نظرات کاربران درباره کتاب خیال ماندنت را دوست دارم

یک کتاب فوق العاده زیبا با متنی روان و سلیس...وقتی نویسنده خوش ذوق و متبحری مثل "مائده فلاح" رمان رو نوشته باشه نمیشه از اون کتاب گذشت و به جرات میگم تمام رمان های ایشون رو دوس داشتم و دارم. این رمان هم در جای خود تعلیق داشت با عاشقانه ای زیبا دور از لوس بازیهای رایج...نه کشدار بود نه طوطی وار و ماست مالی شده. همه چیز به اندازه بود. خوندن این کتاب رو به شدت توصیه میکنم. کاش "انتشارات صدای معاصر" که اکثر نوشته های خانم فلاح در اونجا به چاپ رسیده هم کتابهاشو در طاقچه به اشتراک بذاره. خوشحالم که نشر شقایق وارد طاقچه شده...امیدوارم نشر شادان، علی، صدای معاصر هم به این جمع بپیوندند.

به نظر من رابطه در این کتاب نه با عشق شروع شد و نه تا انتها عشقی در اون هویدا بود در این کتاب دختره به شدت تو سر خور پسره هست فقط هر جا پای سکس میاد وسط دختره و پسره شل میشن فقط هر جا میخوان سکس داشته باشن با هم خوبن واین به نظر من نقطه ضعف این کتابه

از نظرم هر کتابی که شما از یک نویسنده به عنوان اولین اثر مطالعه می کنید بشدت در روند ادامه دادن مطالعه آثار دیگر از ان نویسنده تاثیر گذار خواهد بود ... متاسفانه این کتاب اصلا خوب نبود مثل تمام رمان های ایرانی بشدت شخصیت ها ایده آل بودند. من خواننده دنبال شخصیتی ایده آل در روند داستان نیستم . می‌خواهم شخصیت های اصلی داستان ، خاکستری باشند ، می‌خواهم نویسنده کاملا شخصیت ها را با تمام عیب ها و ایراد هایشان به نمایش گذاشته شوند اما این نویسنده بشدت شخصیت های این رمان اش ایده ا بود و صد البته غیر قابل پذیرش .... داستانی شما را مجذوب میکنه که احساس کنید که چقدر به واقعیت نزدیک است .... این رمان بشدت رمان ضعیفی بود تعجب کردم که برخی گفته بودند این کتاب عالیه یا من بشدت سخت گیرم یا دوستانی که نظرات بشدت مثبتی داشتند سطح توقعات شون از یک کتاب خوب پایینه.... به نظرم ارزش یکبار خوندن هم نداشت متاسفانه این رمان از این نویسنده باعث شد که این رمان بشود اولین و آخرین کتاب برایم از این نویسنده ✍

نویسنده در ابتدا خیلی خیلی وارد جزئیات شده و طول تفسیر داده اما در انتها انگار حوصلش سر رفته و سر و ته قضیه رو هم آورده

رمان سیر معمولی داشت و همش تو دعواو بحث دو شخصیت اصلی مرد و زن می گشت. شخصیت مرد داستان فردی از خود متشکر و مغرور بود ، شخصیت دخترم دمدمی مراج و لجباز. نسبت به آثار دیگه خانم فلاح سطح پایین بود.

شاید بخوایم نسبت به رمان های این چنینی بگیم یه پله بهتر باشه اما کتاب خوبی نبود ، خیلی طولانی و کشدار بود و اخراش ولش کردم ، اما تا اونجایی که خوندم : ❌❌❌❌کامنت من اسپویل کوچیکی داره اگر با این موضوع مشکلی دارید لطفا نخونید🙏🙏 ارام یه دختر شجاع ، مستقل و کسی که حاضر نبود به خاطر نامزد سابقش از عقیده اش و رفتارش بگذره در صورتی که در طول داستان این ویژگی هایی رو که در اول ازش گفته شده بود رو نقض کرد . کسی که سه سال برای شناخت کسی که خواستگارش بوده وقت گذاشته و بعد صیغه موقت رو انتخاب کرده و تصمیماتش برای ازدواج این مدت زمان برده ،خیل غیر منطقیه که روند ازدواج دومش فقط یک تا دو هفته طول بکشه و بعد به عقد بکشه . در طول داستان متوجه میشیم که ارام خیلی زود رابطه ی سه ساله اش رو فراموش میکنه و باهاش کنار میاد و برای مخالفت خانواده نامزد سابقش و اینکه وحید (نامزد سابق ارام) چون در یه جایی حمایت کافی از اون رو نداشته به روی اون چشم بسته و به هیچ عنوان نمیتونه اونو ببخشه ، اما با کسی که حدودا یک ماه وارد رابطه شده و با نقشه برای منافع خودش تصمیم به ازدواج باهاش گرفته و حتی قبول نداره با هدف وارد رابطه شدن و دروغ گفتن اشتباهه (مازیار) این ادم رو چندبار می بخشه هنوز به دنبال مطمئن شدن از اینکه ایا واقعا اشتباهی داره یا نه ، و طی همین مدت کوتاه عاشقش میشه و نمیتونه از فکرش بیرونش کنه و ... و همچنان کلیشه ها در داستان پابرجا هستند پسر خوشتیب ،با اعتماد به نفس ، مغرور ، کسی که همه روش حساب میکنن و تو کارش بسیار حرفه ایه و نابغه است و .... و عاشقانه ای در داستان نبود و فقط کشش جنسی بین زوج رو نشون میداد

من نسخه چاپی این کتاب رو دارم و خیلی زیاد خوبه..البته شخصیت مردش یکم پررو و رو اعصابه اما در کل کتاب خوبیه..

