نظرات کاربران درباره کتاب شب‌های حرم‌خانه

متن روان و شیرینی داشت. جالب بود.

خیلی گیج کننده بود

خیلی از خوندن این کتاب لذت بردم واقعا زیبا بود.

داستانی جذاب با قلمی روان همراه با توصیف‌های خیال انگیز که در ضمن اطلاعات تاریخی خواننده را نیز افزایش میدهد به علاوه یک سبک زندگی ارزشمند را هم بوسیله سنبل السادات و دخترش معرفی کرده است . ایراد وارد بر کتاب این است که کلمات غیر مستعمل زیادی در آن هست بی‌آنکه معادل رایج و یا تعریف کلمه آمده باشد دوم کلمه " سنبل السادات" به غلط "سنبل سادات" نوشته شده است.

موضوع جذاب و نویی داشت، تلفیق تاریخ و مذهب، واقعیت و خیال. داستان هم سیر جالبی داشت، البته نمی‌شه با قطعیت گفت موضوعش تعزیه‌خوانی بود، چون بخش زیادی از کتاب به روایت روزمرگی‌های زنان حرم‌خانه پرداخته‌بود ولی بخش تعزیه‌خوانی هم موضوع زیبا و بدیعی بود. اسم کتاب بهتر بود آشوب حرم‌خانه یا بلوای حرم‌خانه یا چیزی از این دست باشه. شخصیت‌پردازی هم خیلی خوب نبود به‌طوری‌که اگر اسم شخص رو نمی‌دونستیم، انگار خیلی از شخصیت‌های کتاب یک‌نفر هستن چون ویژگی بارزی نداشتن که از بقیه متمایزشون کنه. بعضا توصیفات هم خیلی زیاد می‌شد و این برای من خوشایند نیست و بخش توصیفات زیاد رو گاهی سَرسَری رد می‌کردم که این توصیفات بیش از حد در کتاب عروس قریش هم اتفاق افتاده‌بود. و اینکه تعداد شخصیت‌های کتاب هم خیلیییییی زیاد بود و من تا کلی از کتاب رو که می‌خوندم گیج بودم که کی به کیه. که خب به قول یه‌نفر این شلوغی بیشتر تقصیر ناصرالدین‌شاهه تا نویسنده😅 ولی بهتر بود که از این گیجی کم بشه مخصوصا اوایل کتاب ولی هرچی جلوتر می‌رفت بهتر می‌شد. خداقوت به نویسنده.

رمانی کاملاً زنانه، از اندرونی ناصرالدین شاه قاجار ماجرای قشنگی بود، توصیف‌های نویسنده از مکان‌ها و فضاها بسیار حرفه‌ای بود. ماجرا حول موضوع تعزیه است و البته تا قبل از این تصور من این بود که تعزیه فقط برای ایام محرم و نهایتاً فاطمیه باشه، نمی‌دونستم اینقد انواع مختلف داره چه برای ایام عزا و چه برای ایام شادی. پایان‌بندی هم مناسب بود و لذت بخش.

برای سرگرمی خوبه ولی تنوع اسم زیاده و اوایل آدم گیج میشود

جالب بود.

یه جاهایی خیلی حرص میخوردم که مردم تو سختی و پادشاهوتو خوش گذرونی ولی پایان خوبی داشت و خیلی خوشم اومد

کتاب خیلی خوبیه اطلاعات نویسنده واقعا عالیه ولی توصیفاتش یکم زیاده هرچند قشنگه ولی گاهی حوصله م سر می رفت

چهره ی دقیقی از دربار ناصر الدین شاه ارائه میداد .اما کتاب بسیار پر شخصیتی بود که گاهی خواننده شخصیت ها را گم میکرد.کتاب خواندنی و جذابی بود

ارزش خواندن و وقت گذاشتن دارد . بسیار خوب بود

بسیار خواندنی .موضوع تعزیه این بار از دید زنان ، البته به خاطر اسامی زیاد کمی خواننده را سر درگم می کرد ولی من عاشق روایتش شدم.

