بریده‌هایی از کتاب باشگاه پنج صبحی ها

«ما برای جشن گرفتن پیروزی‌هایمان تا ابد وقت داریم، اما برای به دست آوردنشان تنها چند ساعت.»

جایی که قلمروی راحتی شما به پایان می‌رسه، دقیقاً همون نقطه‌ایه که بزرگ‌ترین فرصت‌های زندگی‌تون قرار دارن. باورهایی که اسباب آشفتگی شما هستن، حس‌هایی که شما رو می‌ترسونن، پروژه‌هایی که مرعوبتون می‌کنن و آشکار شدن استعدادهایی که بخش ضعیف وجودتون در برابرشون مقاومت نشون می‌دن، دقیقاً، همون جاهایی هستن که شما باید بهشون وارد بشید. به‌عنوان یک تهیه‌کنندهٔ خلاق و جست‌وجوگر آزادی فردی و فرصت‌های عالی، باید به‌طرف این درها برید، چون به عظمت شما باز می‌شن. و بعد، به‌جای اینکه ساختار زندگی‌تون رو جوری شکل بدید که این باورها، حس‌ها و پروژه‌ها رو نادیده بگیرید، اون‌ها رو خیلی سریع، با آغوش باز پذیرا باشید. با قدم گذاشتن درون دایرهٔ ترستون، می‌تونید قدرت فراموش‌شده‌تون رو از نو احیا، و معصومیت و هیبتی رو که بعد از دورهٔ کودکی گم کردید پیدا کنید.»

«جوری زندگی نکنید که انگار ده هزار سال از عمرتان باقی مانده. سرنوشت شما بر فراز سرتان معلق است. تا وقتی هنوز زنده‌اید، تا وقتی هنوز روی زمین وجود دارید، تمام تلاشتان را بکنید تا به انسانی بزرگ تبدیل شوید.»

تعالی یک رخداد ناگهانی نیست؛ یک فرایند بی‌وقفه است که ممکنه سال‌ها پیشه‌وری، تمرین، فداکاری و رنج سخت‌گیرانه بطلبه تا نتیجهٔ نهایی پروژه به سطحی برسه که دنیا رو تکون بده.» آقای رایلی ادامه داد: «این هم یک مزیت رقابتی عظیم دیگه است، تا به کمکش، نه فقط یک هفته بعد از شکل گرفتن رؤیا توی ذهنتون، بلکه تا ماه‌ها و سال‌های متمادی، در صحرای سوزانِ اقدامِ خلاقانه، با وجود جواب رد، خستگی، سنگ‌پرانی حسودها، بدبینی عزیزانتون، حواس‌پرتی با فرصت‌های جذاب دیگه و یافتن راهتون در زمستان‌های پر از تنهایی شک به خویشتن، بتونید به ایدهٔ اصیلتون وفادار بمونید. این چیزیه که بازنده‌ها رو از چهره‌ها جدا می‌کنه.

«من جزئی از بود و نبود این جهانم. قدرت عظیم کائنات در درون من است. تمام آنچه می‌خواهم، با ایمان، مثبت‌نگری، انتظار بهترین‌ها و باوری هدف‌مند، به‌سمت من در حرکت است. و اگر خواسته‌ام به من نرسد، تنها به این دلیل است که چیز بهتری در راه است. من به حقیقت این گفته باور دارم. تمام جادوگران بر حقیقت این گفته باور دارند.»

«ذهن ما از سنین پایین این‌طور برنامه‌ریزی شده که زندگی کردن با وفاداری به ارزش‌های استادانه، نبوغ و وقار نیاز به تلاش کمی داره. بنابراین، اگر مسیر ناهموار بشه و نیاز به شکیبایی داشته باشه، ما همه فکر می‌کنیم که در مسیر اشتباه قرار داریم. ما جامعه و فرهنگی متشکل از افراد نرم، ضعیف و ظریف رو تشکیل دادیم که نمی‌تونن روی قول‌هاشون بمونن، تعهداتشون رو رها می‌کنن و به‌محض ظاهر شدن کوچک‌ترین موانع، از رؤیاهاشون دست می‌کشن.»

