نظرات کاربران درباره کتاب وقتی بدن نه می گوید

این کتاب واقعا ارزشمنده اما ترجمه ایراداتی داره. مثلا جایی در کتاب کارسینوژن(سرطان زا) رو کارکینوژن! ترجمه کرده و ایراداتی از این قبیل که در سطح کتاب دیده میشه و باید برای چاپ های بعدی اصلاح بشه. بعضی جاهام واقعا ترجمه روان نیست و آدم اذیت میشه موقع خوندن... کتاب «بدن هرگز دروغ نمی گوید» آلیس میلر هم مشابه این کتاب هست با این تفاوت که در کتاب حاضر،گابور ماته، جزئیات فیزیوژیکی و مبانی پزشکی تاثیر سرکوب عواطف بر بروز بیماری هارو شرح داده. کتاب «ذهن بی انتها،جسم بادوام» از دیپاک چوپرا هم کتاب خوبی در این حوزه هست

قبل از خواندن کتاب تصور دیگری از ان داشتم. بیشتر تصور میکردم که نویسنده به علایمی در بدن اشاره می‌کند که بر اساس آن می‌توان فهمید که جایی از سبک زندگی مشکل دارد. اما دریافتم که اساساً از دید نویسنده تمام دردها و بیماری‌ها می‌توانند علائمی باشند که نشان می‌دهند در سبک زندگی فرد ناهماهنگی وجود دارد. از نظر او داشتن ژن نامناسب در بیشتر موارد به تنهایی نمی‌تواند باعث بروز بیماری باشد بلکه زمینه‌های درونی فرد باعث فعال شدن یا نشدن ژن تسهیل کننده بیماری می شود. در مورد ویروس ها و باکتری ها هم همین قضیه صادق است و در بسیاری از انسان‌ها ویروس ها و باکتری های مضر وجود دارند اما سیستم ایمنی بدن تا زمانی که درست کار میکند آن‌ها را مهار میکند. زمانی که بدن ما به دلایلی ضعیف شود این عوامل بیماری زا امکان بروز و رشد می یابند. با وارد شدن به نیمه دوم زندگی به دنبال آن بودم که اطلاعاتی در جهت سلامتی و پیشگیری از بیماری بدست اورم. دریافتم داشتن تغذیه مناسب، خواب کافی و تحرک مداوم شرط لازم سلامتی هستند و در این کتاب به شرط دیگری که از نگاه نویسنده بسیار مهم است پرداخته می شود. عوامل روحی و رفتارهای نهادینه شده در برخورد با مشکلات زندگی. سه عامل نخست را می‌توان به سادگی اندازه‌گیری کرد. کالُری و ویتامین ها را می‌شود تا حدودی روزانه حساب کرد. ساعات خواب و تحرک نیز قابل اندازه‌گیری هستند اما این یک یعنی عوامل روحی و رفتارهای نهادینه شده به سادگی قابل اندازه‌گیری و مشاهده نیستند. شاید ضعف کتاب هم در همین جا باشد که با معیارهای علمی دقیق نمی‌توان مثال‌های او را به عنوان مدرک مستدلل پذیرفت اما به عنوان یک استنتاج ضعیف می‌توان قبول کرد. بدست آوردن اطلاعات آماری دقیق با توجه به متفاوت بودن شرایط روحی، تربیتی و .. کار بسیار سختی است و به ناچار باید خود را با آوردن مثال‌های متفاوت راضی ساخت. بر اساس مثال‌های نویسنده بیشتر کسانی که دچار بیماری‌های سخت مانند سرطان، ام اس، روماتیسم و... شده‌اند در حل مسائل زندگی روزانه خود با مشکلات سخت روبرو بوده‌اند و یا در روابط ناسالم زندگی کرده‌اند و کودکی خوبی را تجربه نکرده اند. انها عملاً در شرایط روانی قرار داشته‌اند که باعث فشار عصبی دائم و فرسودگی سیستم عصبی شده و در دنبال آن به ناکارامدی سیستم ایمنی بدن منجر شده است. احتمال سرطان پروستات در مردان و یا سرطان سینه در زنان در بین افرادی که در رابطه‌های ناهنجار قرار دارند بسیار بالاتر از افرادی است که زندگی روابط نسبتاً سالمی دارند. در مورد بسیاری دیگر از بیماری‌ها هم نویسنده آماری مشابه ارائه می کند. زمانی که فرد به تصحیح روابط ناسالم نپردازد و یا از آن آگاه نباشد اینجاست که بدن با بروز علایم بیماری به فرد هشدار می دهد. اینجا وقتی است که بدن نه می گوید. اما چرا انسان‌ها در روابط ناسالم و در شرایط بحرانی باقی می‌مانند و رفتار خود را تصحیح نمی کنند. نویسنده معتقد است رفتارهای نهادینه شده در کسانی که کودکی سختی داشته‌اند آنچنان خود را در فرد تثبت کرده اند که به صورت باورهای بیولوژیک درآمده اند این رفتارها مدارهای مغزی ایجاد کرده‌اند که به صورت اتومات عمل میکنند. راه رهایی از آن‌ها نخست شناخت و سپس مقابله با آن‌هاست. نویسنده همچنین بیان میکند که انسان‌ها تصویر مثبتی از کودکی خود دارند که واقعی نیست. کودک مظهر ناتوانی است برای آنکه بتواند شرایط سخت اطراف خود را تحمل کند به بی حسی و خوش بینی و توجیهات دیگر .. روی می آورد تا سختی‌ها را بی اثر سازد. اما این بی حسی و خوش بینی در بزرگسالی عواملی هستند که او را از شناخت و درک چرایی شرایط بدی که در آن قرار دارد عاجز می‌سازد و در نهایت این بدن است که با بروز علایم بیماری به روابط انسانی ناسالم او اعتراض می کند. ما از والدین خود تنها ژن های آن‌ها را به همراه نداریم. رفتارها و پاسخ‌های آن‌ها نیز ناخودآگاه در ضمیر ما حک شده اند. تأثیر دومی در بسیاری موارد بیشتر از ژن هاست. در میانه های خواندن کتاب گاه باید آن را کنار میگذاشتم و از دید نویسنده و کسانی که شرح حالشان را به تصویر میکشید به رفتارهای خود نگاه می کردم. کودکی خود را بازبینی میکردم و به باورهای خود درمورد کودکی شاد شک می کردم. به دنبال رفتارهای امروز خود در مقابله با مشکلات می گشتم که از دوران کودکی به صورت ناخودگاه همراه خود آورده ام. پر فایده بود. خرد یارتان.

این کتاب باید به عنوان کتاب درسی تدریس بشه و ادمها بفهمن که استرس چه بلایی سرشون میاره متاسفانه تو این شرایط اقتصادی خیلی از مردم تحت استرسهای شدیدی هستند که عواقبش در اینده نه چندان دور گریبانگیر جامعه میشه .....

خیلی ترجمه خوبی داشت ، به راحتی میشد با کتاب ارتباط برقرار کرد ، مباحث روانشناسی رو خیلی خیلی ساده ، نویسنده در قالب تجربیات اش در حین گفت و گو با دیگران مطرح کرده ، من خیلی لذت بردم از خوندنش

ترجمه چندان روان نبود.

اوه خدایا مهمل محض با نظر مثبتی کتاب را خوندم تا جایی که نویسنده خاطرات ۵ماهگی خود را دلیلی بر رنج ۵۰ سالگی خود بیان کرد. متاسفانه فقط نقل قولهای کتاب قابل استناد هستند و تمام نوشته های خود نویسنده بدون هیچ پژوهش خاصی در مقام اثبات عرضه شده است.