اولای کتاب از این همه اسامی سردرگم بودم و کلی باید از مغزم کار می‌کشیدم تا اسامی رو به ذهنم بسپارم رفته رفته به روند کتاب عادت کردم کتاب خوبی بود واقعاً خدا رو شاکرم که تو دوران ناصرالدین شاه زندگی نمی کردم، چون ممکن بود منم میشدم یکی از زن صیغه ای های ناصرالدین شاه 🤣 قبلا ها دوست داشتم تو زمان قاجار زندگی می‌کردم ولی بعد خوندن این کتاب به کل نظرم عوض شد حال و هوای کتاب رو دوست داشتم فضای قدیمی و قشنگی که به تصویر کشیده بود نویسنده از غیرت اون زن ناصر الدین شاه خوشم اومد که وقتی حکم حرام بودن تنباکو اومد دستور داد همه قلیون ها رو جمع کردن، این نشون میده می تونی زن شاه مملکت باشی ولی اینقدر به حرف مرجع تقلیدت بری برعکس الان که خیلی از پولدارهای ما دیگه نه احترامی برا مرجع تقلید قائلن،نه برا خدا نه برا پیغمبر و اهل بیتش درمورد واژگان جدید کتاب هم خب خیلی هاشو بلد نبودم از یک جایی به بعدم حوصلم‌ نمی‌گرفت که برم سرچ کنم و رد میشدم ازش 😂 من نقش عبدالحسین رو تو کتاب نفهمیدم واقعا چرا باید عاشق دختره میشد؟😐 آخرش هم نفهمیدم سنبل سادات زن ملاعلی شد یا نه ؟!🤨 یکسری قسمت ها رو ناتموم گذاشته بود نویسنده که خب جالب نبود برام 🤷🏻‍♀️ در کل اگر کتاب تاریخی دوست دارید پیشنهاد میکنم این کتاب رو

بااینکه عاشق داستان و حکایات قدیمی و قجری هستم اما این رمان با وجود جذابیت ،گاهی گیجم میکرد دلیلش هم اسامی بسیارزیاد و القاب های فراوان و بیش از حد شرح دادن در رابطه با تزئینات و نقش و نگار و .. هر شئ ای بود که در اطراف راوی بوده ، خواننده خسته میشه ازاینهمه توضیح درباره اشیا. اما برای فیلمنامه نویسی کمک خوبیه

اینکه خارج از منظر خشونت داستان پردازی شده و به دنیای زنان حرمسرا وارد شده خیلی جالب بود.

کتاب جالبی بود با موضوع نو و تازه ی تعزیه زنان اما داستان پردازیش کم بود زیاد جذابیت و کشش نداشت ولی خب پایان خوبی داشت و در عین حال وضعیت حرم خانه زنان ، وضعیت جامعه ایران رو در زمان ناصرالدین شاه تا حدودی روایت کرده بود

عالی بود.اولش فکر کردم از این رمان های خاله زنکی وعشق وعاشقی ولی بعد از فصل اول خیلی جذاب شد.طوری که گوشی ام همه جا همراهم بود. برای آشنایی شیرین با گوشه ای از تاریخ بخونیدش بد نیست

هرچی که لازم بود درباره این کتاب گفته بشه، در نظرات زیر این کتاب گفتن. از نظر من هم کتابی معمولی و نه چندان قوی بود که در خلال زندگی یک ملاباجی و دخترش گل‌بخت، اوضاع حرمسرای ناصرالدین شاه رو شرح می‌داد و گریزی هم به مسائل سیاسی آن دوران زده بود. البته لازم به گفتن هست که اسامی زیاد در اول داستان موجب سردرگمی مخاطب میشه اما بعد از خوندن بیشتر، سردرگمی تقریبا از بین میره.

نگاهی جدید به دنیای تعزیه خوانی ،اما اینبار تعزیه خوانی توسط بانوان