نظرات کاربران درباره کتاب تاملی در مدرنیته ایرانی: بحثی در باره گفتمان‌های روشنفکری و سیاستِ مدرنیزاسیون در ایران

کاش‌ ویرایش جدی‌تری می‌شد. هم خیلی غلط املایی دارد، هم گاهی‌دستوری. اما کلا کارهای آقای میرسپاسی ارزشمند است. همچنین امیدوارم کتابهای حوزه اندیشه هم بیشتر مورد توجه طاقچه قرار بگیرد. هنوز گویا کتابفروشی‌های الکترونیکی بیشتر برای رمان‌خوان‌هاست و حوزه‌های دانش و علوم‌ انسانی را چندان جدی نگرفته‌اند.

عالی، کتابی است که بدور از جهت‌گیری افراطی، یعنی ذوب شدن در مدرنیته غربی و یا دشمنی کورکورانه با آن به بررسی مدرنیته و رویکردش نسبت به جهان سوم و بخصوص ایران می‌پردازد. فقط ترجمه کمی روان نیست و خواندش اندکی دشوار است.

یکی از بهترین تحلیل هایی که از انقلاب ایران و مدرنیته ایرانی خوندم. به علاوه اینکه کتاب پر از ارجاعات تاریخی ارزشمنده.

کتاب به این اهمیت چرا این قدر پر از غلط و جمله‌های ناقص و بی ربط منتشر شده؟ واقعا حیف است که این کتاب با حجم از بی‌دقتی چاپ شده است.

کتابی است مبتنی بر پژوهش به روش علمی که حتی المقدور به دور از سوگیری شخصی باشد با رویکردی پدیدارشناسانه. بررسی دو انقلاب مهم تاریخ ایران یعنی مشروطه و 57 از حیث احزاب و گروه ها و اشخاص موثر و واکاوی نگاه آنها و محیط فکری آن روزگار و تحلیلی نسبتا خوب از چرایی موفقیت اسلام سیاسی در به دست گرفتن جریان اصلی انقلاب و بعدها حکومت. از نقش رژیم شاه در این امر تا گروه های چپ و لیبرال و اشخاصی چون آل احمد و شریعتی و بهره گیری از مارکسیسم و عناصر شیعی برای جریان سازی و تقابل با مدرنیزاسیون شاه که غیر از مدرنیته در حوزه سیاسی بود و بازگشت به اصل و سنت و خویشتن که در دین می دیدند و از این رو تقویت نمایندگان دین و اسلام سیاسی و شبکه گسترده حسینیه ها و مساجد و... در مجموع کتاب خوبیست و نویسنده در عین آشنایی با روشهای پژوهش دانشگاهی، ایرانی است و آشنا با اتمسفر سرزمین. ترجمه نسبتا خوب است و می توانست بهتر باشد. اما متن نیاز جدی به بازنگری و غلط گیری و ویرایش دارد خصوصا فصل آخر که جا افتادگی دارد. اما این موارد، در فهم و خوانش، مشکلی‌ ایجاد نمی کند.

دوران این نظریه پردازی های احساسی وغیر علمی دیگر تمام شده است و من از پرداخت پول بابت آن متاسفم . احتمالا برای تالیف از سفارت ایران در لندن ویا جاهایی دیگر کمک دریافت کرده باشد . این برداشتها در مجامع علمی جهانی بی اعتبار است . ومدرنیسم یا حداقل حرکت به سوی نوشدن ن و نو گرایی بجای واپس گرایی راهی است اجتناب نا پذیر . وتبلیغ برای برگشت به گذشته مثل کوشش برای عقب بردن زمان است . کشور های شرقی موفقی که در این راه قدم نهاده اند مثل ژاپن و اخیرا چین و هند دلیل مناسبی برای رد نظرات این کتاب هستند .