دختر داستان در عین قوی بودن سریع تحت تاثیر گفته دیگران قرار می گیرد. مرد داستان هم ترجیح می دهد در سکوت موانع را بردار و این دو رفتار حوادث و واکنشها را بوجود می آورد. کتاب ارزش خواندن دارد اما در مقابل آثار این روزهای خانم فلاح قدرتمند نیست.

به شخصه داستان های دیگر خانم فلاح را بیش تر دوست داشتم. شخصیت اول زن داستان به خوبی شکل نگرفته بود. در یک مسائل بسیار امروزی و روشن فکر و در یکسری بسیار کوته فکر بود. رابطه زن و مرد داستان( آرام و مازیار ) مثل پاندول ساعت هر لحظه جهت عوض میکرد. علاقه ای که بینشون شکل گرفته بود به خوبی توصیف نمی شد و چیزی به جز کشش نمی شد بینشون احساس کرد. آرام در ابتدا زنی قوی با قدرت تصمیم گیری خوب معرفی شد و بعد رفته رفته به یک زن کاملا مطیع تبدیل شد. شخصیت مرد داستان ابر قهرمانی که هیچ اشتباهی نداشت. پشت تک تک کارهاش فکر و نقشه ای وجود داشت موضوع بعدی که به شخص برای من ناخوشایند بود توجه و انتقاد بیش از اندازه به سیگار کشیدن زنان بود. زنی در داستان خوب بیان می شد که خیانت های همسر را فراموش کنه، اگر گفت سر کار نرو گوش بده و به عبارتی بله قربان گو باشه. در مقابل رنی که احساستش را راحت بیان میکرد، سیگار می کشید و به چیزی به جز رابطه با همسرش فکر میکرد زن بد معرفی می شد. گاهی بیش از اندازه به جزیات پرداخته می شد که کمی حوصله سر بود.

خوشحالم که این کتاب اولین کتابی نبود که از خانم مائده فلاح میخوندم وگرنه کاملا قید بقیه کتابهاشون رو میزدم. فکر کنم این کتاب جزو کارهای ابتدایی این نویسنده باشه اونقدر سطح پایین و زرد و پر از ایرادات فاحش بود که تو یه جمله و دو جمله نمیشه بیان کرد.

کارهای خانم فلاح عزیز فوق العادست

بسیار کتاب زیبایی بود بدور از زیاده گویی و لوس بازی معمول در رمانهای ایرانی

ب نظرم اصلا جالب نبود... ب طور مسخره ای عقاید مرد سالاری ایرانی توی رمان حاکم بود بحث اجازه و اختیار یک زن و خیلی چیزای دیگه زیر سوال رفته بود من ک خوشم نمیومد و اون دختر توی رمان هم اگ عاقل بود سریعا جدا میشد و سریع تر بچه رو سقط میکرد وقتی اینقدررر عقاید دو طرف متفاوته بهترین کار دوری کامله وگرنه تا اخر عمر باید برای ثابت کردن درستی طرز فکرت بجنگی بدتر ازین ک بچه ای داشته باشی ک با عقایدی ک کاملا مخالفشی بزرگ بشه

خیلی قشنگ و دوست داشتنی بود

رمانی با جملات تکراری، اگه یک سرچ ساده تو متن کتاب داشته باشیم ب عنوان بوی عطر مازیار بالای دو هزار بار این جمله نوشته شده و نشون میده ک نویسنده حرف دیگه برای توصیف مرد نداره یا لباس پوشیدن مازیار شخصیت ارام هم بسیار دختر لجباز و اعصاب خوردکنی هست ک هیچ مردی مخصوصا با روحیات مازیار سازگار نیست …. خیلی خلاصه تر و مفیدتر میتونست نوشته بشه ک اعصاب مخاطب هم خورد نشه

عالیه ولی کنار نرگس ها جامانده ای و نخ به نخ دود می کنم از خانم فلاح واقعا حرف ندارن به شدت توصیه می کنم بخونید

من این داستان رو دوست داشتم چون هم میتونست واقعی باشه و هم هیجان داشت‌. قابل لمس بود. عاشقانه قشنگی هم داشت.

خیلی خسته کننده بود.بر عکس نظر بعضی از دوستان به نظرم شخصیت دختر داستان خیلی رو مُخ بود😒

قلم خانم فلاح و دوست دارم. البته این کتاب انگار جزو اولین آثارشون هست و کتاب هایی که بعد از این کتاب نوشتن قلم و داستان پردازی خیلی قوی تر شده. مخصوصا کتاب " برای مریم" و " با سنگ ها آواز میخوانم" از خانم فلاح

کلا هر کتابی که نویسنده ش خانم فلاح باشه میخونم، قلم خوبی داره، چاشنی طنز داره که خیلی به دل آدم میشینه، روان و‌ساده مینوسه، داستان پردازی و تعلیق خوبی داره، کتاب با سنگ ها آواز میخوانم رو هم پیشنهاد میدم، عالی بود.