بریده‌هایی از کتاب چگونه بر جهان حکومت کنیم؟

ناپلئون و ژولیوس سزار بدون این‌که منتسب به خاندان پادشاهی یا خانواده‌ای اشراف‌زاده باشند قدرت را در دست گرفتند. شما کافی است مردم را وادارید تا جلوی شما سر خم کنند.

در حقیقت توسل به دموکراسی در ابتدای کار (توجه کنید فقط و فقط در ابتدای کار) اصلاً چیز بدی نیست و به حکومت شما یک هالهٔ قانونمندی می‌دهد که برای اختفای نیت واقعی شما استتار بسیار مفید و نیکویی است. چالش اصلی، حفظ قدرت بعد از کسب قدرت است، طوری که مردم فکر کنند ادامهٔ حکومت حق قانونی شماست و این‌که این حق اصلاً از پایه و بنیان کاذب است، اصلاً و ابداً مهم نیست.

برای سواری و بیگاری کشیدن از مردم همیشه محتاج استفاده از زور نیستید. رابرت موگابه، آدولف هیتلر و خیلی دیکتاتورهای دیگر به مدد آرای مردمی به قدرت رسیدند. هر چند که این شیوه ممکن است مسئله را کمی پیچیده کند و نقشهٔ بزرگ شما را به تعویق بیندازد، اما کسب قدرت از این شیوه هم معقول است و هم از نقطه‌نظر عامه، مشروع.

دموکراسی نوعی از حکومت است که انتخابات آزاد را با آزادی عمل دادن به عدهٔ زیادی نالایق برای منصوب کردن مشتی افراد فاسد جایگزین می‌کند.

دموکراسی نوعی از حکومت است که انتخابات آزاد را با آزادی عمل دادن به عدهٔ زیادی نالایق برای منصوب کردن مشتی افراد فاسد جایگزین می‌کند.

پاسخ بزرگ‌ترین پرسش‌ها نه در خطابه‌ها و رأی اکثریت، که در خون و آهن است.

در هر حوزه‌ای که فعالیت می‌کنید یک قانون اساسی و کارآمد را فراموش نکنید: تمام محاسن و فواید یک پروژه مربوط به کار شماست و تمام نواقص و معایب دسته‌گل پیشینیان شما.

اگر مشکل پول است و نمی‌توانید مثل یک آدم شرافتمند تفکر و خلاقیت دیگران را بخرید، راه‌های دیگری وجود دارد. خودتان را به پروژه‌ای بچسبانید که در شرف تکمیل است و درست پیش از اتمام آن با حربهٔ چاپلوسی و زیرآب‌زنی نفر اول پروژه را کنار بزنید و آن را به نام خودتان تمام کنید.

اگر ثروتمند باشید که احتیاجی به شارلاتان‌بازی و کلاهبرداری ندارید، راحت آن را می‌خرید، پولش را می‌دهید. دنیا پر از آدم‌های خلاق و خوش‌فکر فقیر است.

راحت‌ترین راه برای موفق شدن این است که کار سخت یک نفر دیگر را به اسم خودتان تمام کنید.

چطور جلب توجه کنید؟ هیچ‌چیز به‌اندازهٔ ظاهر موفق به موفقیت شما کمک نمی‌کند.

مهم نیست که آدم‌های گذرا شما را نادیده بگیرند و تحقیرتان کنند، انتقام غذایی است که بهتر است سرد سرو شود.

وقتی پستی خالی می‌شود، معمولاً خودشیرینی برای رئیس و تضعیف و تخریب رقبایتان جواب می‌دهد.

کودتاهای نظامی به ما نشان داده که قدرت واقعی در کجا نهفته است. اکثر رهبران کودتاهای معروف تاریخ، نه افسران عالی‌رتبه که افسران پایین و میان‌رتبه بوده‌اند، کسانی که روابط عمومی خوبی داشتند، قدرت سازماندهی و کنترل بودجه داشتند و نقطهٔ اتصال ژنرال‌ها و سربازها بودند.

آیا قدرت بیشتر همیشه در پست‌های بالاتر است؟ لزوماً نه.

میزان قدرتی که به‌دست می‌آورید، تنها معیار ارزش شغل و پستی است که به شما پیشنهاد می‌شود.

مشاهدهٔ لبخند او بی‌اختیار به یاد دریایی می‌افتد که سطحی آرام و دوست‌داشتنی و اعماقی متلاطم و مرگبار دارد.

پس از این‌که دیدند سزار پوست‌کلفت‌تر از آن است که با نیش قلم آزرده شود، با تیغ خنجر او را از قدرت و زندگی ساقط کردند.

یکی از ارزشمندترین غنایم قدرت سیاسی است.

میان تمام پیشه‌های مناسب برای خودکامگی و سلطه‌جویی، پیوستن به نیروهای نظامی و ارتش بهترین است.