نظرات کاربران درباره کتاب صد سال تنهایی

گابریل گارسیا مارکز: -فرق بزرگیست میان کسی ک تنها مانده و کسی ک تنهایی را انتخاب کرده است... - باید یاد بگیرم تا وقتی از عشق کسی مطمئن نشده ام با او خاطره ای نسازم! چرا ک تاوان خاطرات جنون است... - هیچ کس لیاقت اشک های تو را ندارد و کسی ک چنین لیاقتی دارد باعث اشک ریختن تو نمی شود... -بدون عشق، می توان ایثار کرد اما بدون ایثار نمی توان عشق ورزید... - از مارکز پرسیدند: اگر بخوای ی کتاب صد صفحه ای در مورد " امید " بنویسی، چی می نویسی؟! مارکز : ۹۹ صفحه را خالی میگذارم، صفحه آخر، سطر آخر، می نویسم، " امید آخرین چیزیست ک می میرد...

کافیه این کتاب دستت باشه؛ یک صفحه هم ازش نخونده باشی؛ جوری روشنفکر به نظر میای که با نورت میشه یه محله رو روشن کرد. کتاب واقعا قشنگیه؛ قلمش ممکنه به دل شما نشینه ولی واقعا خوبه. مادرم خوشش نیومد ولی من خوشم اومد. باشد که رستگار شوید. . .

سراسر این کتاب طوفانیه به طوری که نمیشه از یک کلمه اش هم عبور کرد باید خط به خط و کلمه به کلمه خوانده شود این کتاب به نظر من معجزه ی قلم مارکز هست و به قدری شگفت انگیز هست که در پایانش من دچار سرگیجه ی سرخوشانه شدم متن یکمی سخت خوان هست و به تازه وارد های دنیای رمان توصیه نمیشود و همچنین به نوجوانان هم توصیه نمیشود. آغاز داستان رو بیشتر از پایانش پسندیدم. دوره صدساله شگفت انگیزی رو با این کتاب از سر گذراندم... خیلی خوشحالم که این کتاب رو خوندم و البته و صد البته که ده ها بار دیگه خواهم خواندش.

فقط یه چیز میگم اگه کتاب خون هستین این کتاب و نخونین از وقتی خوندمش دیگه انتظارم از کتاب خیلی رفته بالا عااااالی بود کتابش انگار این مدت که در حال خوندنش بودم تو دنیای دیگه هستم و کتاب همیشه همراهم بود تو اولین فرصت میرفتم سراغش حالا هم که نتفلیکس امتیازشو خریده بی صبرانه منتظر فیلمشم جمله اولمم نخونینش این کتاب و باید جویید با تمام وجود باید حسش کنین

حتما این کتابو بخونید، اصلا مهم نیست که شخصیت ها رو اشتباه کنید یا نتونید به خاطر بسپریدشون. این کتاب روایت آدم هاست که در نهایت تنها هستن. حتی اگه فکر کنن عاشق شدن و یا حقیقتا عاشق بشن، باز هم تنها هستن. آدمایی که برای فرار از تنهایی، کارهای زیادی می کنن ولی هیچ کدوم از این کارا در نهایت درمان دردشون نیست.

داستان پردازی و شخصیت های متفاوت و فضاهای مختلف از یکنواختی متن میکاست واقعا پیشنهاد میکنم

اولین کتابی بود که از مارکز خوندم و خیلی سخت میتونستم جلو برم.. ولی بعدا جایی خوندم که بهتره اول چندتا از داستان های کوتاه و گزارش و .. اینها خونده شه تا با فضای فکری مارکز بهتر آشنا بشیم و بعد این کتاب رو بخونیم.. https://cafe.nowaroos.com/چطور-مارکز-بخوانیم-تاصد-سال-تنهاییر/

وقتی راهنمایی میرفتم یه دوستی داشتم .اون برام تعریف میکرد که چاپ بدون سانسور قبل انقلاب این کتاب رو خونده و انقدر صحنه های سانسوریش زیاد بوده که اولین خودارض... ایش رو با این کتاب شروع میکنه.البته چاپ اینطوری این کتاب,بیشتر به جای کسر جذابیت به جذابیتش اضافه کرده انگار. اما برام جالبه چه حجم از سانسوری دادن به کتاب که یه جمله هم کسی درموردش حرفی نمیزنه

سلام. سلیقه ی من نبود، خیلی کسالت اور

به نظر من که این کتاب کتاب جالبی نبود و من رو اصلا به خودش جذب نکرد

شاید اولش هنگ کنید یه پیشنهاد خیلی درگیر اسامی نشید البته من تا آخر نخوندمش

سلام دوستان این کتاب کدوم ترجمش بهتره ؟

مزخرفترین رمانی که میتونید بخونید نه تخیلیه نه برداشته از زندگی واقعیه معلوم نیس چی به چی،ادامای رمان کین از کجا اومدن کدوم کشور حیف حیف پولم رفت حیف وقتتونو روش تزارید

وقتی ۱۷سالم بود خوندمش،خیلی برام سخت و پیچیده و خسته کننده بود اونمو قعه،ولی الان دوباره میخوام بخونمش

من نسخه چاپی کتابو قبلا خوندم . اولش درست نمیفهمیدم چی به چیه اما بعد از تمام کردن کتاب کم کم احساس کردم چقدر داستان شبیه زندگی انسان بود . پدر با یک گناه و ندامت بهشت منزل را ترک کرد اما نسلهای بعدی گناهان بزرگتری مرتکب شدند ، دچار طمع جنایت و قتل و ... شدند و نهایتا خودشان و تمام آنچه به وجود آورده بودند یا در اطراف خود جمع کرده بودند به نابودی کشیده شدند . البته این برداشت من بود . فکر کنم هر کس یه برداشت از کتاب داشته باشه .

اگر قدر عمرتان را میدانید خواندن این کتاب را اصلا توصیه نمیکنم! حیف وقت و عمر! وقتی خواندم، خیلی دنبال نقد این کتاب گشتم اما هیچ نظر منطقی پیدا نکردم، عمدتا با دلایل سطحی از این کتاب تعریف کرده اند!

تو کتابای قدیمیه عموم این کتابو دیدم .ترجمه آقای بهمن فرزانه. کتاب خون نیستم ولی چون تازه ۳۰ سالم شده از سر افسردگی گفتم یه کار مفید بکنم، شروع کردم خوندن تو دو روز خوندمش. عجیب واسم قابل درک و آسون بود حتی اسمها. شاهکار بود. انگاری تو خلاءم. انقدر لذت بخش بود که دوباره شروعش کردم، اونم تو فاصله یه نیم روز از تمام کردنش. کسی با این حجم از کیفیت اثری سراغ داره لطفا بهم پیشنهاد بده.

بد نبود، به نظر من که عشق سال‌های وبا (همین نویسنده) گیراتر بود. در مجموع، هر دو متوسط روبه بالا بودن.

اولین باره رئالیسم جادویی رو میخونم؟چی بگم ازش؟تموم شده و هنوز متحیرم از رقص قلم و تصویر سازی و شخصیت پردازی های مختص این رمان

یکی از بهترین کتابایی بود ک خوندم،فوق العادس،کسانی ک کتاب براشون یکم سخته 1 بخاطر اسامی زیاده 2 بخاطر سانسور خیلی زیاد در چاپ های جدیده،ولی کسی که کتابخون باشه 100% عاشقش میشه