نظرات کاربران درباره کتاب عصیان

هیچ چیز پایدار نیست و انسان ملغمه‌ای‌ست از باور‌ها و ضد باورها.

داستان یک ناامیدی بزرگ... بسیار عمیق و فلسفی و در عین حال ادیبانه و زیبا ، داستانِ فروریختن ارزش ها و ناامیدی بزرگ انسان مدرن رو به تصویر کشید... [ و چقدر تصویر جلد با مناسبت و دقیق هستش ]

رمان عصیان یکی از برجسته‌ترین کتاب‌های نویسنده اتریشی، یوزف روت است که موضوع اصلی آن رنج و عصیانگری است. در این رمان کوتاه ما شاهد سقوط «آندریاس» از یک دنیای سرشار از امید و آرزو به یک دنیای سیاه و بی‌معنی هستیم که در آن رنج انسان‌ها به طور مساوی تقسیم نشده استداستان کتاب عصیان در یک بیمارستان معلولین جنگی آغاز می‌شود. جایی که سربازان دست، پا یا دیگر اعضای بدنشان را از دست داده‌اند. سربازانی که اکنون دیگر خطر جنگ از آن‌ها دور شده و «پیمان صلح آن‌ها با دشمن قطعی شده» است. با این حال آن‌ها باید خود را آماده جنگ تازه‌ای کنند. نبرد با درد، اعضای مصنوعی، پای از کار افتاده، شب‌های بی‌خوابی و آدم‌های سالم. در این بیمارستان همه عاصی و ناراضی‌اند اما «آندریاس پوم» از وضع موجود راضی بود. او با اینکه یک پای خود را از دست داده اما همچنان ایمان خود را حفظ کرده است؛ ضمن اینکه مدالی هم دریافت کرده بود. عقیده دارد اوضاع می‌توانست بسیار وخیم‌تر باشد. خیلی‌ها بودند که بیشتر از یک پای خود را از دست داده بودند. آندریاس وضعیت خوبی دارد و فریادها و نارضایتی دیگر معلولین را درک نمی‌کند. آن‌ها را کافرانی می‌داند که به چیزی اعتقاد ندارند و در برابر اقدامات حکومت نیز مقاومت می‌کنند. به همین جهت، آندریاس «با دیدن درد و رنج دیگران شادمان می‌شد.»روند تبدیل شدن آندریاس پوم از فردی که به خدا و حکومت اعتماد و اعتقاد دارد به کسی که کارهای آن‌ها را درک نمی‌کند در کتاب یوزف روت آنقدر دقیق و جزء به جزء روایت می‌شود که خواننده هم در کنار شخصیت اصلی در این رنج گرفتار می‌شود. زندگی آندریاس ناگهان به کلی تغییر می‌کندآندریاس به سادگی کلمه، یک قربانی است. ایمان او به ساز و کار جهان آنچنان نپخته است که عصیانگری تنها سرنوشت ممکن به نظر می‌رسد. در کتاب می‌بینیم که دولت و حکومت همیشه متعلق به طبقات برخوردار و مرفه است و روی خوش عدالت و آزادی فقط در مواردی است که به سرباز نیاز داشته باشند. رمان عصیان بسیار جذاب و خواندنی است و بعید می‌دانم خواننده پایان کتاب را فراموش کند.