بریده‌هایی از کتاب مکتوب

از میکل آنژ، مجسمه‌ساز معروف پرسیدند که چگونه می‌تواند آثار به این زیبایی خلق کند. او پاسخ داد: «کار ساده‌ای است! هر بار که به یک تخته سنگ مرمر نگاه می‌کنم؛ یک مجسمه را در درون آن می بینم، تنها کاری که باید بکنم این است که قسمت‌های زیادی را حذف کنم.» استاد می‌گوید: «بر اساس تقدیر، هر یک از ما باید یک اثر هنری را خلق کنیم.

اغلب تمدن‌های بدوی، اجساد مردگان را به حالت جنین در رحم مادر، دفن می‌کردند چون اعتقاد داشتند هر فرد یک بار دیگر در قالب یک زندگی متفاوت به دنیا خواهد آمد، بنابراین لازم است که جسد را در همان حالتی که هنگام ورود به این دنیا داشت در گور قرار دهند. از دیدگاه این تمدن‌ها؛ مرگ فقط یک مرحله از زندگی و گذرگاهی به سمت کائنات بود؛ اما به تدریج جهان ما آرامشی که از پذیرفتن مرگ داشت را از دست داد. صرف نظر از اینکه ما چه فکر می‌کنیم یا چه کاری انجام می دهیم یا چه اعتقادی داریم؛ همه ما بالاخره یک روز خواهیم مُرد و به همین دلیل است که توصیه می‌کنم از روش سرخپوستان یاکی استفاده کنیم و مرگ را همچون یک مشاور خردمند بدانیم. همیشه باید از خودتان بپرسید: «از آنجا که قرار است بمیرم، اکنون بهتر است چه کاری انجام دهم؟»

در برخی از آداب و رسوم جادویی؛ شاگردان یک روز در سال یا در صورت لزوم یکی از تعطیلات آخر هفته را برای رسیدگی به اشیاء خانه اختصاص می‌دهند. آنها دست خود را بر روی همه اشیاء گذاشته و با صدای بلند این عبارت را بیان می‌کنند: «آیا واقعاً به ... نیاز دارم؟» کتاب‌ها را از روی قفسه‌ها برمی‌دارند و می‌پرسند: «آیا دوباره این کتاب را خواهم خواند؟» هر یادگاری که متعلق به یکی از خاطرات گذشته است را برداشته و می‌پرسند: «آیا لحظه مرتبط با این شیء هنوز هم برایم مهم است؟» همه گنجه‌ها را باز کرده و می‌پرسند: «از آخرین بار که این لباس را پوشیدم، چقدر گذشته است؟ آیا واقعاً آن را لازم دارم؟» استاد می‌گوید: «اشیاء هم انرژی دارند، اگر مورد استفاده قرار نگیرند تبدیل به آب راکد می‌شوند و پس از مدتی دچار گندیدگی می‌شوند

یک جنگل بیشتر از قدرت یک درخت است. جنگل رطوبت را حفظ می‌کند، در برابر طوفان و تندباد مقاومت می‌کند، به حاصلخیزی خاک کمک می‌کند؛ اما آنچه یک درخت را قوی می‌کند، ریشه‌های آن است و این ریشه‌ها قادر نیستند به درختان دیگر کمک کنند یا باعث رشد آنها شوند. گردهمایی با یک هدف خاص به تک‌تک افراد فرصت می‌دهد به شیوه خودشان رشد یابند؛