بریده‌هایی از کتاب هر که ایمانش بیش، امیدش بیشتر

هر کس به لقاء پروردگار خویش امیدوار است باید عمل صالح انجام دهد فَمَنْ کَانَ یَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا یُشْرِکْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا (کهف ۱۱۰)

هر کس به چیزی امیدوار باشد به دنبال آن می‌رود و کسی که از چیزی بترسد از آن می‌گریزد.

خدایی که رحمت او بر همه چیز سایه انداخته است.

به نومیدی سحرگه گفت امید که کس، ناسازگاری چون تو نشنید به هر سو دست شوقی بود، بستی به هر جا خاطری دیدی، شکستی زبونی هر چه هست و بود از توست بساط دیده، اشک‌آلود از توست نهی بر پای هر آزاد بندی رسانی هر وجودی را گزندی غبارت چشم را تاریکی آموخت شرارت ریشهٔ اندیشه را سوخت خوش آن رمزی که عشقی را نوید است خوش آن دل که اندر آن نور امید است گذشت امید و چون برقی درخشید الهی کی درخشد برق امید؟!

به نومیدی سحرگه گفت امید که کس، ناسازگاری چون تو نشنید به هر سو دست شوقی بود، بستی به هر جا خاطری دیدی، شکستی زبونی هر چه هست و بود از توست بساط دیده، اشک‌آلود از توست نهی بر پای هر آزاد بندی رسانی هر وجودی را گزندی غبارت چشم را تاریکی آموخت شرارت ریشهٔ اندیشه را سوخت خوش آن رمزی که عشقی را نوید است خوش آن دل که اندر آن نور امید است گذشت امید و چون برقی درخشید الهی کی درخشد برق امید؟!

یک کف دست خاک ممکن است هیچ وقت، هیچ اسمی نداشته باشد و تا همیشه خاک باقی بماند؛ فقط خاک... اما حالا یک کف دست خاک وجود دارد که خدا به او اجازه داده نفس بکشد، ببیند، بشنود، بفهمد، جان داشته باشد، انتخاب کند، تغییر کند، تکامل بیابد، و ...

معلم مدرسه‌اش به او گفته بود که خیلی احمق است و هیچ چیزی یاد نمی‌گیرد. اما او بعدها شد توماس ادیسون که ۲۵۰۰ اختراع ثبت شده جهانی دارد. دیگری تا سن چهارسالگی قادر به حرف زدن نبود و اطرافیان او را فردی غیر اجتماعی با رویاهای احمقانه می‌شناختند. اما او آلبرت انیشتن نظریه‌پرداز نسبیت و برنده جایزه نوبل بود.

شخص هزار تومان گم می‌کند، هزار تومان هم فکر می‌کند، هزار تومان هم غصه می‌خورد! می‌شود سه هزار تومان! امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود لاتُشعِر قَلبَکَ الهَمَّ عَلی ما فاتَ فَیُشغِلُکَ عَنِ الاستِعدادِ عَمّا هُوَ آتٍ (غررالحکم، ص ۳۲۱) اگر چیزی از دستت رفت غصه نخور و قلب خود را مشغول آن نکن تا از امور دیگر آینده باز نمانی.

مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می‌فرمود خدا با کارهایش با ما حرف می‌زند. هر وقت غصه‌دارمان کرد،‌ یعنی با ما کار دارد. غم، پیغام دوست است. غم پیغام اوست. وقتی غم آمد با او خلوت کن ببین با تو چه کار دارد.

شهید دستغیب در کتاب گناهان کبیره می‌گوید پس از شرک، هیچ گناهی بزرگ‌تر از یاس و ناامیدی نیست. با این استدلال که خدا با توبه، بندگان خاطی را مورد آمرزش و رحمت قرار می‌دهد. اما بدون توبه نه. حال تا وقتی که شخص مأیوس نباشد، هر گناهی هم که از او سر بزند ممکن است در صدد توبه باشد و استغفار کند و آمرزیده شود. اما شخص مأیوس چون امیدی به آمرزش خدا ندارد اصلاً توبه نمی‌کند و بدین ترتیب خود را از رحمت الهی محروم خواهد کرد. از این گذشته یأس سبب می‌شود که شخص جرأت یابد و مرتکب هر گناهی شود، چون می‌گوید من که جهنمی شده‌ام، چرا خودم را از شهوت دنیا محروم کنم؟!