بریده‌هایی از کتاب دعوا سر اولویت است

«دنبال کار گنده نباشید، دنبال کار مُنده باشید!» (مُنده: مانده، بر زمین مانده)

ما اومدیم بگیم نود درصد شهدا و رزمنده‌ها، از هیئت‌ها هستن. این هیئت‌های محلی، جبهه رو اداره کردن. حتی یه درصد از سیاسیون هم تو جبهه خودشون رو نشون ندادن. دانشگاهی و دکتر و مهندس هم اگه بوده، هیئتی بوده و از هیئت محلش اومده جنگ. غیرت و هنرنمایی بچه‌های هیئت اگه نبود، این شهر، شهر نبود و ما هم الآن این‌جا نبودیم...

در جریان دفاع مقدس در این جنگ هشت‌ساله همۀ این‌قدرت‌ها آمدند علیه ایران تلاش و کوشش کردند و نتوانستند بگیرند، اما آن خاک‌ریز اول، خاک‌ریز دوم، خط مقدم، همه‌اش یا حسین یا حسین بود، کربلا کربلا، سخن از ایران ایران ای مرز پرگهر نبود. البته ما این را در جریان انتخابات با هم می‌خوانیم که چیز خوبی هم هست، ایران کشور ماست، وطن ماست. ما علاقه‌مندیم، اما ما قبل از این‌که ایرانی باشیم، مسلمانیم و همین یا حسین یا حسین، همین خط‌شکنی، این کشور را حفظ کرد. وقتی دین شد، روحانیت شد و امام آمد و مسجد و حسینه‌ها به میدان آمدند، هیچ‌کسی نتوانست کشور را فتح کند. تو جنگ جهانی اول مگر ما ایرانی نبودیم؟ مگر در جنگ جهانی دوم ما ایرانی نبودیم یا در کودتای ننگین ۲۸ مرداد، ما ایرانی نبودیم؟ مگر هر چه خواستند، ندادیم؟