بریده‌هایی از کتاب چگونه بر جهان حکومت کنیم؟

قدرت سیاسی از لولهٔ تفنگ جوانه می‌زند.

مذهب از دیرباز تاکنون قدرت فراوان و تأثیرگذاری در معادلات سیاسی داشته. واقعاً چه کسی جرئت دارد در مقابل شما بایستد، وقتی خدا با شما و در جبههٔ شماست.

درباب سرمنشاء مذهب بین کارشناسان اختلاف نظر وجود دارد. به‌نظر گروهی ریشه در ترس بشر از ناشناخته‌ها، به اعتقاد گروهی ریشه در احترام به طبیعت و از دید عده‌ای نیز ریشه در تمایل بشر به خوشگذرانی بی‌حدوحصر دارد.

هر چقدر بیشتر مذاهب را مطالعه می‌کنم بیشتر متقاعد می‌شوم که انسان در طول تاریخ چیزی جز خودش را نپرستیده است.

خوب می‌دانند که مهم پول نیست، مهم کاری است که می‌توان با پول انجام داد.

خوب فکر کنید: هیجان کنترل و بازی با زندگی و امورات جمع کثیری از مردم، تماشای این‌که تصمیماتت یک اقتصاد را شکل می‌دهد یا از شکل می‌اندازد، توانایی این‌که ارزش پول کشورت را هم‌سنگ طلا کنی و یا حتی هیجان‌انگیزتر از آن هم‌سنگ پشگل، و آگاهی از این‌که دستوراتت باعث پیشرفت یا پسرفت فرهنگی اجتماعی سیاسی جامعه می‌شود، کم چیزهایی نیستند.

پس چه چیزی آدم‌هایی از قماش گیتس و مورداک را به خلق امپراتوری در حوزهٔ کاری‌شان وا می‌دارد؟ پاسخ سه چیز است: قدرت، قدرت و قدرت.

در بسیاری از موارد این رقابت محدود به فحش و دشنام و نگاه‌های سرد و خصمانه می‌شود، اما خب گاهی کار به کتک‌کاری و یقه‌گیری هم می‌رسد. درست مثل درگیری‌ای که سال ۲۰۰۰ در مجلس ترکیه رخ داد.

رقابت اعضای حزب با یکدیگر به قیمت نابود کردن شرف و حیثیت و آبرو و در صورت لزوم جان طرف مقابل، مجاز و گاهاً کاملاً ضروری است.

هر عملی هر چقدر ناجوانمردانه و غیرانسانی باشد، درصورتی‌که جامعه را از شر اقدامات رقیب ایمن نگه دارد، مشروع و مجاز است.

در عالم سیاست هر جناحی فکر می‌کند که فقط خودشان خوبند و درست می‌گویند و بس. نظرات حزب و جناح مخالف نه‌تنها کاملاً غلط است، بلکه اساساً خطرناک است.

تفاوت ظاهر و باطن، شرط اساسی موفقیت است

«اگر نمی‌توانید غذا و نوشیدنی یک کاندیدا را بخورید، از او پول قرض بگیرید، با او ادعای رفاقت کنید و بعد، صبح روز انتخابات به رقیبش رأی دهید، در عالم سیاست هیچ آینده‌ای ندارید.»

بسیاری از افکار و اعمالی که در حوزهٔ جامعهٔ مدنی غیرقابل پذیرش و مذموم هستند، در حوزهٔ سیاست مجاز و در بسیاری موارد ضروری هستند.

سیاست: هنر ظریف خنجر زدن از پشت سیاست علم نیست، هنر است.

حسابدار: شغلی که به شما کمک می‌کند آدم‌ها را به‌شکل عدد ببینید: به شما یاد می‌دهد یک میلیون بیشتر یا کمتر در مقابل کسب قدرت شما ارزشی ندارد.

پارکبان: کسی که طبق قوانین و بالاتر از قوانین می‌تواند شما را تیغ بزند.

کارگردانی فیلم: ساخت فیلم یک شیوهٔ خوب برای پنهان کردن تمایلات مگالومانیایی است. این را دیگر همه می‌دانند.

فروشندگی: استادان پیوند حقیقت و واقعیت هستند درست مثل سیاستمداران.

همچون سیزیف، تلاش برای رسیدن به قله، برای قوت قلب و احساس خوشبختی انسان کافی است.