بریده‌هایی از کتاب و

در عشق اگر شتاب کردم بانو! بر روی دلم حساب کردم بانو! دیگر به دلم امید برگشتن نیست پلها همه را خراب کردم بانو!

مجبور شدم که قاتلم را بکشم این آینه‌ی مقابلم را بکشم ـ بین خودمان بماند ـ امروز غروب، تصمیم گرفته‌ام دلم را بکشم

خودکار سه‌رنگ قابلم را نبری! دفترچه‌ی مشق خوشگلم را نبری! من با تو سر نیمکت زندگیم عمری‌ست مواظبم دلم را نبری

خودکار سه‌رنگ قابلم را نبری! دفترچه‌ی مشق خوشگلم را نبری! من با تو سر نیمکت زندگیم عمری‌ست مواظبم دلم را نبری

قربان صداقت و صفای خودمان! ماییم و دل پاک و خدای خودمان در شهر شما نمی‌شود عاشق شد باید برویم روستای خودمان

یک عمر به دنبال سرنخ بودیم در تاب و تب و عذاب و برزخ بودیم تقصیر کسی نبود، عاشق نشدیم انگار که ما دو قالب یخ بودیم

هر چند که اشتباه دارد، بانو! تنها به دل تو راه دارد، بانو! اما تو فقط عذاب‌دادن بلدی والله دلم گناه دارد، بانو!

در سینه، کویر لوت باقی مانده دل، لانه‌ی عنکبوت باقی مانده من شاعر کوچه‌های غربت هستم از من دو ـ سه خط، سکوت باقی مانده

اوضاع زمانه، هیچ، سامان نگرفت دور «شب و روز» نیز پایان نگرفت یک عمر اسیر خشکسالی بودیم ابر آمد و بغض کرد و باران نگرفت

از جنس بهار هر چه داری بفرست دریا و گل و رود و قناری بفرست یادت نرود برای تنهایی من حتماً دو سه عکس یادگاری بفرست