بریده‌هایی از کتاب فردا

کسی که دلش نمی‌خواهد ببیند، آیا کورتر از یک کور نیست؟ پناه بر خدا!

«دوست داشتن کسی به خاطر ظاهرش، مثل دوست داشتن یک کتاب به خاطر صحافی‌شِ

ما آن کسی نیستیم که در آینه می‌بینیم، بلکه، آن کسی هستیم که در چشمان دیگری می‌درخشیم.

نه ترس می‌تواند از امید صرف‌نظر کند و نه امید از ترس.

زمان ارباب مطلق انسان‌هاست. هم خالق آنان است و هم گورشان، هرآنچه دوست دارد به آنان می‌دهد، نه آنچه آنان می‌خواهند.

کودک پافشاری کرد: «اگه تو آسمون نیست، کجاست؟» «خودت خوب می‌دونی که بدنش تو گورستان دفن شده؛ اما عشقش نمرده و هنوز تو قلب و خاطره ما جا دارد. ما می‌تونیم خاطره‌شو زنده نگه داریم، درباره‌ش صحبت کنیم، لحظه‌های قشنگی که باهم گذروندیم رو به یاد بیاریم. تصویرها رو تماشا کنیم و برای فکر کردن سر قبرش بریم.»

«تاکتیک یعنی، زمانی که باید کاری کرد، بدانیم چه باید کرد. استراتژی یعنی، زمانی که نمی‌توان کاری کرد، بدانیم چه باید کرد.»

اما کم‌کم بر خود چیز می‌شد.

«دیوانگی‌هایی که بیش از همه حسرتشان را می‌خوریم، آن‌هایی هستند که وقتی موقعیتش را داشتیم، مرتکبشان نشدیم.»

ما آن کسی نیستیم که در آینه می‌بینیم، بلکه، آن کسی هستیم که در چشمان دیگری می‌درخشیم. تارن جی. تجپال