این یک قانونه که افراد موفق، اثرگذار و خوشبخت همیشه به یاد می‌آرن: موفقیت در سطح جهانی دقیقاً از جایی شروع می‌شه که مرزهای دایرهٔ راحتی ما به پایان می‌رسه.»

اگر حس می‌کنید که زندگی‌تون به گند کشیده شده، دلیلش فقط اینه که ترس‌هاتون کمی از ایمانتون قوی‌ترن. شما با تمرین می‌تونید ولوم صدای ترسان درونتون رو کم کنید و صدای وجه فاتح وجودتون رو بالا ببرید. حقیقت اینه که تمام چالش‌هایی که در زندگی تجربه کردید، تمام آدم‌های مسمومی که باهاشون رودررو شدید و تمام آزمایش‌هایی که پشت سر گذاشتید برای آماده‌سازی و تبدیل کردن شما به شخصیت حال حاضرتون بوده. شما برای فعال کردن گنج درون و استعدادها و قدرت‌هایی که در حال بیدار شدن در وجودتون هستن به اون درس‌ها نیاز داشتید. هیچ چیز تصادفی نیست. هیچ چیز به هدر نرفته. شما دقیقاً در همون نقطه‌ای قرار دارید که برای رسیدن به متعالی‌ترین خواسته‌هاتون باید درش باشید. زندگی‌ای که شما رو به پایه‌گذار امپراتوری‌ها، متحول‌کنندهٔ دنیا یا شاید هم یک تاریخ‌ساز تبدیل می‌کنه.»

«صرف‌نظر از اینکه در کجای مسیر زندگی قرار دارید، اجازه ندید رنج ناشی از گذشتهٔ ناقصتون، مانع شکوهِ آیندهٔ افسانه‌ای‌تون بشه. قدرت شما خیلی بیشتر از چیزیه که در حال حاضر در درکتون می‌گنجه. پیروزی‌های باشکوه و موهبت‌های آشکار در حال ورود به زندگی شما هستن. و شما دقیقاً همون جایی قرار دارید که باید باشید، تا به رشد مورد نیاز برای رسیدن به اون زندگی پربازده، حیرت‌آور و اثرگذاری دست پیدا کنید که با پشت سر گذاشتن آزمایش‌های سخت بهش رسیدید. بدونید که در این لحظه، هیچ چیز زندگی‌تون ایرادی نداره، حتی اگر در ظاهر این‌طور به نظر می‌آد که همه چیز داره از هم می‌پاشه.

«من شما رو درک می‌کنم. واقعاً درکتون می‌کنم. می‌دونم که دوران سختی رو توی زندگی‌تون داشتید. همه‌مون داشتیم. می‌دونم که از نظر خیلی‌هاتون، اوضاع با آینده‌ای که در کودکی پر از شور و اشتیاق و شگفتی برای خودتون متصور بودید فرق داره. شما روزبه‌روزِ زندگی‌تون رو برای چنین نتیجه‌ای برنامه‌ریزی نکردید، مگه نه؟ قصدتون این نبود توی شغلی باشید که شعله‌های زندگی رو توی روحتون خاموش کنه. قصدتون این نبود درگیر استرس، نگرانی و مسئولیت‌های بی‌پایانی باشید که اصالتتون رو از بین ببره و انرژی‌تون رو ازتون بگیره. نمی‌خواستید مدام دنبال اهداف بی‌اهمیت و تشنهٔ رسیدن آنی به خواسته‌های پیش‌پاافتاده باشید، خواسته‌هایی که تحت تأثیر فناوری در ما شکل گرفته، فناوری‌ای که به‌جای آزادی، ما رو به بردگی کشونده. قصدتون این نبوده که مدام چرخهٔ زندگی در یک هفته رو برای خودتون تکرار کنید و اسمش رو بذارید زندگی. باید بهتون بگم خیلی از ماها در سی‌سالگی می‌میرن و در هشتادسالگی دفن می‌شن. بنابراین، من درکتون می‌کنم. شما امیدوار بودید که زندگی‌تون به‌شکل دیگری پیش بره؛ جالب‌تر، هیجان‌انگیزتر، ارضاکننده‌تر، خاص‌تر و جادویی‌تر باشه.»