بریده‌هایی از کتاب باشگاه قتل پنجشنبه

اگر نتوانید آماده شوید، آماده می‌شوید که نتوانید.

او همیشه بی‌سروصدا کمک می‌کرده است به هر کسی که نیاز به یاری داشته،

همیشه یک چیزی هست، نه؟ همهٔ ما یک حکایت غم‌انگیز داریم، ولی همه که راه نمی‌افتیم این‌ور و آن‌ور آدم بکُشیم.

چند لیوان نوشیدنی و یک معما. خیلی تفریحی است، ولی دلخراش هم هست. سرگرمی خوبی است.

هرچه می‌خواهند در مورد التیام با گذر زمان بگویند، بعضی چیزها در زندگی صرفاً خراب می‌شوند و هیچ‌وقت هم درست نمی‌شوند.

در زندگی باید یاد گرفت به روزهای خوب اهمیت داد. باید آن‌ها را در جیب گذاشت و با خود این‌ور و آن‌ور برد. بنابراین من امروز را در جیبم می‌گذارم و به تختخواب می‌روم.

آدم همیشه می‌داند اولین بار کِی است، نه؟ ولی نمی‌داند آخرین بار کِی است.

خیلی از آدم‌ها قرار «همه چی خوبه» دارند. با کسی رفیق می‌شوید، ساعت هشت صبح به آن‌ها زنگ می‌زنید، می‌گذارید دو تا زنگ بخورد و گوشی را قطع می‌کنید. بعد آن‌ها هم در جواب همین کار را می‌کنند. بنابراین هر دو می‌فهمید که دیگری خوب است بدون این‌که یک قِران برای‌تان هزینه داشته باشد. و البته مجبور هم نیستید صحبتی کنید.

اگر بدانم جوونا دارد برایم گل می‌فرستد، وانمود می‌کنم خانه نیستم، تا همسایه گل‌ها را تحویل بگیرد و ببیند. کار زشتی است واقعاً، ولی مطمئنم مردم بدتر از این‌ها می‌کنند.

سال‌ها پیش، همهٔ این‌جا زود از خواب بیدار می‌شدند چون کار زیاد بود و فقط چند ساعت در روز وقت بود. الآن زود بیدار می‌شوند چون کار زیاد است و فقط چند روز دیگر وقت است.