بریده‌هایی از کتاب ناگفته های زندگی کامالا هریس و جو بایدن

چارلز لِگ، قاضی ناحیه‌ای آمریکا، دربارهٔ فساد فراگیر تحت نام براون گفت: «گمان می‌کردم فقط در کشورهای جهان سوم است که مردم مجبور می‌شوند برای دریافت خدماتی که شایسته‌اش هستند، به دولت رشوه دهند؛ اما آن را درست همین‌جا در سانفرانسیسکو داریم.»

جو نمایش دنباله‌داری از الگوی بهره‌برداری از قدرت دولتی برای دستاوردهای مادّی خانواده‌اش بود.

عشق به خانواده بهانهٔ مشروعی برای سوءاستفاده از قدرت نیست.

در دوران کارزار انتخاباتی هریس در سال ۲۰۰۳، زنی که ادعا می‌کرد دوست‌پسرش با اتوی داغ او را شکنجه کرده است، هریس را به‌سبب مطرح کردن داستانش در دوران مناظرات انتخاباتی، نفرین کرد و گفت: «از هریس به‌خاطر اشاره به پرونده‌ام، متنفرم. ظاهراً هریس حامی قربانیان است؛ اما هرگز قبل از استفاده از پرونده‌ام، با من مشورت نکرد.»

هریس که در اوایل کارش دادستان جرائم جنسی بود، برخلاف هالینا، دربارهٔ مخفی کردن گزارش‌ها کار کرد. مسئول دفتر هالینا از پرونده‌های قلمرو اسقف اعظم برای پیشبرد تحقیقاتش استفاده کرده و به‌طور علنی دربارهٔ انتشار اسناد بعد از حذف نام و نشانه‌های قربانیان صحبت کرده بود. از طرف دیگر، هریس فوراً تصمیم گرفت اسناد را از بین ببرد.

بنابر افشای مالی انتخابات سانفرانسیسکو، سروکلهٔ کمک‌های مالی زیاد به کارزار انتخاباتی هریس از طرف افراد وابسته به کلیسای کاتولیک پیدا شد.

در دوران تصدی‌گری ده سال و شش ماه او در مقام دادستان، هریس نتوانست یک مورد از پرونده‌های سوءاستفادهٔ کشیشان را پیگیری کند و دفتر او گزارش‌های مهم دربارهٔ سوءاستفاده را به‌رغم اعتراضات صورت‌گرفته از سوی گروه قربانیان، به‌طرز عجیبی پنهان می‌کرد.

عبور از سقف مالی تنها مورد اخلاقی پیش‌آمده در کارزار انتخاباتی هریس نبود. منتقدان پرسش‌هایی را دربارهٔ کمک‌های دریافتی او از افراد مسئله‌دار مطرح کردند؛ به‌خصوص کمک به کارزار انتخاباتی‌اش از سوی مالکان حلبی‌آبادها که پیش از او در دفتر دادستانی پرونده داشتند.

شاید پنهان‌ترین و دردسرسازترین راز تصدی‌گری کامالا هریس در مقام دادستان متوجه مسائل نگران‌کنندهٔ سوءاستفادهٔ جنسی کشیشان از کودکان باشد. هریس اغلب می‌گوید که در اوایل کارش دادستان جرائم جنسی بود تا از دیگران به‌سبب قصور قانونی‌شان در این حوزه انتقاد کند؛ مثلاً در جولای ۲۰۱۹، از مجازات کم جِفری اِپشتاین پدوفیل که ناشی از توافقش با دادستان‌ها بود، به‌درستی انتقاد کرد. هریس به‌عنوان دادستان این پرونده، اَلکس آگوستا را که اکنون وزیر کار در دولت ترامپ است، به‌دلیل «حمایت از متجاوزان» مورد حمله قرار داد.

قلمرو اسقف اعظم کاتولیک در سانفرانسیسکو حق داشت خیلی نگران باشد. بنابر افشای مالی انتخابات سانفرانسیسکو، سروکلهٔ کمک‌های مالی زیاد به کارزار انتخاباتی هریس از طرف افراد وابسته به کلیسای کاتولیک پیدا شد. هریس رابطهٔ خاصی با کلیسای کاتولیک یا سازمان‌های کاتولیک نداشت، اما همچنان مبالغ بی‌سابقه‌ای از طرف آنان ارسال می‌شد

