نظرات کاربران درباره کتاب گزیده اشعار فریدون مشیری

گفته بودی که چرا محو تماشای منی آنچنان محو که یک دم مژه بر هم نزنی مژه بر هم نزنم تا که ز دستم نرود ناز چشم تو به قدر مژه بر هم زدنی..... از جمله شعر های فوق العادشون هست:)

تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت من همه محو تماشای نگاهت آسمان صاف و شب آرام بخت خندان و زمان رام خوشه ماه فرو ریخته در آب شاخه ها دست برآورده به مهتاب شب و صحرا و گل و سنگ همه دلداده به آواز شباهنگ تو به من گفتی از این عشق حذر کن لحظه ای چند بر این آب نظر کن آب آیینه عشق گذران است تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است باش فردا که دلت با دگران است . . . بی تو اما به چه حالی من از آن کوچه گذشتم!:(

بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم شدم آن عاشق دیوانه که بودم در نهانخانه جانم گل یاد تو درخشید باغ صد خاطره خندید عطر صد خاطره پیچید یادم آمد که شبی با هم از آن کوچه گذشتیم پر گشودیم و درآن خلوت دلخواسته گشتیم ساعتی بر لب آن جوی نشستیم تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت من همه محو تماشای نگاهت آسمان صاف و شب آرام بخت خندان و زمان رام خوشه ماه فرو ریخته در آب شاخه ها دست بر آورده به مهتاب شب و صحرا و گل و سنگ همه دل داده به آواز شباهنگ یادم آید تو به من گفتی از این عشق حذر کن لحظه ای چند بر این آب نظر کن آب آیینه عشق گذران است تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است باش فردا که دلت با دگران است تا فراموش کنی چندی از این شهر سفر کن با تو گفتم حذر از عشق ؟ ندانم سفر از پیش تو ؟ هرگز نتوانم روز اول که دل من به تمنای تو پر زد چون کبوتر لب بام تو نشستم تو به من سنگ زدی من نه رمیدم نه گسستم بازگفتم که تو صیادی و من آهوی دشتم تا به دام تو در افتم همه جا گشتم و گشتم حذر از عشق ندانم سفر از پیش تو هرگز نتوانم نتوانم اشکی از شاخه فرو ریخت مرغ شب ناله تلخی زد و بگریخت اشک در چشم تو لرزید ماه بر عشق تو خندید یادم آید که دگر از تو جوابی نشنیدم پای دردامن اندوه کشیدم نگسستم نرمیدم رفت در ظلمت غم آن شب و شبهای دگر هم نه گرفتی دگر از عاشق آزرده خبر هم نه کنی دیگر از آن کوچه گذر هم بی تو اما به چه حالی من از آن کوچه گذشتم فریدون مشیری کتاب رو نخنوندم

دلم خون شد از این افسرده پاییز از این افسرده پاییز غم انگیز *فریدون مشیری*

141صفحه یه ریس خوندم تا برسم به شعر" کوچه" و یادآوری صدای خوب دبیر ادبیاتم در سال های دور...

عاشقشم😍😍 بیشترشون خیلی زیبان😍😍 گفته بودی که چرا محو تماشای منیِ آنچنان مات که یکدم مژه بر هم نزنی مژه بر هم نزنم تا که ز دستم نرود ناز چشم تو به قدر مژه بر هم زدنی

بی تو مهتاب شبی باز... ولش کن دیگر..‌.! این منِ بی تو مگر کوچه خیابان بلد است...؟! یاسمن کیوان مهر

مرا عمری به دنبالت کشاندی سرانجامم به خاکستر نشاندی ربودی دفتر دل رو افسوس که سطری هم از این دفتر نخواندی گرفتم عاقبت عاقبت دل بر منت سوخت پس از مرگم سرشکی سرشکی هم فشاندی

بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم... عالی و بی نظیر ❤❤❤❤❤ بی تو اما به چه حالی من از آن کوچه گذشتم...

داشتن چنین طبع لطیف و قریحه شعری در قرن معاصر موهبتی است که زنده یاد فریدون مشیری از آن برخوردار بود. خوشا به حالش که در تاریخ ادبیات ایران جاودانه شد. سالها پیش گزیده اشعار ایشان با نام یک آسمان پرنده را خواندم. بسیار لطیف و تأمل برانگیز است. روحش شاد🙏🌹

بیا،به حال بشر های های گریه کنیم که با برادر خود هم نمی تواند زیست چنین خجسته وجودی کجا تواند ماند؟ چنین گسسته عنانی کجا تواند رفت؟ صدای غرش تیری دهد جواب مرا: _به کوه خواهد زد _به غار خواهد رفت بشر دوباره به جنگل پناه خواهد برد! اشعار روان و فوق العاده دلنشین حتما مطالعه کنید و لذت ببرید❤️

بی نظــــــیره☔

البته که استاد مشیری فوق‌العاده ان توی شعرهاشون و بی شک که من هم تعداد کثیری از اشعار کامل یا تک بیتی هایی از بین شعرهاشون رو میپسندم:) لذتبخش و لحظاتی آروم و پر خاطره برام رقم خورد... قابل به ذکره برای کسیکه میخواد نمونه‌ای از کتاب تهیه کنه، این توضیحات مناسب نیست! بهتره اینارو انتقال بدین آخر کتاب و سرآغازِ کتاب رو با اشعار معرکه‌شون شروع کنید.

خیلی خیلی دلچسب است

🍃بهار را باور کن باز کن پنجره ها را ، که نسیم روز میلاد اقاقی ها را جشن می گیرد و بهار روی هر شاخه ، کنار هر برگ شمع روشن کرده ست همه چلچله ها برگشتند و طراوت را فریاد زدند کوچه یکپارچه آواز شده است حالیا معجزه را باور کن و سخاوت را در چشم چمن زار ببین و محبت را در روح نسیم که در این کوچه تنگ با همین دست تهی روز میلاد اقاقی ها را جشن می گیرد! خاک جان یافته است تو چرا سنگ شدی؟ تو چرا این همه دلتنگ شدی؟ باز کن پنجره ها را و بهاران را باور کن. فریدون مشیری

ریشه در خاک یکی از بهترین هاست

اقای مشیری یکی از بهترینهای ادبیات ما بوده، امیدوارم کتابهایشان را کامل کنید، ✋

کسی در بی نظیر بودن شعرهای فریدون مشیری بنظرم نمیتونه تردیدی کنه، ولی واقعا اشعار ایشون سر تا پا نا امیدیه، ترس از پیری، ترس از مرگ، غم، غصه، اونجا که میگه زندگی در چشم من شب های بی مهتاب را ماند، نمیفهمم چرا، چرا این همه نا امیدی، چرا این همه سیاه، حیف این قلم که صرف تزریق یاس بشه، این قلم میتونست صرف تزریق عالی ترین مفاهیم زندگی بشه، اما نشد...

من عاشق اشعار فریدون مشیری نازنین هستم...با اشعار فریدون عزیز خاطره ها دارم از دوران نوجوانیم...با خوندن اشعارش ارامش خاصی میگیرم...ممنونم طاقچه

شاعر عشق و دوستی. در شعرهاش و دکلمه هاش انرژی مثبت موج میزنه