بریده‌هایی از کتاب و

از من دو ـ سه خط، سکوت باقی مانده

تقویم من از سکوت پاییز پر است از زندگی‌ام بهار را خط زده‌اند

از من دو ـ سه خط، سکوت باقی مانده

قربان صداقت و صفای خودمان! ماییم و دل پاک و خدای خودمان در شهر شما نمی‌شود عاشق شد باید برویم روستای خودمان

آن روز اسیر دست ظلمت شد آب قربانی غفلت و جهالت شد آب از سوز عطش لبان مولا خشکید والله که آب، از خجالت شد آب

مجبور شدم که قاتلم را بکشم این آینه‌ی مقابلم را بکشم ـ بین خودمان بماند ـ امروز غروب، تصمیم گرفته‌ام دلم را بکشم

از سوز عطش لبان مولا خشکید والله که آب، از خجالت شد آب

پا بر سر ما گذاشت هر کس، برخاست یک عمر برای دیگران پله شدیم

در سینه‌ی من فقط تو جا داری و بس

با عشق هنوز زنده هستم، لطفاً از روی من این ملافه را بردارید