نظرات کاربران درباره کتاب کتابخانه نیمه شب

در یکی از صفحات کتاب کاملاً واضح و عادی در مورد همجنس گرایی برادرش صحبت میکنه نمدونم نظارتی بر ترجمه ها هست آیا؟؟؟

خدای بزرگ، دو روزه دارم به این فکر می‌کنم اگر کتاب‌خانه‌ی نیمه‌شب رو نمی‌خوندم چی می‌شد. به حدی عالی بود این کتاب که از امکان وجود این حسرت باز هم احساس تأسف می‌کنم. هر کجا می‌روید با خود یک کتاب از این نوع داشته باشید، وسط جنگل، دل بیابان، بین طوفان، میان زندان و... آن وقت می‌بینید چیزی دارید که هیچ‌یک از این شرایط نمی‌تواند آن را از شما بگیرد. بی‌نهایت از مت هیگ بزرگوار سپاسگزارم. کاش زودتر از اینها با کتابتش آشنا می‌شدم. دنیای هر کسی به کسی چون او نیاز دارد.

این کتاب شما رو میبره به درون حسرتها و آرزو ها و معنای زندگی و فقدان هاتون و ....یاد میده چطور با چیزایی که نداریم و از دست دادیم کنار بیاییم! کلا چند تا مفهوم عمیق و قشنگ رو در خودش داشت به نظرم ارزش خوندن چندین بار رو داره

تقریباً همه چی خوب بود ولی می‌تونست انقد طولانی نباشه

شاید اون انتخاب هایی که همیشه حسرتش رو می خوردیم ارزش سرزنش خودمون رو نداشته باشند ...

کتاب در مورد نتیجه انتخاب های مختلف در زندگیه. در یک کتاب خانه اسرار آمیز این امکان وجود داره که که نورا که زندگی بدبختانه ای داره، با خوندن کتاب ها، به نتیجه تصمیمات مختلفی که می گیره، آگاه بشه و می فهمه هر تصمیم کوچک چه تاثیر بزرگی در روند زندگی داره

خیلی زیبا و خاص تونسته بود موضوع رو بیان کنه. به آدم‌هایی که از خودشون توقعات زیاد و غیرواقعی دارن به نحوی که باعث می‌شه افسرده بشن و به دنبالش هیچ کاری نکنن توصیه می‌کنم بخونن.

واقعا از خوندن این کتاب لذت بردم درست زمانی که حسرت یه سری کارهای نکرده و رابطه های تمام شده را داشتم میخوردم این کتابو خوندم و خیلی برام امیدبخش بود شاید به این که دنیا و کائنات اون چیزی که برای ما بهتره و مسیر اصلی ما هست را برای ما پیش میارند بیشتر ایمان اوردم امیدوارم بدونیم که تنها زمانی خیلی خوشبختیم‌که در زمان حال زندگی کنیم بدون ترس از آینده و حسرت و غصه خوردن برای گذشته و از زندگی‌لذت ببریم حتی با کوچکترین چیزها

واقعا عااالی بود :))) جدا از داستان جذابی که داشت. بهتون یاد میده که همیشه بابت کارهایی که انجام ندادین حسرت نخورید و همیشه رو به جلو حرکت کنید. حتما بخونش دوست من💙:)))

کتابی بسیار زیبا از زندگی دختری شروع میشود و اتفاقاتی که برایش میفتد باعث تغیر نگرش به زندگی مبسه.، کلی حس خوب ایجاد میسه درونتون با خوندن این کتاب👌👌

اگه شما هم حسرت گذشته و فرصت های از دست رفته رو می خورید حتما کتاب رو بخونید 🫀❤🌈

سلامممم!!! این کتاب اصلا خوب نیس... بلکه عالییییههه زبانم قاصر از این همه زیباییییییی

یکی از قشنگ ترین کتاب هایی که خوندم معمولا کتاب های معروف منو نا امید میکنن ولی این فرق داشت یک سری جاها به حدی خوب بود که حس میکردم مغزم یخ میزد و جملات خیلی خیلی نابی که داشت معمولا کتاب ها نهایت ۱۰ تا جمله ناب دارن ولی این هر صفحه حداقل یک جمله ناب داشت و من یک لحظه هم نتونستم این کتاب رو زمین بگذارم البته ی سری جاها ترجمه نا مفهوم میشد ولی بازم خوب بود

به نظرم کتابی بود که یک مفهوم رو به زیبایی در خلال یک داستان بیان می‌کرد ولی داستان میتونست کشش و جذابیت بیشتری داشته باشه چون به شخصه فقط میخوندم که تموم بشه....

شخصیت نورا خیلی شبیه من بود، من هم فکر میکنم آدم بدرد نخوری هستم که زندگی باخته، اما خب با خوندن ابن کتاب دارم کم کم خودمو و حسرت هامو و آرزوهامو به یاد میارم و سعی میکنم درست ترین تصمیم بگیرم که فردا حسرت نخورم، متن کتاب خوب و روانِ اما خب بعضی وقتا اصطلاحات و پرداختن به حاشیه اذیت میکنه ، اما اینها باعث نمیشه توصیه نکنم به دیگران ، حتما حتما این کتاب تجربه کنید

من اول سراغ کتاب صوتی کتابخانه نیمه‌شب رفتم و انقدر خوب بود که اومدم سراغ کتاب متنیش تا تکه‌های جذاب کتاب رو بصورت یادداشت برای خودم جدا کنم و داشته باشم. اگه حس می‌کنید هر راهی میرید، نتیجه نمیده...اگه مدام خودتون رو با بقیه مقایسه می‌کنید یا اگه حس می‌کنید انتخابهایی که بقیه در زندگی‌شون انجام میدن، همش به نتیجه میرسه برعکس انتخابهای شما؛ این کتاب برای شماست... در قالب یک داستان فانتزی نکات بسیار مهمی رو درمورد زندگی، خودمون (مخصوصا خودمون همونطوری که هستیم، با تمام انتخابهای خوب و بدمون)، فرصتها، پیروزی‌ها و شکست‌هامون بیان می‌کنه... خیلی خیلی دلنشین، دلگرم‌کننده و آموزنده ❤

چرا دوتا ازش هست توی طاقچه؟

عالی

کتاب را می‌شود سه قسمت کرد: جار زدن، درجا زدن، بیانیه دادن. ده‌پانزده درصد ابتدایی کتاب (جار زدن) نوید درامی هستی‌شناختی در بستر تخیل را می‌دهد. با همین امید وارد بدنه اصلی می‌شویم، جایی که تقریبا سه‌چهارم اثر را دربر می‌گیرد، اما جز درجا زدن و تکرار رویدادهای همسان، بی‌ثمر و بی‌نتیجه و شوخی‌های تکراری و ملال‌آور شاهد چیزی نیستیم. از استرالیا تا قطب شمال را گز می‌کند، اما دریغ از حرفی برای گفتن! نویسنده که در بدنه اصلی اثرش ناتوان از تصریح دیدگاهی بسامان است، چاره‌ای نخواهد داشت جز اینکه در پایان دست به صدور بیانیه بزند و نتیجه‌ای که خواننده «باید» بگیرد، تحکم‌آمیز به خوردش بدهد (دو نمونه ازین بیانیه‌ها را در بخش بریده‌ها آورده‌ام). طنز ماجرا آنجاست که صفحات پایانی کتاب گویای آگاهی نویسنده از درماندگی اثر خود است، و سراسیمه می‌کوشد آن را توجیه کند که آدمی را به خنده (بر عمر تلف شده!) می‌اندازد!

عالی بود بهترین کتابی که تا حالا خوندم🤍