بریده‌هایی از کتاب پرواز عقاب

برای آن‌که بدون ترس، بدون خطر به درون خویش نظر کنیم طریقه‌ای وجود دارد و آن مشاهده‌کردن بدون محکوم‌ساختن و بدون موجه‌کردن است، فقط مشاهده‌کردن صرف بدون مزاحمت، بدون قضاوت‌کردن و بدون ارزیابی. برای انجام این کار ذهن باید در مشاهده‌اش از آن‌چه به‌واقع وجود دارد، مشتاق یادگیری باشد.

برای داشتن امنیت جسمانی انسان نیاز به خانه، غذا و لباس دارد. اما نحوهٔ روحی استفاده از این ضروریات امنیتی، موجب آشفتگی از درون و بیرون می‌شود. اما روان هم که همان ساختار اندیشه است می‌خواهد در درون باتوجه به همهٔ روابطش امن باشد. آن‌وقت است که دردسر آغاز می‌شود. امنیت جسمانی باید برای همه باشد، نه برای عدهٔ قلیلی؛ اما وقتی به‌کمک ملت‌ها، مذاهب و خانواده به جست‌وجوی امنیت روحی می‌افتند همه را از امنیت جسمی محروم می‌کنند.