نظرات کاربران درباره کتاب غوطه‌ور در فرمالین

برای اطلاعتون عرض کنم فرمالین یکی از مایع های مهم آزمایشگاهی و پزشکی هستش که رایج ترین کاربردش در کالبد شکافی مغز هستش که. دانشمندان یا پزشکان مغز جانور (انسان یا حیوان) رو توش میزارن یه مدتی ..باعث میشه مغز آبشو از دست بده و از اون حالت شلی در بیاد و قابل مطالعه و شکاف بشه جالبه بدونین مغز اشخاص بزرگ مثل انیشتین در این ماده نگه داری میشه

موسیقی عجیبی ست مرگ. بلند می شوی و چنان آرام و نرم می رقصی که دیگر هیچکس تو را نمی بیند

چقد موضوعش جدید بود منم جسد غوطه ور تو فرمالین زیاد دیدم خاکستری و سرد

نام داستان به عنوان پیرامتن و آستانه ی ورود به داستان ، ما را آماده می کند ، پیش از ورود به داستان می دانیم با چیزی یا کسی غوطه ور دریک محلول ضد عفونی کننده سرو کار داریم ، داستان شروع می شود ؛تک گویی های کسی است ، که نزدیک است به مرگ ، اما خود زندگی ست . زبان زنده ای ،که زنده نیست و به مردن شبیه تر است .با روایت هایی پراکنده و در هم ریختگی زمان مواجهیم ، با این حال خط روایی داستان ، ما را به پیش رفتن می کشاند . برای راوی حوادثی اتفاق می افتد ، و ما را در دنیای داستان غوطه ور می کند ، غوطه ور میان خیال و رویا، مرگ و زندگی، حادثه و بی حادثگی ، همچنان که عنوان داستان نیز همین غوطه ور بودن است . غوطه ور بودن در مایع،هم ارجاع به روایت جنینی است که در رحم مادر است ، زنده است اما هنوز متولد نشده و هم ارجاع به جسمی که در کما است اما هنوز نفس می کشدو شاید مرده ای که زندگان معتقدند روحش همچنان باقی است ، همانطور که راوی ، انگار مرده است اما هنوز زندگی می کند.داستان در واقع روایت دنیای واقعی ما ست، تصویر غوطه ور بودن ،انتقاد به وضعیت زندگی خود ماست و شاید عدم قطعیت همه چیز در دنیای امروز ، خیال و واقعیت ، درست و غلط و زیبا و نا زیبا و حتا مرگ و زندگی ، اینکه هر چیز بر ضد منطقی خودش دلالت دارد : زندگی و مرگ هر دو یک حقیقت اند ...

چون منم دوست دارم اهدا بشم به دانشگاه برام خیلی جالب بود

تا بحال از زبان یک جسد داستان نخونده بودم جالب بود واسم

ایده ی جدیدی بود اینکه حباب خاطراتش توی فرمالین شناور بودند و یک دفعه میترکیدند هم جذاب بود البته به نظر من میشد بهتر پرداخته بشه.

انگار بعد مرگ بیشتر غوطه ور میشی تو خاطراتت ، کارهای که کردی،نکردی،حرف هایی که زدی،نزدی و... عالی بود .

جالب بود. راوی داستان یک جسد بود،اولین بار بود که همچین چیزی رو می خوندم بیان و توضیح احساسات اون جسد بسیار زیبا بود.

بسیار کتاب جالب و با مزه ایه.یک نوع نگاه جدید به مرگ تدریجی...

راستشجزئیات عالی بود، من در هر لحظه کتاب خودم رو بجای اون مرد تصور میکردم،خیلی حس نزدیکی بهش داشتم،انگار خودم مرده بودم،طرز برخورد اون دانشجوها بامرده هم ازار دهنده بود،و البته جذابیتی ک یکی از دانشجوهای دختر برای مرده داشت برای من جالب نبود،و اونقدر مرده همه چیو خوب میدیدو میشنید ک من فکر میکردم در اخر شاید زنده بشه و ازکما خارج شه ک متاسفانه اینطور نشد.

موضوع و زاویه ی دید جالبی بود !

بازی ذهنی خوبی بود. دمی شادی و اندود را با هم آمیخت. در فرصت کم داستان کوتاه، محتوای قابل قبولی داشت.

داستان از زبان مردی بیان میشه که جسدش رو برای تشریح به یک دانشگاه بردن... داستان جالبـی بود،موضوع متفاوتی داشت

جالب

دوستش داشتم یاد خاطرات آناتومی ترم دو دانشگاه و اتاق تشریح افتادم

عالی بود

دانشجوی پزشکی ام و چون تو اتاق جسد بودم، برام جالب بود. شاید می خواست بگه مرگ به ما نزدیکه. شاید هم تقدیر رو به نمایش بذاره . شاید می خواست ما رو به جهان مرده ها ببره و از این مشغولیت دائمی به دنیا دربیاره. شاید هم فقط برای تفریح نوشته شده بود.

واقعا عالی بود از زبان یک مرده خیلی جدید و جذاب بود .

جالب بود و...