بریده‌هایی از کتاب باشگاه پنج صبحی ها

اگر حس می‌کنید که زندگی‌تون به گند کشیده شده، دلیلش فقط اینه که ترس‌هاتون کمی از ایمانتون قوی‌ترن.

«زندگی کوتاه‌تر از اونه که از استعدادهاتون استفاده نکنید.

«اجازه نده آتش درونت ذره‌ذره در مردابِ ناامیدکنندهٔ زمزمه‌هایی که به تو می‌گویند "هنوز نه" یا "اصلاً ممکن نیست" خاموش شود. اجازه نده قهرمان درونت به‌خاطر سرخوردگی از زندگی‌ای که سزاوارش بودی و هرگز به آن نرسیدی، تباه شود. دنیایی را که آرزویش را داری، می‌توانی برنده شوی. آن دنیا وجود دارد. واقعی است. ممکن است. مال تو است.»

«ما برای جشن گرفتن پیروزی‌هایمان تا ابد وقت داریم، اما برای به دست آوردنشان تنها چند ساعت.»

«برای آنچه ارزشش را دارد هیچ وقت آن‌قدرها دیر یا، در مورد خودم، آن‌قدرها زود نیست که به کسی که می‌خواهی تبدیل شوی... امیدوارم جوری زندگی کنی که مایهٔ افتخارت باشد. اگر به این نتیجه رسیدی که به خودت افتخار نمی‌کنی، امیدوارم قوای آن را داشته باشی که از نو شروع کنی.»

«تمام چالش‌ها در ابتدا، دشوار، در میانهٔ راه، پرهرج‌ومرج و در انتها، زیبا هستند.»

هدف اصلی تجارت فقط ثروت‌اندوزی نیست. دلیل اصلی برای بودن توی این بازی اینه که برای جامعه مفید باشی

"ای کاش ما پروانه بودیم و تنها سه روز تابستان عمر می‌کردیم، سه روزی که وجودم را در کنار تو با لذتی بیشتر از پنجاه سال عمر معمولی پر می‌کردم."»

بهای درد و دشواری رشدْ خیلی کمتر از بهای نابودکنندهٔ افسوسه.»

استعدادها و قدرت‌هایی که در حال بیدار شدن در وجودتون هستن به اون درس‌ها نیاز داشتید. هیچ چیز تصادفی نیست. هیچ چیز به هدر نرفته. شما دقیقاً در همون نقطه‌ای قرار دارید که برای رسیدن به متعالی‌ترین خواسته‌هاتون باید درش باشید.