بریده‌هایی از کتاب این قصه به روایت من

در مقابل دایناسوری بزرگ، جا دادن فیل در اتاق کاری ندارد. چیزی که ویرانم می‌کند این است، که نمی‌دانم چه شد. هیچ‌کس باور نمی‌کند، هیچ‌کس

از کجا بدانیم آدم خوب کیست و آدم بد که؟

هیچ‌چیزی بدون زمان وجود ندارد

بدون عشق ما هم چیزی مثل دایناسور هستیم.

دلم می‌خواهد جای امنی پیدا کنم که این خاطرات را تویش بگذارم و کلید را هم دور بیندازم

آدم همیشه راه جلوی پایش را درست نمی‌بیند، اما آن راه دیگری بود، راهی که طی‌نشده باقی ماند و اگر طی شده بود، آن‌وقت چه؟

من و دهان گنده‌ام باید جایزهٔ اسکار بگیریم

«یه چیز مهم رو از من مخفی می‌کنی؟» دلم می‌خواست فریاد بزنم. «بله، بله ـ یه عالمه چیز دیگه هم هست. مسئله اینه که هیچ‌کس حرف‌مون رو باور نمی‌کنه.»

اگر آخرالزمان هم بشود، کل بریتانیا را صدای سوت کتری برمی‌دارد.

هر وقت بریتانیایی‌ها در مخمصه می‌افتند دقیقاً همین کار را می‌کنند: چای درست می‌کنند