نظرات کاربران درباره کتاب کیمیاگر

من نسخه چاپی این کتاب روخوندم کل کتاب رو دریه سطرخلاصه می کنم،یه سطری که واقعا ارزششو داشت که این کتاب روبخونم وازخوندنش خوشحالم "خداوند گنج تو رو درعشق وعلاقه قلبی تو قرارداده...به هرچیزی که به اون علاقه داری،دنبالش برو... گنجت همون جاس"

آثار کوئیلو تحت تاثیر شیوه ی زندگی پر فراز نشیبش است، کوئیلو گرایش مردم جهان به عرفان را در دنیای فعلی خوب دریافته است و گرایش های شدید عرفانی در آثارش موج می زند اندیشه ی کوئیلو تاثیر گرفته از عرفان سرخ پوستی است ، مدتی هم برای یافتن کارلس کاستاندا (از مشاهیر معنا گرای سرخ پوستی است) به چند سفر رفته ، همچنین مکتب های معنوی شرق آسیا یوگا،بودیسم، هندوئیسم ، و تائوئیسم بر کوئیلو تاثیر جدی گذاشته کوئیلو حتی از خیام و مولوی الگو گرفته ، ویژگی های آثار او این است که محتوای اشراقی خود را در قالب رمان و داستان ارائه می کند ،کوئیلو نوعی عرفان توده ای را ترویج می کند که در آن رسیدن به مقصد آسان است و خداوند اشتباهات انسان را می بخشد او خداوند را عشق مطلق می داند و شناختن خدای کامل و حکیم و به دور از خطا را بسیار آرامبخش می داند و این شناخت رنج های زندگی را شیرین می کند .

کتاب کیمیاگر یکی از جذاب ترین کتابایی بود که تاحالا خوندم میشه گفت یه حالت انگیزشی داشت. داستان چوپانی که به دنبال حدیث خویش میره به دنبال رویایی که در ذهن داره و برخلاف خیلی از اطرافیانش که بخاطر فراهم کردن نیاز های اساسی زندگی شون میل رسیدن به آرزوهاشون رو درخود سرکوب کردن حاضر نیست ازشون دست بکشه کیمیاگر یعنی کسی که میتونه ماهیت چیزی رو تغییر بده یا چیز جدیدی رو خلق کنه و این کتاب بهمون نشون میده که هرکدوم از ما کیمیاگر زندگی خودمون هستیم البته پائولو در این کتاب به خوبی سختی های مسیر رو نشون داده و ثابت کرده که رسیدن به رویاها بدون پرداخت هزینه ممکن نیست گرچه زندگی نکردن در مسیر رویاها هم خودش هزینه ای رو دربرداره. این کتاب بهمون میگه هرکسی توی این دنیا یه گنج داره گنجی که میتونه نسبت بهش بیتفاوت باشه رهاش کنه و یه زندگی معمولی رو داشته باشه مثل خیلی از دور و وریامون یا اینکه نه بره دنبال گنجش گنجی که به قول نویسنده فقط مخصوص خودشه کاری که اون فرد براش ساخته شده و اگه با تموم وجودش اون رو طلب کنه کائنات به تکاپو میفتن تا اون رو به خواسته اش برسونن البته این کتاب یه نکته جالب دیگه هم داره و اون اینکه ما نعمت هایی زیادی داریم که قدرشون رو نمی دونیم فرصت هایی که با بیتفاوتی از کنارشون میگذریم در واقع ما هر آنچه که نیاز داریم در وجودمون داریم اما یادمون میره و ازش غافلیم البته بنظرم ضعف کوچولوی کتاب این بود که نویسنده یه سری جاها از حوادث سریع عبور کرده بود و خیلی بهشون نپرداخته بود ولی بقیه اش عالی بود خلاصه اینکه این کتاب پر از حرف و نکته است و سیر داستانی جذابی هم داره پس از دستش ندین دوستان😉

💛ای قوم به حج رفته کجایید کجایید معشوق همین جاست بیایید بیایید💛 کل کتاب در این یک بیت خلاصه میشه 👏🏻

کتاب فوق العاده زیبایی است. من نمیدانم که فرق میان کتاب خوب و بد چیست؟ هر کتابی با یک فکر و اندیشه خاصی نوشته می‌شود و سال های مختلف را دربر می‌گیرد تا کامل گردد اما ما وقت خود را صرف نمیکنیم تا با همان حس که کتاب نوشته گردیده، بخوانیم. کتاب را باید با عشق خواند همان طور که ایجاب می‌کند باید آن حس را برای خود ایجاد کرد.

