نظرات کاربران درباره کتاب ارتداد

هنوز متحیرم از کاری که کلمات این کتاب با دلم کرده...بعضی قسمت هاشو چند بار خوندم قطعا بهترین کتابی بوده که تا حالا خوندم

سلام علیکم. بزرگواران پیشنهاد میکنم حتما این کتاب را مطالعه بفرمایید. کتابی واقعا عالی با توصیف درست و.... حتما بخونید، مطمعا هستم از خوندش پشیمان نخواهید شد. یاعلی

یک متن ادبی سرشار از ترکیب های قشنگ و متناسب از کلمات! روح نواز و دلچسب! داستانی پر از غم و حسرت و عبرت! شخصیت یونس: نمادی از مرد مبارزی که با وجود تحمل سختی های بسیار، لحظه ای به راهش شک نکرد و جواب تمام تردید‌کنندگان را با دلایلی محکم و بیانی گویا می داد. شخصیت دریا: نمادی از مبارزی که گرفتار شبهه میشود و ذهنش پر از شک و تردید و سوال است اما ریشه های عمیق روح مبارزه در جانش بر خلاف سرکشی و طغیانش نمیگذارد که کامل از راه خارج شود و او را دوباره به مسیر اصلی اش بازمیگرداند. شخصیت آرزو: نمادی از نسل جوان با همان آرمان های انقلابی اما پخته تر و به دور از جو زدگی یا تحجر در کل انتخاب اسم شخصیت ها بسیار دقیق و فکر شده و زیبا بود، به طوری که بدون هیچ توضیح اضافه ای، سیلی از مطالب و پیش فرض های متناسب با سیر داستان را به ذهن مخاطب القا میکند.

ایده خیلی ایده متفاوت و جذابی بود اما به اندازه ای که ایده جذاب بود ، قصه جذاب نبود ... خیلی خیلی میتونست بهتر نوشته بشه | نکته دیگر هم بنظرم ، یه تقلید ناموفق از قلم نادر ابراهیمی بود | نکته پایان هم اینکه بنظرم اثر قبلی آقای یامین پور "نخل و نارنج" خیلی دوست داشتنی تر بود

با سلام. در ابتدا جذب ایده اولیه بسیار جذاب کتاب شدم ولی بعد کتاب در میان انبوه دیالوگ ها و مونولوگ ها از ریتم می افتد و واقعا خواندنش سخت میشود. البته کمی در انتهای کتاب دوباره جان میگیرد. ولی در کل کتابی است که خواندنش سخت است.

موضوع عالی، پردازش و داستان نویسی هم خوبه، فقط کاش اینقدر رد پای نادر ابراهیمی مشهود نبود! یامین پور باید سبک خودشو پیدا کنه

یامین پور فوق العاده ست

من نکته خیلی مهمی رو درمورد انقلاب با خوندن این کتاب فهمیدم، اینکه انقلاب در بهمن ۵۷ به پیروزی نرسید بلکه تازه آغاز شد، اون روز تازه آغاز کار و تلاش و زحمت بود ما باید مبارزه رو ادامه میدادیم تا انقلاب رو به آرمان هاش برسونیم ازش خیلی خوشم اومد و خوشحالم از خوندنش حرفایی هم که درمورد عشق زده بود رو خیلی دوست داشتم! ...

یک رمان عاشقانه و شاید بشه گفت تا حدودی تخیلی و تاریخی، ایده ی رمان هم بسیار ناب بود. قلم آقای یامین پور هم بسیار روان. در کل کتاب راحت‌الحلقومی بود.

توصیف کمتر فلسفه کمتر قطعا این کتاب را جذاب تر خواهد کرد و پرش را کمتر می‌کند میشد روانتر به این موضوع جذاب پرداخت و به همین هدف رسید به هرحال جذاب بود

کتاب شماره ی ۱۸ از طاقچه: دومین کتابی که مطالعه کردم از جناب یامین پور بعد از نخل و نارنج؛ کتاب بسیار جذاب و فانتزی نوشته شده و داستان از این قراره که اگر در ۲۲ بهمن انقلاب پیروز نمیشد چه میشد و به صورت روایت داستانی از یک خانواده ی انقلابی به این موضوع پرداخته که در برهه ای ناامید و در برهه ای حتی از خط اصلی جدا میشن اما دوباره به جایگاه اول برمیگرده و دوباره خط رو پی میگیره! نثر داستان هم روانه و کشش خوبی هم داره!

