نظرات کاربران درباره کتاب توتالیتاریسم

ترجمه اصلا روان نیست، جمله ها بیش از حد طولانی هستند در حدی که وقتی می‌رسید انتهای جمله، کل مطلب از دست آدم درمیرود

این کتاب مشهور آرنت که در حوزه خود یعنی تعریف رژیم توتالیتر، همچنان بهترین است، جز کتاب هایی است که باید حتما خواند حتی اگر در ژانر کتاب مورد علاقه ما نیست. این کتاب که بر اساس دو رژیم توتالتیر مهم، آلمان نازی و روسیه استالینیستی نوشته شده که البته آرنت یهودی، طعم آلمان نازی را چشیده، به خوبی عناصر و روش های نضج گرفتن چنین رژیمی را بیان می کند. رژیمی که به گفته آرنت در دسته بندی هیچ یک از نوع حکومت ها از دموکراسی تا آریستوکراسی و مونارشی و حتی تیرانی جا نمی گیرد. با عناصری خاص خود: داشتن ایدئولوژی معتقد به راه حل نهایی داشتن و قطعیت در آن در مرحله جنبش بودن، نوعی از بیان دارند و وقتی به حکومت رسیدند، روشی دیگر. استفاده از دو ابزار مهم: تبلیغات (پروپاگاندا) و ایجاد ارعاب(ترور و وحشت) که دومی خصوصا در مرحله حکومت، روش غالب است با استفاده از پلیس مخفی و امنیتی که بازوی اصلی توتالتیر است ورای ارتش و سازمان های دیگر. به نقل از استالین در عموم گفتن حرفی که قصد عمل به آن نیست و نشان دادن چهره میانه رو اما در عمل گونه دیگر بودن. ایجاد سازمان های مختلف و تداخل وظایف جهت پیش برد اهداف توتالتیر با سوییچ کردن بین سازمان ها به وقت مقتضی. برکشیدن نیروهایی که نیت توتالیتر و پیشوا را به خوبی می فهمند بی اینکه امر مستقیمی از او باشد و حذف عناصری که چنین نیستند ولو وفادار باشند. حدف هم لزوما فیزیکی نیست بلکه گماردن آنها به پستی در قدرت ظاهری است خارج حلقه نزدیک توتالیتر. تفاوت بین قدرت ظاهری(دولت) و قدرت واقعی (حلقه توتالیتر). و نکات بدیع دیگر. و در نهایت انفراد و ذره ذره شدن و دورافتادگی انسانها(نه تنهایی خودخواسته برای اندیشه) در عین توده ایی بودن آنها. توتالتیر، آزادی را محدود نمی کند بلکه نابود می کند حتی در حوزه شخصی افراد. اما در نهایت، توتالیتاریسم، آنتی تز خود را در خود دارد. آرنت، زادن هر انسان را، نشان امید می داند و آغازی دیگر. ترجمه خوب است و توضیحات مناسب.

تجربه خوندن کتاب مجمع الجزایر گولاک مطمئنا شجاعت لازم داره و خوندن این کتاب میتونه مکمل خوبی برای رشد دیدگاهتون باشه

یکی از کتاب هایی که به نظرم باید خوندنش در مدارس الزامی بشه چه برای دانش اموز و هر کس دیگه و مخصوصا ما ایرانی ها لازم این کتاب بخونیم.در مورد ترجمه بگم که کاملا افتضاح انگار که یک ربات این کتاب ترجمه کرده جمله هایی با کلمات بسیار سخت جمله بندی افتضاح هر جمله باید چند بار خوند تا فهمید منظور چی و بعضی از جمله ها حتی با چندبار خوانش هم درست متوجه منظور نویسنده نخواهید شد به نظرم بهتره این کتاب بیژن اشتری ترجمه کنه البته این کتاب توسط مهدی تدینیی یک بار ترجمه شده که میگن ترجمه بهتری که متاسفانه دیگه این کتاب با ترجمه ایشون پیدا نمیشه.

