نظرات کاربران درباره کتاب ابن مشغله (داستان یک زندگی، جلد اول)

یه جاهایی واقعا نا امید شدم یه جاهایی امیدوارم . تحلیلش کردم ولی قضاوت نه . خودمو باهاش مقایسه کردم نه من بیکار خوبم نه اون که از شاخه به شاخه ای می پرید.

برای کسی مثل من که خودم هم یک ابن المشغله بوده ام و عاشق کار یاد گرفتن و کار کردن خیلی جالب و جذاب بود

ابن مشغله یک جور زندگی نامه ی خود نوشت از نادر ابراهیمیه، نویسنده ماجرای شغل های مختلفی که توی زندگیش داشته رو می نویسه و اتفاقات و مشکلاتی که در هر شغل باهاش مواجه بوده، جهان بینی و دیدگاه خودش رو هم لا به لای اینها می نویسه. قلم نادر ابراهیمی حرف نداره و این کتاب هم مثل کتابهای دیگه این نویسنده عالی بود. لذت بردم از خوندنش و اصلا نفهمیدم چطور این کتاب تموم شد. توصیه می کنم بخونیدش

کتاب جالبی بود و نویسنده سرگردانی یک جوان در پیدا کردن شغلی منطبق با علایق رو به رشته تحریر دراورده. جالبه که این سرگذشت مربوط به دوران قبل از انقلاب هست ولی خیلی با زمان حال منطبق هست.

به نظرم بخشهی روایت سرگذشت نویسنده جذاب و هیجان انگیز و بخشهایی که نظرات و نصایح ایشان است پبچیده و در بخشهایی کند میشود تا جایی که تکرار می رسد و از حوصله خارج. در مجموع برای یکبار مطالعه توصیه میشود.

کتاب دوست داشتم و برای همه کسانیکه زمانی دنبال کار گشتند می‌تونه جالب باشه نکته مهم اینکه با گذشت اینهمه سال همچنان این مشکلات هست و تغییر نکرده شاید هم بدتر شده باشه

کتاب زندگی نامه (شغلی) نویسنده است. نثری خوب و جذاب دارد. از زمان شروع به خواندن کتاب دلم نمی‌آمد خواندن را قطع کنم. کتاب بسیار خوبی است.

حس عمیق شعف و لذت دارم از خوندن این کتاب

اثر نادر ابراهیمی مگه میتونه بد باشه؟!

عالی عالی یکی از اون کتابایی که ادم از خوندنش خسته نمیشی

جالب و آموزنده برا کسانی که سودای حرکت دارن و از یکجا نشستن بیزار هستن

عالی بود حس خیلی خوب یک ادم کله شق

کتابی سراسر تجربه و پایبندی به وجدان در بدترین شرایط زندگی , جامعه امروز ما به امثال نادر ابراهیمی و تفکر او دربین افراد جامعه بسیار محتاج ،کتاب‌های نادر ابراهیمی درس زندگی

یکی از بهترین کتاب هایی است که خوندم. دیدن این همه انسانیت در یک نفر حال آدم رو خوب و امیدوار می کنه. واقعاً خوندنش رو توصیه می کنم

جذاب بود خیلی . هم شاخصه های نثر نادرابراهیمی رو داشت هم متفاوت بود از سایر نوشته های ایشون حتما بخونید مزه ی این کتاب تا مدتها زیر دندونتون خواهد ماند.

کار کار کار زندگی زندگی زندگی

خیلی دوست داشتم.با نظر های نویسنده خیلی جاها موافق بودم.عالی بود

من زمان مسابقه بخون و ببر خندوانه این کتاب و خوندم. به خاطر مسابقه تا آخرش خوندم وگرنه هیچ جذابیتی نداشت.

‍ 🔸انگیزه زندگی شبی در سیاه‌چادر چوپان پیری بودم. از او خواستم که تمام زندگی‌اش را برایم حکایت کند. گفت: برادر ، چه حکایتی؟ ما اصلا زندگی نکردیم تا حکایتی داشته باشد. اما من آن چوپانِ پیرِ سیاه‌چادرِ کوهِ دور نیستم. بسیار زندگی کرده ام و بسی کوشیده ام تا شیره‌ی هر لحظه را مکیده آن را به زمان فنا شده بسپارم. اگر رسیدن به "صد" هدف ماست و سخن گفتن از "صد" قصد ما ، و به دلیل مجموع شرایط ـ کمداشتها و ناتوانی ها ـ نمی توانیم مستقیما تا صد بشمریم ، چرا پنج بار از یک تا بیست نشمریم؟ شرط اصلی و ثابت ما فقط باید این باشد که به هیچ دلیل از "صد" چشم نپوشیم و کوتاه نیاییم. شاید این سوال هم پیش بیاید که از همه چیز گذشته ، "صد" به چه درد ما می خورد؟ بر میگردم به نکته‌یی که درباره‌ی لحظه‌ی خطیر انتخاب گفتم. به گمان من کسانی هستند که ناگزیر در آن لحظه‌ی خطیر گزینش و تفکر جدی درباره گذشته و آینده‌ی خود قرار می گیرند.آنها شاید برای از جای جستن و نوسازی زندگی و حرکت در مسیری که خواست و آرزویشان بوده ، گذشته از اراده‌ی فردی ، به عاملی بیرون از خود نیازمند باشند. "صد" آن عامل یا انگیزه‌ای فرض می شود که می تواند تکان بدهد ، تغییر بده و در جهت مطلوب به حرکت در آورد. "باید ایمان داشت که می توان بندگی نکرد و زنده ماند. به گفت و گو نشستن ، گاهی ، شاید این ایمان را در ما بیافریند." 📚ابن مشغله ، نادر ابراهیمی

‍ خطاب به اونایی که زیاد سلفی می گیرن😀😊 ـ اینقدر عکس نگیر ! پیش از تو عکس هایی به مراتب بهتر از اینها که تو میگیری از اینجا ها گرفته اند. ـ عکس را دوست ندارم، عکس انسان را اسیر خاطره می کند. ـ اسارت شیرینی‌ست. ـ حال را اگر به قدر کافی شیرین کنی ، احتیاجی به اسارت نیست. ...عاشق می داند که در سفر ، روح ، چگونه به لطافتی بلورین دست می یابد. عشق انسان را سبک بال می کند. 📚یک عاشقانه آرام ، نادر ابراهیمی