بریده‌هایی از کتاب چگونه دو میلیون دلار در بازار بورس به دست آوردم

همواره این را مفروض پنداشته‌ام که گاهی پزشکان ممکن است به اندازهٔ کارشناسان وال‌استریت اشتباه کنند.

تنها بعداً که به تدریج در خرید و فروش از طریق تلگراف تجربه کسب کردم، توانستم مزایای آن را درک کنم. فقدان تماس‌های تلفنی، فقدان سردرگمی، و فقدان شایعات متناقض، همه و همه دیدگاهی بی‌طرفانه‌تر به من بخشید.

می‌توانستم آن سهم را دوباره با پرداخت قیمتی بالاتر خریداری کنم. آن‌گاه من دومین گام مهم را برداشتم. می‌دانستم این‌که نیمی از مواقع حق با من باشد مسیری نیست که من را به موفقیت برساند. آرام آرام دریافتم که چگونه می‌توانم سودی سر به سر داشته باشم

بعد از افتادن پرده همه تشویق می‌کردند به جز مردی که ابراز تنفر کرد، جرج برنارد شاو پیش او رفت و گفت: آیا بازی من را دوست نداری؟ مرد پاسخ داد: نه دوست نداشتم. شاو گفت: من هم دوست نداشتم. اما ما دو نفر در برابر همهٔ آن‌ها چه کار می‌توانیم انجام دهیم؟

داشته باشم و در عین حال ورشکست شوم. اگر حدود ۱۰۰۰۰ دلار سرمایه‌گذاری می‌کردم و سهمی با قیمت متوسط را خریداری می‌کردم، هر معامله به طور متوسط ۱۲۵ دلار برای کمیسیون هر بار خرید سهم و ۱۲۵ دلار

درست مثل یک تازه‌کار به تمام معنا رفتار می‌کردم. سیستم محتاطانه‌ای که بنا نموده بودم فرو ریخته بود. همهٔ معاملات به فاجعه ختم می‌شد. من سفارش‌های متناقضی ثبت می‌کردم. سهامی به نرخ ۵۵ می‌خریدم. آن سهم به ۵۱ می‌رسید اما همچنان صبر می‌کردم. مانع ضرر؟ این اولین چیزی بود که کنار گذاشتم. صبوری؟ قضاوت؟ به هیچ وجه. جعبه‌ها؟ کاملاً آن‌ها را از یاد برده بودم. در حالی که روزها با بدخواهی از پس هم می‌گذشتند، معاملاتم چیزی شبیه این شده بود: در بالاترین قیمت می‌خریدم. به محض این‌که می‌خریدم سهام افت می‌کرد. می‌ترسیدم و در قیمت پایین می‌فروختم. به محض این‌که می‌فروختم سهام بالا می‌رفت. حریص می‌شدم و دوباره آن را در بالاترین قیمت می‌خریدم.

من دریافتم که نمی‌توانم سهم را در قله بفروشم. هر کس ادعا می‌کند که همیشه می‌تواند این کار را انجام دهد، دروغ می‌گوید.

مانند استراتژی پایه‌ام، تصمیم گرفتم همواره این کار را انجام دهم: تنها در مسیر روند صعودی پیش می‌رفتم، ضمانت مانع ضررم را پشت سر خود می‌کشیدم. در حالی که روال ادامه می‌یافت بیشتر می‌خریدم. وقتی روال بر عکس می‌شد مثل یک دزد فرار می‌کردم.

همهٔ گزارش‌های شرکت و ترازنامه‌ها می‌توانند گذشته و حال را به شما بگویند، اما نمی‌توانند آینده را بگویند و به این دلیل بود که خودم برنامه‌ریزی کردم. همچنین متوجه شدم که این فقط دیدگاه من است. من به دنبال سود سرمایه‌ای بودم. شخصی که در پی درآمد حاصل از سود سهام بود باید طور دیگری می‌اندیشید.

آنچه با ادامهٔ سقوط سهام وال‌استریت من را مسحور کرد، این بود که به تدریج دریافتم سیستم مانع ضرر فوری من، نیاز به چنین ارزیابی‌ای را از بین می‌برد. من به این کشف لذتبخش دست یافتم که روش من بسیار بهتر از آنچه تصور می‌کردم کار می‌کند. آن روش به طور اتوماتیک من را از فاجعه رهانیده بود. بازار تغییر کرده بود، اما من قبل از این‌که تابع آن تغییر شوم، از آن خارج شده بودم. مهم‌ترین جنبه برای من این بود که من مطلقاً کوچکترین اطلاعی از سقوط بازار نداشتم.