نظرات کاربران درباره کتاب از قیطریه تا اورنج کانتی

در کل این انسان با ادب و با شعور همیشه جذاب بود و پر از خلاقیت،امیدوار به حق پروردگار عالمیان که همه چیز را به مؤدبان عالم اعطا نمود،آرامش و آمرزش را به این مخلوق خود عنایت نماید به برکت صلوات بر خاتم الانبیا

داستانی تلخ و پر آب چشم از مواجهه‌ی راوی با یک بیماری صعب‌العلاج. نمونه‌ی چنین روایتی را در ادبیات فارسی به یاد ندارم و طبعا خواندن یکباره‌اش سخت و جانکاه است. اما بسیار خواندنی‌ست.

کتابی بسیار خواندنی و غم‌انگیز… نمیدونم چرا قلم آقای صدر، انقدر من رو به یاد شاهرخ مسکوب نازنین در «روزها در راه» میندازه… و جالب اینکه نام فرزند هر دوی این عزیزان، غزاله است… در هر حال؛ افسوس برای نبودن‌تان اقای صدر…

یکی از بهترین کتابهایی بود که خوندم و تحت تاثیر قرار گرفتم و اشکم دراومد.اونجایی که از پنجره بیمارستان بیرون رو نگاه میکنه و میگه چقدر بوق ماشینها زیباس.وقتی دلش برای روزمرگیهاش تنگ میشه.دید یه کسی که سرطان گرفته و زمان مرگش رو بهش میگن چقدر عوض میشه.بعد از خوندن کتاب دارم سعی میکنم حتی از روزمرگیها و سختی های زندگیم هم لذت ببرم.چقدر قلم غزاله دختر صدر قشنگه.چقدر قلم شیوا و غمگینی داره.اوج احساس ehsan.fatahi.nasr

کتاب در مورد آخرین روزهای زندگی مردی است که عاشق زندگی، همسر، دختر، مادر، برادر، دوستان، کشور، محله‌ و فوتبال است. مردی که بعد از سرفه‌های حین خواب، ۲ سال از زندگی‌اش سخت می‌شود. مرگ نزدیکانش را دیده، به مرگ فکرکرده اما اکنون خودش درگیرش است. این کتاب برای دوستداران دکتر صدر بسیار غم‌انگیز خواهد بود. متن‌های ساده و به دور از ترکیبات سخت. نمی‌دونم میشه گفت دلپذیر یا نه چون واقعا متن غمگینی داره و قرار نیست در آخر کتاب اتفاق عجیب و غریبی رخ بده.

کتابی راجع زندگی و عشق راجع روزهای اخر زندگی دکتر صدر رنج و درد و زندگی ، مرگ و عشق ، کتابی راجع تنهایی و عشق ، کتاب در مورد وابستگی و عشق ، عشق به زندگی در جای جای کتاب موج میزنه عشق به همسر عشق به مادر عشق به فرزند کتابی در پاسداشت زندگی ، روحت شاد صدر عزیز

یکی از بهترین کتابهایی که خوندم👌

عالی

کتاب زیبا و روانی بود و غم انگیز، چقدر دردناک بود این مرد شریف و مودب روزهای پایانی عمرش سخت گذشته و امیدوارم در آرامش باشن

غم،غم،غم چقدر تلخ بود 😭😭 با هر خط کتاب به خصوص آخرش گریه کردم وای ک جناب صدر چه رنجی کشیدند خدا همه‌ی بیماران رو شفا بدت

آقای صدر توی این کتاب روایت بیماری‌ش رو بیان می‌کنه؛ از لحظه‌ای که متوجه می‌شه تا حدود یک سال‌ونیم قبل از فوتشون. کتاب بسیار تلخیه ولی برای من تلنگر بود. هر وقت حالم خیلی بد می‌شد به این کتاب پناه می‌بردم تا یادم نره مرگ هم وجود داره. با این کار رنجی که تحمل می‌کردم در برابر مرگ پوچ و بی ‌ارزش می‌شد. اگر خدایی نکرده در اطرافیان کسی رو دارین که مبتلا به سرطانه خوندن این کتاب سخت‌تر خواهد بود، اما اما اما باعث می‌شه احساساتش رو بیشتر درک کنین و همدلی‌تون قوی‌تر شه. زاویه دید دوم شخصه و همین موصوغ ارتباط مخاطب با کتاب رو کمی سخت می‌کنه. به‌خصوص اوایل کتاب.

خیلی تاثیرگذار و غم انگیزه. فصل های آخرش که به قلم غزاله بود خیلی خوندنش سخت بود. با این حال خیلی زیبا بود و انگار پای حرف‌های آقای صدر نشستید، خیلی صمیمی و خیلی دلنشین.

