نظرات کاربران درباره کتاب ای کاش قلبم بی‌آنکه بشکند مقاومت نماید

داستان خیلی جذاب و عاشقانه ای هست اما باید با دقت خونده بشه خلاصه داستان : راوی داستان یک نقاش به نام بونارد که در سال 1947 مرده .به نظر میاد این یک نامه باشه که برای زن نوشته و ازش خواسته بعد از مرگش به زندگیش ادامه بده و شاد زندگی کنه .نقاش در اواخر مرگش یک درخت بادامو کشیده . این نقاشی از روی عکسی که زن در اشپزخانه از این درخت گرفته و برای نقاش فرستاده کشیده شده .زن نویسنده هست و گاهی اوقات به روستای آندرس میرفته و این درخت بادام هم در اون روستا بوده و زن عکس درختو تو کیفش نگه میداره .چون درخت زنو یاد نقاشی که حالا مرده میندازه و احتمالا زن و نقاش عاشق هم بودن. زن دستش درد می گیره و میره دکتر .دکتر بیخودی امپول تجویز می کنه چون از زنه خوشش اومده و عشقی بینشون شکل می گیره . داستان داره میگه حتا بعد از مرگ عزیزان باید زندگی کرد و دنیا زیباست و باید شاد زندگی کرد و از زندگی تا وقتی زنده هستی لذت ببری .

خب....یه تلفیق بسیار خوب و کوتاه...فلسفه،واقعیت،توصیف....ادای احترام به زنی که حالا مرده. این تصویر من از کتاب بود.دوستش داشتم چون فلسفه ی عشق از نگاهش جاودانه نبود. کتابهای دیکرش رو هم باید بخونم، به نظر پیوسته میاد

اسمش قشنگه ولی خود کتاب یا واقعا گنگ بود ویا واسه من سنگین چون چیز زیادی دستگیرم نشد

جالب نبود خیلی گنگه

این کتاب از نظر احساسی و روحی می تونه تاثیر خیلی مثبتی رو افراد بزاره که این چیز خوبیه و می تونه کمک کنه دنیا رو بیشتر از مشکلات دنیا تجربه کنیم نظر شما چیه؟

درک ها متفاوته از متن ، اما من برداشت خیلی خوبی ازش داشتم ، البته نقد دوستان مبنی بر گنگ بودن متن هم تا حدودی درسته ، اما من خودم تمام سعی خودمو کردم تا بتونم همه ی داستان ر‌و شبیه‌سازی کنم ... در آخر هم برداشتم این بود که نویسنده دنبال یه عشق گمشده ای هستش که بی پایان هم هست و این در تمام قلم اون مشخصه

نصفه رهاش کردم اصلا برام جذاب نبود

متنش ادبی هست اما آخر سر میبینی چند صفحه ای خوندی که نه چیزی دستگیرت شده، نه خوشحالی از خوندنش. متنی مبهم،گنگ و بدون معنی و مفهوم.

کتاب به خوبی احساس را به وجود آورده و تخیل را به کار می‌گیرد و این هنر بوبن است.

زیباترین ترجمه از یک کتاب خوب، امیدوارم خانم شهروان دیگر آثار بوبن را هم ترجمه کنه.

این کتاب ها کتابهایی هستند که نویسنده معتقده هنر رو باید به خاطر صرف هنر مورد تقدیر قرار داد و نباید در هنر به جستجوی معنا و مفهوم و هدفی خاص باشی...یه جورایی سبکشون مثل یه برگ که افتاده روی آب و به این سو آن سو می ره. این سبک داستان ها به مزاق من خوب نمیان به خاطر همین یه ستاره می دم.

پسندیدم..زیبا بود! از اون کتاباییه که میشه برگشت دوباره خوند، و بازهم یه چیزهایی رو فهمید.

بسیار زیبا بود و از دو داستان کوتاه دیگری که خوندم بیشتر دوستش داشتم.. شیوه روایت رو دوست دارم

نویسنده در این داستان به طرز ماهرانه‌ای انواع عشق رو بیان میکنه... عشق انسان به یک انسان دیگه، عشق یک نقاش به اثرش و عشق یک انسان معمولی به یک درخت فوق‌العاده زیبا... چیزی که در همه این عشق ها مشترکه اینه که عاشق نمیخواد از عشقش جدا بشه و بااینکه میدونه این عشق تموم شده ولی به یه نحوی میخواد خودش رو به عشقش متصل نگاه داره... مثل اون دکتری که هر روز آمپول‌هایی که نیاز نبود رو برای اون زن تجویز میکنه، مثل اون نقاش که گاه به گاه بخش‌هایی از اثرش رو تغییر میده... اما این کار، به اونها آسیب میزنه و بیشتر از همه به طرف مقابل.... توی عنوان کتاب هم نوشته "ای کاش قلبم بی آنکه بشکند، مقاومت نمیاد" یعنی میگه با اینکه میدونه اون عشق تموم شده ولی نمیخواد با قبول کردن این قضیه قلب خودش رو بشکنه و نمیخواد تلخی این شکست رو قبول کنه

من این کتاب رو به کسانی که آثار بوبن رو خوندن و با سبک قلمش آشنایی دارن پیشنهاد میکنم. من خودم بشخصه شیوه ی روایت داستان رو نپسندیدم ولی خب سلیقه ها متفاوته و کتابی که برای من دلچسب نبود شاید برای دیگران جالب و در خور توجه باشه.

متن هاش همیشه بهم آرامش میده :)

همانند شعری نقاشی شده،لطیف و خیال انگیز

کتاب واقعا معرکه ست به نظرم و کریستین بوبن از اون نویسنده هاست که باید تعداد زیادی از نوشته هاشو بخونی تا سبکشو بفهمی و بتونی باهاش ارتباط بگیری‌. باقی آثارشم مثل دیوانه وار، زن آینده، غیرمنتظره، ژه همه محشرن

♥️ واقعاً ای کاش...

دلچسب نبود