه. بیماری می‌تونه به روح آسیب بزنه ولی اینکه روح رو تسخیر کنه یا نه دیگه بخشیش تصمیم خوده بیماره.

این کتاب رو در طول دو هفته خوندم. وقتی غرق کتاب نمی‌شدم، موری یک آدم بسیار برون‌گرا جلوه می‌کرد که درکش نمی‌کردم که چرا انقدر باید مشتاق انسانها باشه. اما امشب که غرق کتاب شده بودم، یکی از سوالات سختم رو از همین موضوع پاسخ گرفتم. سعی کردم به این موضوع گیر ندم. البته، خیلی از ابهاماتم با خوندن این کتاب برطرف شد. و فهمیدم که ممکنه آدمهای دیگه هم مشکلاتی مثل من داشته باشند؛ مثل میچ. گاهی اوقات به وجد میومدم، گاهی اوقات خوف مرگ برم می‌داشت و یک جا هم برای زنده شدن آرزویی دیرینه بغض کردم. لبخند هم داشت. مجمع الاحساسات! فکرم راجع به مرگ به روز رسانی شد. یکم هم شبیه حرفای یالوم بود. البته من خیلی یالوم نخوندم، همون قدر کوچیکی که خوندم حس کردم شبیه بودن. اگر دچار روزمرگی و کرختی شدی، بخونش.

داستان با برگشتن میچ برای دیدن استادش موری شروع میشه با هر جمله موری زندگی میکنید زندگی،مرگ ،خانواده، عشق و محبت رو از دریچه متفاوتی می‌بینید اگه دنبال کتابی هستید که روح شما رو جلا بده،از خواندنش پشیمون نمی شوید

داستان مربوط اسبت به. ارتباط دوباره شکل گرفته ی بین استاد و شاگردی بعد از حدود ۱۵سال استاد موری که با مریضی لاعلاجش دسته پنجه نرم می‌کند و چند صباحی تا پایان عمرش باقی نمانده این کتاب روایت گفتگوهای موری است با شاگردش در روزهای سه شنبه هر هفته ریتم آرام عمیق کتاب خواننده را با خود همراه میکندوموضوعات هر فصل تلنگری است به اندیشه ی آدمی

خیلی عالی بود به شدت احساسات منو تازه کرد جزء کتاب هایی هست که حتما نسخه کاغذیشا میخرم و بارها میخونمش

من این کتاب رو وقتی میخوندم تصور می‌کردم که من هم واقعا توی اتاق موری هستم و کنارش نشستم و دارم به صحبت هاش گوش میدم . دلم می‌خواست برم دستای موری رو بگیرم و یا اینکه سرش رو نوازش کنم. اتاق موری رو توی ذهنم تصویر سازی کرده بودم الان هم توی ذهنم دارم. اون روزهایی که این کتاب رو میخوندم جزو لذت بخش ترین روز های زندگیم بود. آخر کتاب اشکمو درآورد الان هم یاد اون شبی که کتاب رو تموم کردم میوفتم چشام خیس میشه . تجربه قشنگی بود. موری تا ابد توی قلب و ذهن من میمونه.

خیلی توصیه نمیکنم بر خلاف نظر خیلی از کاربران من خوشم نیومد یه سری چیزها در کتاب خیلی تکرار شده که نیازی نبود مثلا آن شخص خیلی لاغر شده یا سرفه های شدید و خلطی داره یا هوا خیلی گرمه اما پتو می‌کشه، لباسش گشاد براش بارها این ها در کتاب نوشته شده برخی واقعا حتی احتیاج به گفتن نداشت کتاب کمی فضا ی غم آلودی داره من خیلی لذت نبردم

فوق العاده بود و از اون کتاب هایی بود که دلم میخواد نسخه ی چاپیشو بگیرم که همیشه داشته باشمش

هیچ کلامی برای تمجید از این کتاب به ذهنم نمیرسه که حق مطلب رو در موردش بیان کنه, فقط چندین و چندبار بخونیدش, همین

کلاس درسی که چگونه زندگی کردن رو به ما یاد میده، خیلی دوستش داشتم و پیشنهاد میکنم اگه دوست دارید در زندگی روزمره احساس خوشبختی کنید حتما مطالعه کنید .

کتاب خوبی بود به نظرم ولی این نظر شخصی من (بعد خوندش با خودم گفتم اوه اینا اوکی خیلی هم خوب که در مورد مرگ و مرشد میگی اما خوب راه حلت برای پیدا کردن مرشد چیه و راه کاربردیت برای خوب زندگی کردن چیه!) البته از حق نگذریم کتاب که جمله های و متن های و اهنگ جالبی داره مثلا موری میگفت من میخوام حس های جدید تجربه کنم لذت برم و اینا درس های بزرگیه

بعضی وقتا شدیدا به یکی مثل موری تو زندگیم نیاز دارم سرشار از امید

عالی و بی نظیر

یکی از قشنگ ترین رمان هایی بود که خوندم 🤍 اینقدر دلنشین که انگار تو هم مثل میچ منتظری سه شنبه بعدی زودتر بیاد و بری دیدن موری ...

یکی از رمان های تاثیر گذاری بود ک خوندم واقعا بعد از خوندن این کتاب دیدم ب زندگی تغیر کرد پیشنهاد میکنم بخونید خصوصا کسایی ک احساس پوچی میکنن

خوشحالم که این کتاب رو خوندم