مصداق بارز رویارویی و تحمل سیلی حقیقت است. اینکه در آن واحد باید تلخی و شیرینی را توأمان بچشی و در عین حال نگذاری تلخی ماجرا عزیزانت رو درگیر کنه. خیلی از جملات کتاب رو هزاران هزار بار شنیدیم. اما تاثیر همین جملات تکراری در این کتاب، با این محتوا و با این بیان بسیار بسیار بیشتر و ملموس تر هستش. کتابی نیست که امید بده. اما از اون مهمتر اینه که مواجه شدن با حقیقت رو به بهترین نحو ممکن به نمایش میذاره و بنظرم این مهمترین درسی هست که دکتر در تمام زندگی الگووارش برای مردم به یادگار گذاشته.

بسیار تاثیر گذار بود ،با مطالعه این کتاب برای زندگی حتی با ساده ترین شکل آن می‌توان ارز ش زیادی قائل شد ،بیاییم لحظه لحظه با هم بودن را قدر بدانیم . برای این مرد بزرگ از خداوندمهربان بهشت رضوان را آرزو میکنم.

این کتاب که نوشته روزانه آقای صدر از بیماری سرطانشون هستش و به خوبی مخاطب را با سختی ها،دردها و رنج‌های بیماران سرطانی آشنا می‌کند به شکلی که هیچ فیلم و سریالی نتوانسته توصیف کند.این کتاب دو بخش دارد بخش اول که نوشته خود آقای صدر هستش و بخش دوم که توسط دخترشون نوشته شده و بجای پدر یک سال پایانی عمرشون رو توصیف می‌کنند.کتابی با توصیفات زیبا و دوری از وطن و مرگ در غربت. در آرزوی روزی که همه از سلامتی کامل بهره مند بشوند.

کتابی از؛ تجلی عشق، بی شعار بی ادا آری گویی به زندگی، بی شعار بی ادا مثال خانواده، بی شعار بی ادا

"او مثله تو اعتقاد داشته دوست داشتن سرزمین مادری برای خوشبختی کافی است." حمیدرضا صدر برای ما که فوتبال رو یه زمانی خیلی بیشتر از الان دنبال میکردیم یعنی ویژه برنامه های جام جهانی و یورو کنار عادل فردوسی پور، یعنی حرکات دست و شوق عجیب موقع صحبت کردن. حمیدرضا صدر یعنی آنسوی نیمکت و صحبت هاش بعد از یه آیتم با آهنگ good time از ونجلیس که البته در اصل heyat davam edir از huseyn abdullayev بود. این کتاب تلخ و شیرین بود. شخصی بود. یکی از شخصی ترین چیزایی بود که خوندم و این شخصی بودن بعضی وقتا باعث همزاد پنداری و شنیدن حرفایی از ته دل بود که صاف به دلت می‌نشست و بعضی وقتا احساس غریبه، اضافه و گم بودن تو خانواده‌ ای رو داشت که تو عضوشون نبودی و قرارم نبود و نمیشد عضوشون باشی. کتاب یه ترکیب از دفترچه دلنوشته ها بود با آلبوم خانوادگی. من بخش دلنوشته هاشو دوست داشتم. حرفایی درباره لذت ها کوچیک بزرگ، سلامتی و بیماری، دوست و خانواده، خاطرات و علایق، تعلق و دلتنگی و... نمیدونم تجربه کتاب برای کسایی که شناختی از دکتر صدر ندارن چجوریه اما برای من یک سفر خواندنی بود. سفری از قیطریه تا آنسوی نیمکت. کنار هم باشیم هوای همدیگه رو داشته باشیم و همدیگه رو تنها نزاریم.

با سلام به دلیل اینکه سال هاست که در فوتبال هستم صدر عزیز را می شناسم. تحلیل هایش از فوتبال بی نظیر بود. مردی محجوب و دوست داشتنی و با اصالت از خطه کردستان . بخش پایانی کتاب و درگیری با بیماری کنسر و اذیت شدن های خود و خانواده اش خیلی خیلی اذیتم کرد. بارها گریستم. اوج کار حمیدرضا ی عزیز تصمیم بزرگ او در اهدای اعضای بدنش برای پژوهش در سرطان شناسی دانشگاه بود. صدر عزیز هیچگاه نمی میرد، همیشه هست و یادش و کتاب هایش و آثارش و ... خواهد ماند. روحت جاویدان صدر عزیز

بسیار عالی، در این کتاب با خانواده ای روبرو میشوید که برای لحظات بیشتر باهم بودن وماندن چقدر زیبا صبوری وعشق رابه تصویر می‌کشند وبیماری لاعلاج را بسخره میگیرند...

چقدر دکتر رو دوست داشتم و دارم واقعا جاشون خالی خواهد بود شخصیت بی نظیری داشتن پر از شور زندگی این کتاب خودنگاری دکتر راجع به بیماری و روزمرگی ها و جدالش با بیماریشه خواندن کتاب برای من خیلی دردناک بود