کسانی که با خود گفتند اول حج بگذاریم، بعد به حسین میرسیم... نرسیدند!
تاریخ میخواست به همه درس اهمیت اولویتدهی یاد بدهد.
up
برای خدا وقت بذارید، برای زندگی وقت پیدا میشه.
surrender
«... ابتدای کربلا، غدیر بود»
«غدیر، کربلای عوام بود و کربلا، غدیر خواص!
در غدیر با آنکه بیعت گرفته شد، «جفا» شد
و در کربلا، با آنکه بیعت برداشته شد، «وفا» ماند»
داستان «دعوا سر اولویت...» از غدیر شروع شد.
Mm Mmm
کسانی که با خود گفتند اول حج بگذاریم، بعد به حسین میرسیم... نرسیدند!
تاریخ میخواست به همه درس اهمیت اولویتدهی یاد بدهد.
erfan
چه کسی از محبت امام حسین بیبهره است؟
کدام دل است که با نام حسین نلرزد و با دیدن پرچمش به سمت آن تمایل پیدا نکند؟ هیچکس!
چه کسی کار برای امام حسین را بد میداند؟ هیچکس!
اما چرا خیلی از وقتها «این جبهه نیرو ندارد» ؟ دعوا سر اولویت است.
البته مشکل از «کار کردن برای امام حسین» فراتر است. اینجا مسئلۀ اصلی و کلیدی، نفس «کار» است و اینکه چرا کارها یا انجام نمیشود و یا اگر انجام شود استمرار ندارد؟ و در این میان کربلا بهترین مکان برای جواب گرفتن، چراکه در کار برای امام حسین کسی شک و شبهه ندارد، اما در اینجا هم...!
Mm Mmm
کشور به وسیلۀ همین «یا حسین یا حسین» زنده شده بدون تردید.
Hosseini
«کارتان را برای خدا نکنید، برای خدا کار کنید! تفاوت اینکه کسی کارش را برای خدا بکند با کسی که برای خدا کار کند، زیاد نیست؛ فقط همینقدر است که ممکن است حسین(ع)در کربلا باشد... و من در حال کسب علم برای رضای خدا!»
حکیمی
... حسین جان! دیر شد.
امیر رضایی
اول حسین!
«اوَّلیت» ، حسین، «اولویت» هم حسین!
Hosseini
زمین به دور خـــودش چــــــــرخ مــــیزند تا که
نشـــــان دهد به سمــــــــاوات، کربلایت را
up