نظرات کاربران درباره کتاب دختری که رهایش کردی

کتابی که میشه باهاش زندگی کرد! کاش به اندازه سوفی قوی بودیم...

این ی شاهکاره همین ترتیب رمان 1ماه عسل در پاریس 2دختری که رهایش کردی ممنون از کسانی که اینو گفتن چون واقعا حیف بود اگه نمیدونستم که این دوتا به هم مربوط میشن یا این که ترتیبشون رعایت نمی شد واقعا ممنون دمتون گرم

عالی بی نظیر نخونی از دستت رفته🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟

این کتاب یک شاهکاره! با عاشقانه خیلی رابطه ندارم و مدتی بود که کلا دورش رو خط کشیده بودم ولی مگه میشد اینو نخوند؟! داستان دوتا بخش داره. اول ماجرای "سوفی" رو از زبان خودش می شنویم. (حدودا سالهای ۱۹۱۶) که در فرانسه اتفاق میافته (-جنگ جهانی اول) بعد ماجرای سوفی نیمه تمام می مونه قراره داستانِ سوفی رو با یک داستان دیگه تموم کنیم. ماجرای زنی به نام "لیو" که همسرش رو چهار ساله از دست داده... با خوندن این کتاب احساس می کردم دارم تمام لحظات سختِ زندگی رو می فهمم... گرسنه هستم و دارم درد می کشم. با داستان سوفی جسمم درد می گرفت و با داستان لیو، روحم. از اعماق...

قسمت هایی که تو سال های جنگ روایت شده بود، خیلی عالی بود و راحت میشد با این قسمت ها ارتباط برقرار کرد. ولی قسمت هایی که در مورد تابلو و تو سال های 2000 به بعد بود رو دوست نداشتم. یه جورایی زیاده گویی داشت. اما به هر حال کل کتاب رو خوندم چون نمیشه یه کتاب رو به صورت انتخابی مطالعه کرد. در کل به نظرم کتاب خوبیه

بنظرم بهترین کتاب جوجو مویز از بقیه کتاباش یه سر و گردن بالاتره در ضمن اینکه یه اتفاق واقعی در خلال جنگ جهانی رو هم توضیح میده،اونم سرقت آثار هنری

طاقچه به مناسبت عید باید این یکیو رایگان می کردی!!!!!

کتاب اول اش برام جذاب نبود در حدی که ۲۰ صفحه خوندم و گذاشتم کنار سال بعد از ادامه اش خوندم و باید بکم که کم کم کشش داستان بالا رفت به جایی رسید که من توی یه هفته کتاب رو تموم کردم ارزش خوندن رو داره ♡

کتاب خیلی قشنگ و احساسی بود منکه خیلی دوست داشتم و حس خوبی گرفتم

به نظر من رمان جالبی بود ولی وقتی وسط رمان جای حساس پرید تو زمان حال بدون این که هیچ سر نخی از گذشته داشته باشه به نظرم بد بود چون حتی ی سرنخ وجود نداشت که حس کنم ربطی به بخش قبل رمان داشت و یک سخنی با دوستانی که تا یک ذره رمان حالت رمانتیک به خودش میگیره به نویسنده توهین میکنند یا میگن که به درد نوجوان ها میخوره عشق در سر تا سر زندگی ما و در تمام دوران ها جریان داره اصلا درست نیست که اگر مباحث رمانتیک دوست نداریم قضاوت کنیم یا به گروه خاصی کتاب رو نسبت بدیم. ممنونم از طاقچه

اخیرا با ترجمه سیمین تاجدینی مطالعه اش کردم،ترجمه که عالی بود. این دومین کتابی بود که از جوجو مویز میخوندم از نظر من رمان های مویز همیشه ایده های جذابی داره و ذهن نویسنده واقعا خلاقه اما معمولا توی قلمش نوعی خامی هست که تقریبا در اواسط رمان هاش نمایان میشه و دقیقا همینه که تورو خسته میکنه و صفحات آخر رو با بی رغبتی میخونی چون پایانش قابل پیش بینیه. خب این کتاب هم ایده فوق العاده ای داشت و من عاشق بخش اولش بودم که در زمان جنگ رقم میخورد و البته عاشق شخصیت خاص و غیر قابل پیش بینی سوفی ؛اما بعد ورود لیو به داستان و ماجرای تابلو و....داستان جذابیت کمتری پیدا کرد ولی من باز هم ادامه اش دادم! در کل در حد همون چهار ستاره اس.

کتابی فوق العاده زیبا که نه تنها عاشقانی هیجانی ست بلکه بهت یاد میده هیچ وقت دیگران رو هم قضاوت نکنی چون از همه ای ماجرا خبر نداری

عاشق شروعشم. از همون اول که بچه خوکو به جای نوزاد توی پارچه می کنه و جلوی دشمن که اومده برای همون دستگیرش کنه بغلش میگیره می فهمی با چه جور زنی طرفی.امروز نسخه کاغذیشو خریدم گذاشتم تو کتابخونم اما واقعا امیدوارم ترجمه در ایران جدی گرفته بشه.

داستان به صورت رفت‌وبرگشتی است و بین زمان جنگ جهانی دوم و حال حرکت می‌کنه. به علاقه‌مندان به ادبیات جنگ توصیه می‌شه

یک کتاب فراموش نشدنی با داستان فوق العاده

عااااالی بودددددد

اگه بخوام خلاصه بگم، داستان شروع خیلی خوبی داره ولی یه قسمت هایی افت می کنه. اما چیزی که خیلی اذیت کننده است، سانسور های کتابه. واقعا گیج کننده است. ریتم داستان از دست خواننده خارج می شه.

دوتا ایراد کوچولو داشت،یکی اینکه وقتی پُل راجع به دیوید هالستون سرچ میکنه میگه ب علت تصادف فوت شده،در صورتیکه خوده لیو میگه دیوید توو خواب مُرد.و نکته ی دوم ،زمانیکه کار ب شکایت میرسه ،پل در دفتر کارش ب تابلو نگاه میکنه ودر توضیحات میگه،تا زمانیکه رای دادگاه اعلام نشده تصمیم بر این شد ک تابلو اینجا بمونه،ولی در اخرای داستان(قبل از رای دادگاه) تابلو خونه ی لیو بوده😕.حالا اینا هیچکدوم خللی در روند داستان نداره ولی حالا نمیدونم این دو ایراد ضعف نویسنده بود یا مترجم

من نسخه چاپیشو خریدم

خیلی عالیه خیلــــــــی البته من بخش اول رووخیلی دوست داشتم و بخش دوم اصلا جذبم نکرد