بریده‌هایی از کتاب نامه های امام صادق (ع) به شیعیان

هر آن کس که مایل است خداوند در بهشت و سرای جاوید، هم‌نشینی نیکو به او عطا کند و در پیشگاه آفریدگار سربلند باشد، باید دل دیگران را شاد کند.

تو را به خاموشی توصیه می‌کنم؛ زیرا سکوت، حلیم و بردبارت می‌کند، چه فردی دانا باشی و چه ناآگاه.

قلب خود را همچون دوستی قرار بده که با او مشورت می‌کنی و آگاهی و علم‌ات را مانند پدری بدان که از او فرمان‌بُرداری می‌کنی و هوای نفست را دشمنی بپندار که با او در مبارزه‌ای و امانتی است که برخواهی گرداند.

از ساعات خواب شبانه‌ات کم کن و در روز، از سخن‌گفتن زیاد دوری کن؛ زیرا در تن آدمی عضوی کم‌سپاس‌تر از زبان و چشم نیست.

به آن چیزی که خداوند به تو عطا کرده است، راضی و قانع باش و توجه‌ات فقط به آن چیزی باشد که خود داری و دنبال آرزوهای محال نباش؛ زیرا هرکسی که به داشته‌هایش راضی باشد، بهره‌مند است و فرد ناراضی همیشه احساس کمبود و گرسنگی می‌کند. آنچه برای آخرتت مفید است، از دنیا به‌دست آور.

آه! خوشا بر جان‌هایی که از نور روشنی‌بخش لبریز شده‌اند و به‌راستی، دنیا نز د آن‌ها مانند ماری بزرگ و زهرآگین و همچون دشمنی زبان‌نافهم است. آن‌ها با خداوند انس گرفته‌اند و از آنچه دنیاپرستان به آن دل‌خوش و شادند، گریزان‌اند. به‌درستی ایشان یاران حقیقی مایند که هر آشوبی به دستشان آرام می‌شود و هر بلایی برطرف.

به نام خداوند بخشندهٔ مهربان ای بندگان خدا، به‌حقیقت، شیطان دام‌هایش را در این جهان گسترده است و تنها هدفش، به‌چنگ‌آوردن و گمراهی دوستان ماست.

سه چیز است که در هرکه باشد، آقا و سَرور است: خشم فروخوردن، گذشت از بدکردار، کمک با جان و مال و صلهٔ رحم.

مادر حضرت سلیمان به ایشان توصیه می‌کرد: «پسرم، از خواب بپرهیز که تو را در آن روز که آدمیان به اعمال خویش نیازمندند، دست خالی می‌گذارد!»

با مردم مدارا کنید؛ اما تسلیم همه‌جانبه نباشید تا این‌گونه زمینهٔ اطاعت پروردگارتان را نیز فراهم کرده باشید.

دیری است که پایگاه جهل و نادانی توانمند شده است و مردم به آن گرایش پیدا کرده‌اند و آن را تقویت می‌کنند؛ به این دلیل که مردم دین خداوند را به‌بازی گرفته‌اند، تاجایی‌که حتی آنان‌که به دوستی با آفریدگار و نزدیکی به او تظاهر می‌کنند، در ذهن، هدفی غیر از رضایت او دارند و در دل، دنبال چیز دیگری هستند. حقیقتاً آن‌ها جفاکارند.

درست آن است که هر مسلمانی ما را می‌شناسد، هر شب و روز، اعمال و رفتارهای روزانه‌اش را مرور کند و به محاسبهٔ کردار خویش بپردازد

وقتی روزه‌دار هستی، پشت سر دیگران صحبت نکن و روزه‌ات را با این ستم آلوده نساز و برای ریاکاری و جلب توجه مردم روزه نگیر؛ مانند کسانی‌که با چهره‌هایی نامرتب و موهایی ژولیده و دهان و لبانی خشک ظاهر می‌شوند تا به مردم نشان دهند که روزه‌اند!

در برابر دیدگان مردم صدقه مده که تو را نیک شمارند؛ زیرا اگر به این دلیل صدقه دهی، پاداش تو تنها همان نگاه مردم است که دریافت کرده‌ای.

خوشا به حال کسی‌که بینشش را در دل قرار داد؛ نه در چشم‌هایش! این‌گونه نباشید که عیب‌های مردم را بزرگ ببینید و عیوب خود را کوچک بپندارید.

تو را به خاموشی توصیه می‌کنم؛ زیرا سکوت، حلیم و بردبارت می‌کند، چه فردی دانا باشی و چه ناآگاه. زیرا خاموشی‌ات نزد عالمان و آگاهان، به‌صورت زیبایی و صفتی نیک جلوه می‌کند و در برابر جاهلان، مانند را به آشوب و ناآرامی گرفتار کند.

خوشا بر احوال بنده‌ای که بر خطاکارانی که از نعمت‌ها و تجملات دنیا بهره‌مندند، رَشک نبرد!

اگر شیعیان ما پیروانی راستین باشند و بر راه خود صبر و استقامت ورزند، فرشتگان دست در دستانشان می‌گذارند و ابر رحمت الهی بر سرشان سایه می‌افکند و روزهای تابان و روشن در پیش خواهند داشت و از آسمان و زمین، برکت و روزی فراوان به آنان خواهد رسید و هرچه از خداوند بخواهند، به ایشان می‌بخشد.

با کسی‌که به تو خصومت دارد، منصفانه مواجه شو و از آن‌که به تو ستم و ظلمی روا داشته، بگذر؛ همان‌گونه که دوست داری خودت مشمول گذشت و بخشش قرار گیری. بخشندگی خداوند را با چشمی عبرت‌بین نگاه کن و از آن بیاموز که چگونه بر نیکوکاران و بدکاران، آفتاب رحمت خود را می‌تاباند و باران بخشش و مهربانی‌اش بر همگان می‌بارد.

با کسی‌که از تو جدا شده، پیوند برقرار کن و به آنکه از تو دریغ کرده، ببخش و به کسی‌که به تو بدی کرده، با خوبی رفتار کن و به آن‌که به تو ناسزا و دشنام داده است، با ادب و گفتن سلام مواجه شو.