نظرات کاربران درباره کتاب تمیان

ساختار و داستان جالبی داشت البته پایانش را دوست نداشتم، خیلی سریع و یک دفعه ای بود برخلاف بقیه داستان.

خیلی عجیب بود

تَمیان در زبان کُردی به معنای شکلی از اندوه است که مثل مهی غلیظ جان و تن آدم را فرا می گیرد و چنان عمیق است که نمی توانی با کسی درمیان اش بگذاری. غمی که جانفرساست و ذره ذره جان آدم را می گیرد.