نظرات کاربران درباره کتاب مردی به نام اوه

اوه بداخلاقِ دوست‌داشتنیِ مهربون.. و پروانه، زن ایرانی که کاملا باهاش همذات‌پنداری کردم انگار که خودم توی داستان بودم با همون احساسات و .. این رمان از لحاظ روانشناسی و اجتماعی هم واقعا بی‌نظیره. شاید سونیا چندان حضورِ خارجی در رمان نداشت اما عشق و ذات خوبش سراسر داستان بود و میشد حسش کرد. که دلیل خیلی چیزا سونیا و خوبی‌هاش بوده. اوه، خونه با کابینت‌های کوتاه، گربه، ساب و گل‌های صورتی... یکی از قشنگ‌ترین رمان‌هایی بود که خوندم و واقعا باهاش زندگی کردم، اشک ریختم و خندیدم.

داستانی زیبا درباره زندگی. درباره اینکه خوب بودن آدمها ربطی به نژاد و ملیت نداره. درباره اینکه تفاوتهای فرهنگی مانعی برای دوست داشتن نیست. درباره اینکه گاهی اوقات روزمره گی زندگی نه تنها کسالت آور نیست بلکه میتونه آدمها رو به ادامه زندگی دعوت کنه . میتونی با این کتاب لبخند بزنی, بخندی و حتی گریه کنی. حتما بخونید و البته بعدا فیلمش رو هم ببینید. اون هم خوب ساخته شده اما مثل همیشه نه به خوبی کتاب.

کتاب قشنگیه.بکمن قلمِ جذابی داره و مخاطبش رو, نَه با اتفاقاتِ داستان که با نثرِ مخصوص به خودش شگفت زده میکنه.با این وجود ,بااین همه تعریف ,انتظارِ یه پایان بندیِ خارق العاده داشتم اما خب...خیلی عادی تموم شد! فیلمش روهم بعد از خوندن کتاب ببینید,بااینکه خیلی از ریزه کاریهایِ کتاب توی فیلم حذف شده اما بازهم فیلمِ خوبیه. (فیلمش به همین نام,تولید 2015)

به نظرم شخصیت پردازی داستان بی نظیره،توصیفش از یک موقعیت و دیالوگای بی نظیرش. اگه فقط دنبال این هستین که یه داستان عاشقانه پر از هیجان بخونید اصلاً نخونید این کتاب رو. ولی اگه مفهوم یک داستان واستون مهمه و اینکه چیزی از توش یاد بگیرین و سبک زندگی یه آدم رو درک کنین حتماً بخونیدش. کتاب هم مثل خیلی چیزهای دیگه سلیقه ایه. من جذب داستان نشدم اما به قدری جذب شخصیت داستان و نوع قلم شدم که به نظرم از همون صفحه ی اولش جذاب بود.

ممکنه اول داستان یکم حوصلتون سر بره ولی تحمل داشته باشید وقتی به اواسط داستان برسید اصلا نمی تونید کتاب رو زمین بگزارید یکی از بهترین کتاب هایی که خوندم بود و واقعا ارزش وقت گذاشتن داره

راستش بعد از خواندن کتاب متوجه قضیه واقعا ترسناکی شدم. اینکه دور بر ما پر از آدم هایی مثل اوه است در حالی که ما فقط قضاوت میکنیم و میگویم آنها فلان بهمان هستند شاید ما اشتباه میکنیم هرچه باشد کل زندگی شخص را که نمیدانیم

اوه یه شخصیت دوست داشتنی بود که بعضی وقتا به خاطر عقایدی که داشت باعث میشد ازش متنفر بشم. میدونید، من واقعا احتیاج دارم به بکمن زنگ بزنم و تا فردا صبح باهاش درمورد مردی به نام اوه حرف بزنم.

بالاخره تمام شد! متن این کتاب به گونه ایه که گاهی اوقات فکر می کنید جواد خیابانی اون رو نوشته :-) کتابی معمولی که خیلی راحت میشه اون رو دوست نداشت.

