بریده‌هایی از کتاب چگونه بر جهان حکومت کنیم؟

«تو دنیا دو جور آدم وجود داره، اونا که اسلحه دستشونه و اونا که زمینو می‌کنن.»

قدرتمند بودن مثل محترم بودن است، اگر مجبوری که به مردم بگویی آدم محترمی هستی، معلوم می‌شود که واقعاً نیستی.

قدرتمند بودن یعنی این‌که بگویی سیاه، سفید است، بدون این‌که ترس از مخالفت یا نارضایتی مردمت داشته باشی.

سیاستمداران بیشتر با توافق و مصالحه و سازش و زدوبند به جایی می‌رسند تا به‌واسطهٔ جاه‌طلبی و بلندپروازی و قدرت ریسک‌پذیری‌شان.

تنها بازنده‌ها بابت خطاهایشان بازخواست می‌شدند.

تمام دنیا یا دست‌کم تمام دنیایی که می‌شناسید برای خشنودی شما و ارضای امیال کودک درون‌تان سراسیمه به این‌سو و آن‌سو می‌دوند. زندگی می‌شود عین بهشت. شما آدمی هستید که از سایر جماعت دوروبرتان سرترید، یک ابرانسانید. یک پیشوای فرزانه

در روزگار نرون سرگرمی محبوب مردم تماشای خورده شدن مسیحیان توسط شیرهای گرسنه بود و در عصر ما ورزش و تلویزیون دو راهکار عمدهٔ سرگرم کردن توده‌ها هستند. وقتی این دو با هم جمع شوند دیگر چه شود! در حقیقت هیچ‌چیز مثل پخش مستقیم مسابقات ورزشی ضامن آسودگی خاطر دیکتاتورها نیست.

شما باید حداقل هفته‌ای یک بار و دست‌کم به مدت نیم ساعت از طریق رادیو و تلویزیون با مردم صحبت کنید و این سخنرانی‌ها باید هم‌زمان از تمام شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی پخش شود. در این سخنرانی‌ها هیچ‌گاه از نقشه‌ها و طرح‌های کوچک سخن نگویید، چون خون را در عروق مردم‌تان به اندازهٔ کافی به جوش نمی‌آورد. خاطرتان باشد که سخنرانی‌های شما باید احساسات مردم را تحریک کند، نه این‌که خدای نکرده آن‌ها را به فکر کردن وادارد.

برای موفقیت در عالم سیاست تمام چیزی که لازم دارید طفره، عذر و بهانه، فریب، حیله و خدعه، پنهان‌کاری و تدلیس، بی‌پروایی و بی‌توجهی به نیک و بد است. باید این نصیحت ماکیاولی را آویزهٔ گوش کنید: از آن‌جا که تودهٔ مردم مخلوقات پست و ذلیلی هستند که نمی‌توانند به عهدی که با شما بستند پایبند باشند، لزومی ندارد که شما نیز به قولی که به آن‌ها داده‌اید پایبند باشید.

زنان شما معشوق‌تان در ایام جوانی، همراه و همنشین‌تان در ایام میان‌سالی و پرستارتان در ایام پیری هستند.

ازدواج یک شیوهٔ مطمئن و پسندیده برای تحکیم روابط بین خودتان با یک حاکم دیگر یا یک حامی و پشتیبان قدرتمند است

شاید شما احتیاج به این داشته باشید که تعداد کثیری زن دورتان حلقه بزنند. مثل خسرو دوم، پادشاه ساسانی، که در حرم‌سرایش سه هزار زن و دوازده هزار کنیز داشت. اما یک حاکم و یک پادشاه فقط می‌تواند یک بانوی اول و یک ملکه داشته باشد. این یک نکتهٔ مهم سیاسی است، نه یک مسئلهٔ عاطفی و احساسی؛ پس باید خوب حواس‌تان را جمع کنید. غلط انتخاب کنید و منتظر یک فاجعه باشید. هنری هشتم برای رهایی از شر یکی دو تن از چند همسرش مجبور شد دست به دامان جلاد شود.

از بحث پول، بدون اشاره به جنس مخالف نمی‌توان گذشت. حواس‌تان باشد، درست از زمانی که شما به پول‌وپله‌ای می‌رسید، در نظر جنس مخالف‌تان تبدیل به یکی از جذاب‌ترین مردهای دنیا می‌شوید و آن‌ها در مقابل کمکی که به شما در خرج این پول‌ها می‌کنند، حاضر به ارائهٔ هرگونه خدماتی به شما هستند. تأکید می‌کنم: هرگونه خدمات. آن‌ها شما را می‌فریبند، اغوا می‌کنند، سعی می‌کنند با دست پس بزنند و با پا پیش بکشند و یا در مواردی خودشان را خوار و ذلیل کنند. عکس‌العمل شما در قبال این ترفندها چه باید باشد؟ به قول اسکار وایلد بهترین راه برای رهایی از شر وسوسه، تسلیم شدن در برابر آن است.

می‌توانید از قدرت‌تان برای سیر کردن گرسنگان و لباس پوشاندن به برهنگان استفاده کنید، اما خیلی آدم‌های دیگر هستند که قدرت شما را ندارند و این کار را انجام می‌دهند.

ادوارد گیبونز در کتاب ظهور و سقوط امپراتوری روم به این نکته اشاره می‌کند که تمام امپراتوری‌ها دیر یا زود به پایان کار خود می‌رسند. بله این سرنوشت محتومی است، اما اگر عمر امپراتوری شما کوتاه بود، ناامید نشوید. تا می‌توانید بچاپید و ارتباط‌تان را با حامیان قدرتمندتان قطع نکنید. بالاخره شما هم روزی جایی برای پناهندگی می‌خواهید.

تبلیغات عالی می‌تواند شرم‌آورترین دروغ‌ها را تبدیل به حقیقت مسلم کند و واقعیاتِ مثل روز روشن را کذب و ساخته و پرداختهٔ ذهن‌های بیمار. همان‌گونه که جرج اورول در کتاب ۱۹۸۴ اشاره کرده: جنگ، صلح است، آزادی در بردگی است و جهل قدرت است.

حقیقتی که با نیت بد گفته شود، مؤثرتر از تمام دروغ‌هایی است که می‌توانید از خودتان دربیاورید.

تکیه بر مسند قدرت مانند سواری بر ببر است. پیاده شدن مساوی است با خورده شدن.

از قدرت افراد ساده‌لوح کشورتان نیز غافل نشوید. یک لبخند و یا کلامی تفقدآمیز می‌تواند این افراد را تبدیل به فداییان شما کند. تعلیم‌دهندگان سگ از این شیوه با اصطلاح تلقین مثبت یاد می‌کنند. تعلیم آدم‌ها می‌تواند حتی از تعلیم سگ‌ها هم راحت‌تر باشد.

اجازهٔ پیشرفت به اقلیتی که بیش از این می‌خواهند بدهید (درعین‌حال مراقب باشید که از حد خاصی، چه از لحاظ قدرت مالی و چه از نظر قدرت اجتماعی، نگذرند) و مجازات شدیدی برای فعالیت‌های سیاسی در نظر بگیرید. البته به غر زدن مردم در اتوبوس و تاکسی و مغازهٔ سلمانی کاری نداشته باشید. آن‌ها را دچار این توهم می‌کند که از آزادی بیان برخوردارند و تاریخ نشان داده که عامهٔ مردم آزادی بیان را به آزادی اندیشه ترجیح می‌دهند چون به‌ندرت با مقولهٔ دوم سروکار دارند.