نظرات کاربران درباره کتاب اندوه

آدم ها همه می پندارند که زنده اند برای آنها تنها نشانه حیات بخار گرم نفس هایشان است کسی از کسی نمی پرسد: ازخانه دلت چه خبر؟

سلام . خدایمان بهتر از یک اسب می فهمد قطعا. به جای خرید اسب ، با خدا آشتی کنید و در نیمه شب حرف هایتان را با هر زبانی به او بگویید. سالهاست او تنهاست و منتظر شنیدن حرف هایتان .

اگه درداتو به زبون نیاری عقده میشن و این عقده رو سر بقیه فرود میاد حرفتونو به دیوار ، عروسک ، جلوی آینه یا حتی به یه دوست مجازی بزنید بذارید آروم شید اندوه خیلی چیز بدیه آدمو پیر میکنه ...

عجب، ولی فکر کنم این روزا خیلیامون این حال و داشتیم همه فقط میخوان حرف های خودشون شنیده بشن کسی به حرف های تو کاری نداره

بنظرم تو کشور ما آدمایی ک بخوان همدردی کنن و حرفاتو بشنون زیاده و چقد خوبیم ماا

واقعیت همینه ادما همینقدر تنهان که تو شرایط نیاز هیچکس رو ندارن باهاش حرف زنن

چقدر اسم داستان مناسب توصیفات و حال و هوای داستان بود...

یک طرح حرفه ای و تاثیر گزار!!! من خودم دستی در قلم دارم یک کتاب 200 صفحه ای در باب طرح داستان خوندم که فکر می کنم چخوف در یک داستان کوتاه کل تکنیک هاش رو پیاده کرد!

چه غم بزرگی که حتی یه آدم واسه درددل پیدا نشه

اندوه تنهایی ؛ غم بی هم زبونی

اینکه بین آدمها باشی،باز هم تنها باشی غم بزرگیه 😞

گوشی برای شنیدن نیست..🙁

خیلی خوب بود. دلم گرفت مثل الان اکثر ما😞با اینکه کلی آدم دور و برمون هست اما تنهاییم

من دارم داستان های چخوف رو میخونم,وهمگی زیبا هستند,داستان ها خیلی کوتاهن اما فکر عمیقی پشتشون هست,اتفاقاتی روایت میشه که برای همه میافته,وشما میتونید بعد ازپایان این داستان های کوتاه,نتایج خوبی بگیرید

داستان توصیف خوبی داشت و اندوهی که خیلی خوب به تصویر کشیده شده بود😔و همچنین تنهایی...

با صد هزار مَردم تنهایی بی صد هزار مَردم تنهایی "رودکی"

وقتی آغوشی برای پناه و بیان دردها و دلتنگیهایت نداری ...

اون جای آب باس میگفت گیلاس مشروب که ب حالو هوای داستان بخوره (شایدم بوده سانسور کرده تاقچه)،حالام ک من مریضم این داستانو خوندم مغلوبتر شدم خیلی سرد بود،ولی لذت بردم بحال و روزم خورد.♥ツ

آنتون چخوف الگوی نویسندگی من هست و کتب های او همیشه خواندنی و هیجان انگیز است.

گاهی گوش شنوا باشیم حرف زدن کافیست 😢