اولش که شروع میکنید به خوندن شاید خیلی جذبتون نکنه ولی کمی صبوری کنید و حتما ادامش بدید اون زمانه که حسابی از خوندنش لذت میبرید

روی جلدکتاب نوشته کسی که ازاین کتاب خوشش نیاد بهتره هیچ کتابی نخونه. واقعا بهترین کتابی بود که خوندم وبا گذشت یکماه ازخوندنش همچنان دربین شخصیتهاش دارم زندگی میکنم وبه همشون سرمیزنم.خیلی عالی ارتباط برقرار کردم ولذت بردم.

یکی از بهترین کتابهایی که خواندم به علت تاثیر گذاری یک ایرانی روی زندگی یک فرد به آخر دنیا رسیده، انسان احساس غرور می کند دوبار در فصلهای پایانی کتاب اشکم جاری شد نگارشی بسیار جذاب و دلنشین داردضمن اینکه به داستان شاخ وبرگ اضافی نداده

من خیلی دوستش داشتم، یه داستان با تلنگر به خودمون که آدما رو دوست داشته باشیم❤️

شخصیت اوه رو خیلی دوست داشتم،واقعا داستان قشنگیه

من خیلی این کتاب رو دوست داشتم. اوایلش اعصاب خورد کن بود ولب از ی جایی ب بعد دلم نمیخواست تموم بشه دیگه

خیییلی عالی من بعد از اوه که بکمن خیلی خوب تونسته بود اونو تعریف کنه،از نقش پروانه هم واقعن خوشم اومد و واسم سوال بود که چطوری بکمن تونسته ی ایرانیو اینجوری بشناسه؟😮 تا اینکه فهمیدم همسر بکمن ایرانیه!

چهارپایه را وسط اتاق می گذارد. دست کم هفت لکه رنگ روی چهارپایه به چشم میخورد. یعنی هفت خاطره قشنگ... زن اوه میگفت باید هر شش ماه یه بار دیوارهای یک اتاق را رنگ کنند. تا نصفه خوندم متفاوت و دلنشین بود داستانش. فک کنم نصف دیگه جذابتر و زیباتر از اینی که هس باشه تمومش کردم امروز. یه جمله اخرای کتاب بود که میگفت اوه از دختره هفت ساله خوشش اومد. چون حرف پدرش (پاتریک)رو گوش نمیده. اوه از کسایی که حرف پاتریک رو گوش نمیدن خوششون میاد. بازم اون حرف کلیشه ای!ولی یکی از بهترین رمان هایی که خوندم و واقعا حس خوبی گرفتم. کسانی که نمیتونن رمان رو بخونن توصیه میکنم صوتیش رو حتما بشنون.یا فیلمش رو ببینن.توصیه میشود شدید! در آخرم باید بگم رمانش قشنگه و واس همینم بیشتر اوه رو دوس دارن شخصیتشو دوس دارن. اما تو واقعیت هیچکسی با همچین آدم هایی رابطه خوبی نداره و بماند!.گفتم که بدونید.

خیلی قشنگ بود ، واقعا نمونه زیبایی از عواطف انسانی بود ، روابط زیبا بین اوه و همسرش و انسانیت و وجدان کاری و پایبندی اخلاقی اوه و پدرش برام‌ خیلی جذاب بود و همچنین شخصیت پروانه کاراکتر ایرانی داستان

این کتاب, داستانِ مردی است که فقط یک بار در زندگی عاشق شد و تمامِ قلبش را به سونیا داد. بابابزرگی مهربان و دوست داشتنی! ...مردی به نام اُوِه!

داستان کتاب برای آدمهایی که سبک زندگی قدیم (حداقل ۲۵ سال قبل) رو تجربه کرده اند جذابیت بیشتری دارد چرا که شخصیت اُوه عملا تفاوت نگاه مردم نسل قدیم و مردم نسل جدید رو در زندگی و روابط اجتماعی بخوبی روایت میکند.

قشششنگ بود ولی اصلا از پروانه خوشم نیومد البته از شخصیتش چرا ولی از تیپش نچ. ولی فیلمش پر سانسور بود😀