نحوهٔ رسیدگی هریس به رسوایی سوءاستفادهٔ گستردهٔ کشیشان در سانفرانسیسکو و بعدها در کل ایالت کالیفرنیا، پرسش‌های بسیار بیشتری را مطرح کرد. در دوران تصدی‌گری ده سال و شش ماه او در مقام دادستان، هریس نتوانست یک مورد از پرونده‌های سوءاستفادهٔ کشیشان را پیگیری کند و دفتر او گزارش‌های مهم دربارهٔ سوءاستفاده را به‌رغم اعتراضات صورت‌گرفته از سوی گروه قربانیان، به‌طرز عجیبی پنهان می‌کرد. تِرِنس هالینا، متصدی پیشین هریس در سِمت دادستان سانفرانسیسکو، از این موضوع مطلع بود و تعدادی از کشیشان کاتولیک را بابت این رفتار نامشروع جنسی با کودکان، تحت پیگرد قرار داده و حتی پرونده‌های بیشتری در این باره جمع کرده بود

بسیاری گمان می‌کردند که براون از همسرش جدا خواهد شد و با هریس ازدواج خواهد کرد، اما چنین اتفاقی نیفتاد.

کامالا هریس رابطه‌اش را با مرد مشهور دیگری آغاز کرد: مونتل ویلیامز، مجری برنامهٔ گفت‌وگوی تلویزیونی. رابطهٔ عاشقانه با براون شاید تمام شده بود، اما هریس جاه‌طلبی سیاسی داشت و آن دو دوستی‌شان را ادامه دادند. براون در مقام شهردار ثابت کرد که در رسیدن او به قدرت سیاسی چقدر مفید بود.

هریس که در اوایل کارش دادستان جرائم جنسی بود، برخلاف هالینا، دربارهٔ مخفی کردن گزارش‌ها کار کرد.

امالا هریس ناباورانه برندهٔ انتخابات مرحلهٔ دوم در اوایل ژانویهٔ ۲۰۰۴ شد و به‌عنوان دادستان سانفرانسیسکو سوگند یاد کرد. او تصمیم گرفت به‌جای کتاب مقدس، بر نسخه‌ای از منشور حقوق آمریکا سوگند ادا کند. دو گونه دعای اختتام وجود داشت: یکی از طرف کشیش هندی به زبان سانسکریت و دیگری از طرف کشیش آفریقایی  آمریکایی. سرود ملی آمریکا و نیز سرود ملی سیاهان نواخته شد. بعد از ادای سوگند، موسیقی سیتار و سول پخش شد و غذای هندی سرو گردید.

چارلز لِگ، قاضی ناحیه‌ای آمریکا، دربارهٔ فساد فراگیر تحت نام براون گفت: «گمان می‌کردم فقط در کشورهای جهان سوم است که مردم مجبور می‌شوند برای دریافت خدماتی که شایسته‌اش هستند، به دولت رشوه دهند؛ اما آن را درست همین‌جا در سانفرانسیسکو داریم

موقعی که بروان و کامالا رابطه‌شان را شروع کردند، براون شصت و کامالا بیست‌ونه سال داشت. درواقع، براون دو سال بزرگ‌تر از پدر کامالا بود. در سال ۱۹۹۴، رابطهٔ آن‌ها موضوع بحث در سانفرانسیسکو بود. مادر کامالا از تصمیم دخترش دفاع کرد و حرف‌های زشتی دربارهٔ براون زد: «چرا نباید با ویلی براون دوست باشد؟ او فردی مهم بود و ویلی براون در آینده چه انتظاری می‌تواند از کامالا داشته باشد؟ چیزی به پایان عمرش باقی نمانده است.»

ظاهراً ارتقای هریس به سطح سیاست ملی ارتباط بسیار نزدیکی با یکی از فاسدترین دستگاه‌های سیاسی کالیفرنیا دارد و تحقیقات دربارهٔ استفادهٔ بسیار گزینشی او از اساسنامهٔ کیفری در دوران تصدی‌گری‌اش در مقام دادستان، که احتمالاً برای حمایت از دوستان و شرکای مالی و طرفدارانش بود، سبب ایجاد سؤالات نگران‌کننده‌ای در این باره شده است. از همه نگران‌کننده‌تر، پنهان کردن اطلاعات دربارهٔ ادعاهای مرتبط با رفتار مجرمانه است که شامل برخی از موارد کودک‌آزاری است

هریس را در محافل ترقی‌خواه، به‌عنوان «اوبامای مؤنث»، بسیار تحسین می‌کردند؛ زنی آرام و آراسته و بااعتمادبه‌نفس که برای کسب رازگونگی آدم‌های مشهور و حفاظت از حریم خصوصی‌اش به‌سختی کار کرده بود.