ترجمه غیر روان و بد، انگار گوگل ترجمه کرده، قلم غیرجداب و بدون کشش و گسسته نوشته شده

اولا این نسخه مربوط به چاپ قدیم است و الان این کتاب به چاپ بیستم هم رسیده است؛ درحالیکه این نسخه مربوط به چاپ ششم است! و گویا هنوز به روز نشده است! و در ضمن قیمت ۶۰هزار تومان که برای نسخه الکترونیکی این کتاب تعیین شده، بسیار بالا و گران است! و فقط با تخفیف بالا می‌تواند ارزش خرید داشته باشد.

فوق العاده کاش کمی بیشتر مطالعه کنیم

کتاب خواندنی و تأمل برانگیزی ست. این کتاب بر اساس تاریخ ناگوار قرن بیستم و آنچه رژیم‌های تحت رهبری هیتلر و استالین بر سر انسان و انسانیت آوردند، نوشته و پرداخته شده. بی شک اگر اندیشمندی همچون خانم هانا آرنت در دوران حال زندگی می‌کرد با نگاهی موشکافانه به برخی حاکمیت‌ها در خاورمیانه، می‌توانست ابعاد تازه‌ای از توتالیتاریسم را کشف و در کتاب بگنجاند. هرچند ایدئولوژی‌هایی که مبنای مذاهب اسلامی هستند هنوز نتوانسته‌اند هیولای وجودی‌شان را در فرم توتالیتاریسم به شهروندانشان بنمایانند، اما این کتاب به خوبی نشان می‌دهد که نسل کنونی و آینده‌ی مردم خاورمیانه با چه جهنمی روبرو خواهند شد. ترجمه بسیار مناسب و دقیق بود.

چه مشکلی پیش اومده من دو تا کتاب توتالیتاریسم هانا آرنت و نقد عقل محض رو خریداری کردم. هر دفعه میخوام مطالعه کنم یک ساعت وقتم گرفته میشه تا فایل باز بشه

جز کتابهایی‌ست که انسان آزادیخواه باید مطالعه کند. ارزشمند و دقیق تفسیر کرده است

سلام این کتاب ثقیل و دور از فهم است یا در ترجمه آن اشکالی است در هر صورت به سختی می توان متوجه شد نشانه های یک حکومت توتالیتر چیست روان نیست متاسفانه