این کتاب باعث میشه حتی برای لحظه ای هم که شده به رویاها و ارزوها مون فکر کنیم و اینکه هیچ وقت برای محقق کردنشون دیر نیست و باید به نشانه ها ایمان داشته باشیم شاید با قدم برداشتن در مسیر افسانه شخصیمون ناخواسته باعث شیم افراد دیگری در مسیر ارزوهاشون قرار بگیرند و اینکه هیچ نیروی در جهان از بین نمیره و تنها در چرخش است پس رفتار ما بر جهان پیرامونمون قطعا تاثیر گذاره . جز بهترین کتاب هایی بود که خوندم و قطعا دوباره به سراغش میرم . و.... بیرون ز تو نیست انچه در عالم هست ازخود بطلب هر انچه خواهی که تویی

کیمیاگر، شاید همین اسم خلاصه‌ای باشه از آنچه خود کوئیلو با کتاب کرد، از هیچ ، گوهر ساختن. اما پر واضحه که از هیچ، گوهری بدست نمیاد و اصل، اصالت و وجود هست. اینکه نویسنده دارای بیانی شیوا و نوشتاری بسیار روان و خواناست، تیراژ فروش کتابهاش ثابت کرده. کیمیاگر شاید معروف ترین اثر پائولو کوئیلو نویسنده برزیلی که حول داستانی در مورد چوپانی که بدنبال آرزوی شخصی میره و از همه چیز دل میکنه و سر به راهی نامعلوم میزاره. طی طریقی که تقریبا در اکثر آثار نویسنده مثل زهیر، شیطان و دوشیزه پریم، ورونیکا تصمیم میگیردد بمیرد و... وجود داره و باورهای شخصی نویسنده (طبق ادعای خودش در کتابهایی مثل «مکتوب») که در قالب داستان به قهرمان کتابش القا میکنه. «کیمیاگر» فارغ از داستان جذاب و شرقی پرکششی که داره، میزان هنر و آشنایی نویسنده با سبک فکری و ساختار اعتقادی جوامع باورمند رو نشون میده. اِلِمانهای داستانی موجود در کیمیاگر که در بیشتر آثار نویسنده تکرار شده، الگوریتمی مشابه با فرقه های مذهبی داره، شامل: قوانینی برای رعایت و عدم رعایت، آیین نیایش و نظام باور منحصر بفرد، اشکال رفتاری خاص و تثبیت شده جهت تکرار و به نوعی امضای اون فرقه بودن و بسیاری موارد دیگر؛ و این امر به خاطر تشابه و به اشتباه انداختن مخاطب با اصل نیایش و پرستش و ذات پرسشگر و نیازمند انسان برای تمسک به فراماده، دلیلی بسیار بزرگ برای محبوبیت این آثار هست که در نمونه بحث کیمیاگر، داستان چوپانی که بدنبال چند خواب متوالی مشابه با یک رویداد تصمیم به تغییری بزرگ میگیره. در این بین کتاب مملو از گفتارهای کوتاه و پند آموز هست که خواننده رو به هرچه بیشتر همراه شدن و رای مثبت وا میداره. بشخصه محبوبیت کیمیاگر رو بخصوص در ایران مشابه با کتاب «راز» از راندا برن میبینم. کیمیاگر و کتابهای نام برده در بالا، چارچوبی بسیار مشابه دارند که در این بین نویسنده در حال شکل دادن فرقه ای خود خوانده هست که در هر کتاب ساختار و قوانین این فرقه رو بیش از پیش نمایان میکنه و خواننده رو دعوت به مزه کردن نوعی از باور و تفکر و در ادامه مشابه با کتابهای روانشناسی دعوت به انجام تمریناتی عملی و انتزاعی میکنه. این در حالی ست که چه در “کیمیاگر” چه در کتابهای دیگر، منطق و فلسفه ای در پس این فرقه نیست و این دعوت به تمرین و مراقبه براساس هیچ صورت میگیره و ز خواننده انتظار میره که با راهنمایی های کتاب و مثل قهرمان داستان مانند یک “کیمیاگر” از هیچ، گوهر بسازه! اتفاقی که به شکل یک فاجعه در فضای اعتقادی قشر اهل مطالعه در مورد کتاب «راز» افتاد. «دعوت به هیچ، برای رسیدن به همه چیز».

