بریده‌هایی از کتاب زهد و آزاداندیشی

کسانی که به‌نوعی ادعای انقلابی‌بودن می‌کردند، از نوع این حرکت غافل شدند و از آن عقب ماندند. چون نتیجهٔ محاسبات آن‌ها براساس انقلاب‌های دیگر، آن بود که ما بیست تا سی سال دیگر وقت می‌خواهیم تا به ابتدای مبارزاتی همچون ویتنام یا کوبا یا حداقل به الجزایر برسیم.

اگر ما فرد زاهدی باشیم، خیلی راحت می‌توانیم از روی صراط بگذریم و سعی نمی‌کنیم که «نداشته باشیم»؛ بلکه سعی می‌کنیم که به آنچه داریم، «وابسته نباشیم» و اگر به ما گفتند که میان داشتن امکانی مادی یا موقعیت یا مذهب، یکی را برگزینیم، حاضر باشیم به‌راحتی از آن‌ها بگذریم. اگر حق در تقابل با آنچه داریم قرار گرفت، حاضر باشیم همهٔ امکانات خود را بدهیم و حق را حفظ کنیم