این کتاب رو حتما بخونید. به ویژه با قیمت بسیار مناسب طاقچه

توتالیتاریسم در نخستین سال فعالیت آرنت در CIA منتشر شد و ضرورت سیاسی صهیونیسم را تأیید می‌کرد. به‌خاطر کارکرد تبلیغاتی این اثر برای ایالات متحده در زمان انتشارش، «تابعیت آمریکا» را به آرنت دادند. او می‌گوید «ایدئولوژی» نظامی به وجود می‌آورد تا بتواند حکومت بر مدیریت جامعه را بر آن بنیاد نهد و این کار ضرورتاً مستلزم ارعاب است. ارعاب یعنی «کاربرد منظم، نهادینه، برنامه‌ریزی شده و بی‌حد خشونت جسمی و روانی که قانون آن را توجیه می‌کند» و زاده‌ی حکومت‌های آرمان‌خواه است. به عقیده آرنت، توتالیتاریسم در محیطی می‌روید و می‌بالد که شیرازه‌ی جامعه به‌صورت توده‌های سرگردان و بی‌ریشه از هم گسیخته باشد و دولتی پوک و بی‌مغز به شکل «دستگاهی زورگو» بر جامعه حکومت کند. ⚫در محافل آکادمیک غرب، آراء هانا آرنت با انتقادات ویرانگری روبه‌رو شد؛ مثلاً یورگن هابرماس او را به عدم درک «خشونت ساختاری» متهم کرد؛ نظریه‌اش درباره‌ی «ارعاب ایدئولوژیک» هم‌خوانی تام و تمام با رژیم غاصب اسرائیل یافت که خود از پایه‌گذاران سیاسی‌اش بود؛ فرضیه‌ی آرنت درباره‌ی توتالیتاریسم و سرشت آزادی‌خواهانه‌ی «انقلاب آمریکا» یکسره غلط از آب درآمد و شاگردانش نیز به آن اذعان داشتند؛ حتی سال‌ها بعد به اعتراف مجله‌ی پارتیزان ریویو بنیان تمام فرضیه‌هایش که استوار بر تعبیر او از «وضع بشر» بود، فرو ریخت و بهترین ستایش‌گران آرنت پروژه‌اش را «شکستی قهرمانانه» خواندند، اما در دوره‌ی «انقلاب فرهنگی» در ایران، آثارش به‌عنوان مرجعی معتبر برای دانشجویان رشته‌های علوم انسانی تلقی گشت! و همراه سِر کارل پوپر و سِر آیزایا برلین، در جمع یکی از «سه پیامبر یهودی» اصلاح‌طلبان جای گرفت! جالب است که هیچ‌کدام از این سه نفر، یکدیگر را قبول نداشتند! برای نمونه، برلین می‌گفت که «آرنت یاوه‌گویی است که هیچ متفکر جدی‌ای او را بر نمی‌تابد» 🛑هانا آرنت آلمانی‌تبار (1975 – 1906)، چهره برجسته‌ی جاسوسی آکادمیک در قرن بیستم و یکی از سخنگویان محافظه‌کاران آمریکایی در دوران جنگ سرد، نسب از «اشراف یهود» و خانواده‌های سکولار می‌برد؛ زنی که هم در قامت یک تئوریسین سیاسی ظاهر گشت و هم در کسوت یکی از رهبران سازمان بین‌المللی زنان صهیونیست. از سال 1935 رهبری چندین عملیات امنیتی این سازمان را برای اشغال تدریجی خاک فلسطین برعهده داشت و در مقام «فرمانده عملیات» یهودیان را تا استقرار در سرزمین‌های اشغالی همراهی می‌کرد، چون تاسیس رژیم صهیونیستی را «ضرورتی سیاسی» می‌دانست. 🛑به نوشته‌ی دیوید واتسن «آرنت در محافل صهیونیستی به دلیل فعالیتش در پاریس برای مهاجرت جوانان یهودی به فلسطین شهرتی به هم زده بود.» از سال 1941 به برجسته‌ترین حامی تاسیس «ارتش یهودی» برای تداوم حیات صهیونیست‌ها تبدیل شد تا نقش مؤثری در جنگ علیه فلسطینی‌ها ایفا کند و در سال 1948 به سمت مدیر اجرایی طرح «بازسازی فرهنگی یهود» رسید. ابتدای دهه 1950 همکاری رسمی‌اش را با CIA آغاز کرد و به حلقه روشنفکران این سازمان در مجله پارتیزان ریویو رفت. 🛑از ابتدای دهه 1960 بنیاد راکفلر نیز تامین هزینه‌های تحقیقاتی پروژه‌هایش را برعهده گرفت. سرانجام به عنوان یکی از شاخص‌ترین بنیانگذاران «صهیونیسم سیاسی» در جهان شناخته شد. آرنت همواره بخشی از درآمدهایش را خرج تحکیم رژیم صهیونیستی می‌کرد و یکی از حامیان اقتصادی اسرائیل در جنگ با اعراب (1967) بود، چنان‌که از پیروزی صهیونیست‌ها به خود می‌بالید. لور آدلر، آرنت‌شناس معاصر می‌گوید: ⬛آرنت در واپسین ده سال زندگی‌اش به همه سازمان‌های اسرائیلی پول واریز می‌کرد. دلبسته نیست، مگر به این کشور، به «اسرائیل» به این «الگوی سرآمد»⬛ و....

اگر کسی بدون توجه به سابقه ی آرنت وارد مطالعه ی کتاب بشه ممکنه بگه چقدر این نویسنده طرفدار آزادی و حقوق مردمه. اما همینکه فردی بره و سابقه ی حمایت های بی دریغ هانا آرنت از رژیم کودک کش صهیونیست رو مطالعه کنه تازه متوجه میشه این نویسنده ی یهودی واقعا به همه ی آنچه میگه معتقد نیست که اگر معتقد میبود از قتل و غارت مردم فلسطین حمایت نمی کرد.

بدددد