بریده‌هایی از کتاب نامه های امام صادق (ع) به شیعیان

اگر با دست خویش، به کسی نعمتی بخشیده‌ای، با منت‌نهادن و یادآوری و به‌رخ‌کشیدن، آن را از بین نبر؛ بلکه آن را با نیکی بیشتر ادامه بده؛ زیرا از نظر اخلاقی، این رفتار زیباتر است و ثوابی برای آخرتت نیز محسوب می‌شود.

در هنگام ثروتمندی و توانایی، تکبر و خودبزرگ‌بینی پیدا نکن و در هنگام ناداری و فقر، خود را نباز و درمانده نباش.

به آن چیزی که خداوند به تو عطا کرده است، راضی و قانع باش و توجه‌ات فقط به آن چیزی باشد که خود داری و دنبال آرزوهای محال نباش؛ زیرا هرکسی که به داشته‌هایش راضی باشد، بهره‌مند است و فرد ناراضی همیشه احساس کمبود و گرسنگی می‌کند. آنچه برای آخرتت مفید است، از دنیا به‌دست آور.

مبادا با گفته‌های انسان جاهل و نادان و با ستایش‌های او فریب خوری که غرور تو را بگیرد و متکبر شوی و از اعمال خویش متعجب باشی و آن‌ها را بزرگ پنداری! زیرا برترین کار، بندگی خدا و تواضع است.

به میزانی به خدا و رحمت او امید داشته باش که این امیدواری تو را به گناه نکشاند و به‌اندازه‌ای از او بیمناک باش که موجب ناامیدی‌ات از رحمت خداوند نشود.

اگر دوست می‌داری که با خداوندگار در سرزمین او همسایه باشی و در بهشتی مسکن گیری که در جوار او باشی، باید دنیا در نظرت کوچک و حقیر باشد و مرگ را هر لحظه به یاد داشته باشی و چیزی برای فردای دنیایت پس‌انداز نکنی. آگاه باش آنچه پیش فرستی، از آنِ توست و آنچه باقی می‌گذاری، به‌ضرر توست.

امکان بخشش تمامی گناهان وجود دارد، به‌جز نارضایتی و ناخرسندی مردم و هم‌دینان، و تمام اعمال نیک نزد خدا پذیرفته می‌شود، به‌جز آن‌ها که از روی ریا و تزویر انجام شده است.

شیعیان ما نه همچون سگ زوزه می‌کشند و نه همچون کلاغ، حرص و طمع در جمع اشیا و مال دارند. با دشمنان ما هم‌نشین نمی‌شوند و حتی اگر از گرسنگی بمیرند، از بدخواه پیامبر و اهل‌بیت و کینه‌توز به آنان درخواست و گدایی نمی‌کنند.

ای شیعیان، هرگز به این سو و آن سو نروید و به راه‌های گوناگون دست نیاویزید. به‌خدا سوگند که تنها از طریق پارسایی و سخت‌کوشی و تلاش در دنیا و کمک به یکدیگر در راه رضایت خداوند به دوستی ما دست خواهید یافت و هرکه بر مردم ستم کند، شیعهٔ ما نیست.

پروردگار هیچ گروهی را مشمول عذاب قرار نداده است، مگر آن‌ها که به حقوق یکدیگر و رفع نیازهای نیازمندان و فقرا بی‌اعتنا بوده‌اند!

به میزانی به خدا و رحمت او امید داشته باش که این امیدواری تو را به گناه نکشاند و به‌اندازه‌ای از او بیمناک باش که موجب ناامیدی‌ات از رحمت خداوند نشود.

خداوند هرکه را بخواهد، به راه راست هدایت می‌کند.

ای شیعیان، هرگز به این سو و آن سو نروید و به راه‌های گوناگون دست نیاویزید. به‌خدا سوگند که تنها از طریق پارسایی و سخت‌کوشی و تلاش در دنیا و کمک به یکدیگر در راه رضایت خداوند به دوستی ما دست خواهید یافت و هرکه بر مردم ستم کند، شیعهٔ ما نیست.

شیعیان ما پیروانی راستین باشند و بر راه خود صبر و استقامت ورزند، فرشتگان دست در دستانشان می‌گذارند و ابر رحمت الهی بر سرشان سایه می‌افکند و روزهای تابان و روشن در پیش خواهند داشت و از آسمان و زمین، برکت و روزی فراوان به آنان خواهد رسید و هرچه از خداوند بخواهند، به ایشان می‌بخشد.

اگر شیعیان ما پیروانی راستین باشند و بر راه خود صبر و استقامت ورزند، فرشتگان دست در دستانشان می‌گذارند و ابر رحمت الهی بر سرشان سایه می‌افکند و روزهای تابان و روشن در پیش خواهند داشت و از آسمان و زمین، برکت و روزی فراوان به آنان خواهد رسید و هرچه از خداوند بخواهند، به ایشان می‌بخشد.

اگر با دست خویش، به کسی نعمتی بخشیده‌ای، با منت‌نهادن و یادآوری و به‌رخ‌کشیدن، آن را از بین نبر؛ بلکه آن را با نیکی بیشتر ادامه بده؛ زیرا از نظر اخلاقی، این رفتار زیباتر است و ثوابی برای آخرتت نیز محسوب می‌شود.

به میزانی به خدا و رحمت او امید داشته باش که این امیدواری تو را به گناه نکشاند و به‌اندازه‌ای از او بیمناک باش که موجب ناامیدی‌ات از رحمت خداوند نشود.

پس از هر دشواری و سختی، راحتی و آسایشی در پی است. در هر بلا و مصیبتی که متوجه تو و فرزندان و اموالت می‌شود، صبر و شکیبایی به‌خرج بده؛ زیرا همهٔ این‌ها امانت خداوند است که روزی باز پس می‌گیرد تا تو را در صبور و شکرگزاربودن بیازماید.

به‌درستی، کسی‌که هنگام مواجهه با بلا و گرفتاری صبر نمی‌کند و هنگام نعمت و آسایش، شکرگزار نیست، درمانده خواهد شد.

شیعیان ما نه همچون سگ زوزه می‌کشند و نه همچون کلاغ، حرص و طمع در جمع اشیا و مال دارند. با دشمنان ما هم‌نشین نمی‌شوند و حتی اگر از گرسنگی بمیرند، از بدخواه پیامبر و اهل‌بیت و کینه‌توز به آنان درخواست و گدایی نمی‌کنند.