بریده‌هایی از کتاب باشگاه قتل پنجشنبه

من همیشه دقت کردم وقتی پیرهن رو بپوشی خودش خودبه‌خود توی تنت صاف می‌شه.

هرچه می‌خواهند در مورد التیام با گذر زمان بگویند، بعضی چیزها در زندگی صرفاً خراب می‌شوند و هیچ‌وقت هم درست نمی‌شوند.

در زندگی باید یاد گرفت به روزهای خوب اهمیت داد. باید آن‌ها را در جیب گذاشت و با خود این‌ور و آن‌ور برد. بنابراین من امروز را در جیبم می‌گذارم و به تختخواب می‌روم.

خیلی زود کارل فقط یک شخصیت از کتابی می‌شود که او زمانی خوانده است

بعد از یک سنی دیگر تقریباً می‌توانید هر کاری را که دوست دارید انجام دهید. هیچ‌کس شما را دعوا نمی‌کند، البته به جز دکترها و بچه‌های‌تان.

وقتی مردها گریه می‌کنند خوشم می‌آید. زیادی گریه نکرد، ولی به‌جا بود.

تونی معتقد به شانس نیست، او معتقد به سخت‌کوشی است. اگر نتوانید آماده شوید، آماده می‌شوید که نتوانید.

همهٔ ما یک حکایت غم‌انگیز داریم، ولی همه که راه نمی‌افتیم این‌ور و آن‌ور آدم بکُشیم.

کریس آرزو می‌کند کاش جای تری بود، ولی چه کسی واقعاً می‌دانست در خانهٔ او چه خبر است؟ شاید تری غم پنهانی داشت، شاید با گریه می‌خوابید، نه؟

هرچقدر مشتری ثروتمندتر باشد، روی‌هم‌رفته بیشتر عمر می‌کند.