عالی بود،نگاهی نو و جذاب،بی نظیره

نویسنده در ترسیم تاریخ خیلی خلاقیت به خرج داده و بسیار جالب بود ایده ی خیلی قشنگی بود از لحاظ توصیف و تشبیه و کنایه تضاد و هرچه تکنیک برای زیباسازی و جلوه دادن به کتاب هست به اندازه و به جا استفاده شده و خیلی از این لحاظ لذت بخش بود ولی کتاب بسیار فضای تاریک و غمگینی داشت و نتونست حس شادی رو به جزء ۱۰ صفحه ی آخر به مخاطب القاء کنه و به همین دلیل خیلی در یاد و خاطره ی خواننده ماندگار نمی‌شود خودم موافق نظرات آقای یامین پور هستم ولی خیلی جهت دار نوشته شده نگاه سیاه سفید کمی توش دیده می‌شود و این خیلی خوب نیست کتاب در بعضی از جا ها بسیار جملات قصار بیان می کند و در قسمت های کتاب گروه های مجاهدین خلق رو از لحاظ اخلاقی موشکافی کرده و در قالب داستان بیان کرده ~● شباهتی هم به کتاب آتش بدون دود آقای ابراهیمی داشت

بعضی جملاتش به یاد موندی بود واقعا . داستان برمیگرده به زمانی که امام خمینی در ۲۲ بهمن ماه ، کشته میشن و اتفاقاتی که بعدش می افته . در کل ارزش خوندن داره حتما و اخرش خوش حالید که خوندینش

ابتدا که خلاصه ی داستان رو مطالعه کردم بنظرم جذاب اومد. فکر کردم قراره مثلا دهه هفتاد یا هشتاد رو در دوران پهلوی و در صورت شکست انقلاب ۵۷ تصویر کنه و خط سیاست ها و رویکرد های پهلوی رو ادامه بده و بگه ماجرا به کجا ها کشونده میشد. ولی کاملا کتاب از تصورم بدور بود. کتاب درباره ی آینده ای نزدیک بعد از شکست فرضی انقلابه که با بینشی سطحی و متعصبانه نگاشته شده و واقع نگری بشدت درش کم دیده میشه. و صرفا بیان حب به شخصیت های یک جریان خاص انقلابه و اعلام انزجار از دیگر جریانات انقلاب و مسلما به پهلوی. تنها نکته مثبت قلم خوب نویسندست که قادره مختصر کششی ایجاد کنه ولی باز نمیتونه نقصان لایه های عمیق‌تر رو بپوشونه

محتوای‌کتاب‌دوست‌داشتنی‌بود. ولی‌قلم‌داستان‌اون‌کششی‌که‌انتظارشو‌داشتم‌نداشت و‌تو‌طول‌داستان‌دلم‌میخواست‌زودتر‌تموم‌شه! کتاب‌عجیبی‌بود،از‌قلمش‌اصلا‌خوشم‌نیومد‌ولی‌محتوای داستان‌برام‌جالب‌بود. و‌امتیازم۱۰:۵/۵بود‌ش.

ایده ی کتاب خیلی ناب و خاص بود، قلم نویسنده هم خوب بود. به نظرم همینکه حتی بدونید ایده ی کتاب چی بوده و داستان از چه قراره ؛ کلی به فکر فرومیرید.

واقعا خوب بود. فقط انگار ‌ نادرابراهیمی قلم‌ش رو به یامین پور‌ قرض داده!

محتوای کتاب سرشار از آرایه های ادبی و جملات فلسفی است و به خوبی توانسته است وقایع انقلاب ۵۷ را به صورتی وارونه بیان کند اگر چه در بعضی موارد اغراق گونه بیان شده است اما خوب چون از عنصر خیال بهره گرفته شده است به هر نوعی می توان وقوع حوادث را پیش برد.

این کتاب حقیقتا محتوای عمیقی داره دید ادم رو نسبت به اتفاقایی که در گذشته اش و تاریخش گذشته واقعا عمیق ترر و کامل تر و همچنین پخته تر میکنه