من اصلا از خوندن این کتاب لذت نبردم و واقعا متعجبم چطور اینقدر از این کتاب تعریف میکنن نویسنده خیلی تلاش کرده بود که معناگرایانه بنوییه ولی متاسفانه موفق نبوده و اونقدرا هم که بقیه میگن شما رو به فکر وا میداره این طور نیست

از اون کتاباییه که بعد از تموم کردن خواب به چشمات نمیان(مخصوصا اگه نصفه شب خوندنشو تموم کنی)و هدفت تو زندگی این میشه که افسانه شخصی خودتو زندگی کنی...اونجا که جناب سپهری میگن که چشم هارا باید شست جور دیگر باید دید غیر مستقیم به این کتاب اشاره میکنه😊...بعد از تموم کردنش با یه لبخند گوشه ی لب و درونی سرشار از انرژی و هیجان سرت رو از رو کتاب بر میداری...به همه ی اونایی که عاشق زندگی کردن هستن توصیه میشه و به اونایی که بریدن شدیدا توصیه میشه...به کسانی هم که مطالعه کردن توصیه میشه که آثار دیگه ی نویسنده رو مطالعه کنند

ممنون میشم این کتاب رو به طاقچه بی نهایت اضافه کنید.❤❤❤

نظر من(بر روی نسخه کاغذی): نمی دانم نویسنده چقدر با فلسفه و عرفان اسلامی آشنا بوده،ولی که انگار کتاب می خواهد به عرفان بپردازد از زندگی یک جوان چوپان شروع کرده که در راز جهان اندیشه می کنه تا اینکه به آن دست می یابه. ابزارِش هم قلبشه.

بد نبود در حد اون همه تعریفی که شنیدم نبود

خلوتی کو؟ که خیالات تو آنجا ببرم... دیده بر بندم و دل را به تماشا ببرم...

منو یاد مائده های زمینی میندازه نمیدونم چرا !! کاملا یه رمان فلسفیه،اونقدرام جذاب نیست ولی انگار آدمو مجبور میکنه که تا تهش بخونی...

چیزی که من از این کتاب فهمیدم اینه که وقتی به دنبال ارزو ها نریم یه ادم مرده به حساب میایم فرقی نمیکنه هدفمون چقدر خطرناک باشه و حتی جونمون هم به خطر بندازه در هر صورت باید دنبال چیزی که میخوایم باشیم. داستان در طول کتاب به خوبی گفته شده و جای ابهامی نمیزاره ولی اخر کتاب واقعا عالی تموم میشه اصلا انتظار همچین پایانی رو نداشتم.

محتوا: ‌رویایی که در سر داری رو رها نکن، به نشانه‌ها توجه کن و اگر تلاش کنی مطمئن باش تمام کائنات به تو کمک می‌کنند تا به رویات برسی (هدف کتاب گفتن این بود). داستان جالبی داره و اگر دل بدی بهش، چیزهای زیادی ازش می‌شه یاد گرفت. ‌ ‌ ترجمه: می‌تونست بهتر باشه حس کردم چندان روان نیست ولی در حدی نیست که مانع خوندن کتاب بشه (البته اگر خیلی حساس نباشید). ‌ کیا بخونن؟ ‌همه‌ی ماها رویایی در سر داریم که ممکنه رهاش کرده باشیم، از وزن کم کردن تا رتبه خوب توی‌ کنکور. این کتاب بهتون «انگیزه» دنبال کردن رویاتون رو می‌ده.

در مدت کمتر از یک روز تمامش کردم،زیبا بود،به آدم انگیزه میده

"کشتی اگر در ساحل دریا بماند از خطر طوفان در امان خواهد بود، اما کشتی را برای آن درست نکرده اند که در ساحل دریا بماند" بعد از تموم کردن کتاب یه نفس عمیق کشیدم و احساس سبکی و رهایی بهم دست داد😆 پر از درس و پند و پر از جملات زیبا و پر مفهومه خوندنش رو از دست ندید و همچنین احساس قشنگی که بعد از خوندنش بهتون دست میده

امتیاز: ۳.۵ ژانر: ادبی من کتاب رو با ترجمه فرزانه فرزاد خوندم که ترجمه متوسطی بود. داستانی نمادین و انگیزشی درمورد اینکه انسان باید به ندای دلش توجه کنه. اثر از درس‌ها و پند‌های مختلف پره که در عین حال تامل‌برانگیز و انگیزشی هست. نویسنده با تعداد معدودی شخصیت مخاطب رو به سفری میبره که تجربیات خوبی رو میتونه به ارمغان بیاره. سرعت روند داستان خوبه و نثر کتاب هم کارش رو انجام میده. یکبار خوندن این اثر ضرری به کسی نمیزنه.

از این کتاب به چیزو خوب یادمه : نشونه ها تو رو به هدفت رهنمون می کنن نشونه ها رو دنبال کن . شد یکی از بهترین کتاب های خونده شده تو زندگی ایم. کتابی که هدیه با ارزشی برای دوستانت میشه.🎁