بریده‌هایی از کتاب دوباره فکر کن

«اگر به گذشتهٔ خود بنگرید و نگویید که "ای وای، یک سال پیش چقدر احمق بودم"، پس حتماً در طول سال گذشته به‌اندازهٔ کافی یاد نگرفته‌اید».

آسودگیِ حاصل از یقین، خوشایندتر از دردسرهای ناشی از تردید است و خیلی قبل‌تر از اینکه استخوان‌هایمان انعطاف‌ناپذیر شوند، چنین اتفاقی برای باورهایمان می‌افتد

«اشتباه کردن تنها راهی است که مطمئن می‌شوم چیزی یاد گرفته‌ام».

گاهی اوقات بهتر است خودمان را دست‌کم بگیریم.

«یادگیری نیازمند فروتنی است تا بفهمیم که هنوز چیزهایی برای آموختن وجود دارد».

فقدان خودآگاهی در شخصی که یک ناتوانی جسمی مشهود دارد، اما خودش آن مشکل را حس نمی‌کند. علت آن را آسیب‌های وارده به لوب پس‌سری مغز می‌دانند. بااین‌حال معتقدم که حتی در زمان کارکرد صحیح مغز، کماکان در معرض خطر گونه‌ای از سندروم آنتون هستیم.

تقریباً مطمئنم که تجدیدنظر یکی از عادت‌های مهم زندگی است و روزبه‌روز مهم‌تر هم می‌شود. البته شاید هم اشتباه کنم. حتی اگر هم این‌گونه باشد، خیلی سریع تجدیدنظر خواهم کرد.

قضاوت خوب، مستلزم مهارت و عزم‌مان برای گشودن ذهن‌مان است.

اگر دانش یک قدرت است، پس آگاهی از نادانسته‌ها نیز نشانهٔ خرد خواهد بود.

«بدون تغییر نمی‌توان پیشرفت کرد؛ و آن‌هایی که نتوانند ذهنیت‌شان را تغییر دهند، قادر به تغییر هیچ‌چیز نخواهند بود». - جرج برنارد شاو

روانشناسان به این نتیجه رسیده‌اند که اذعان به اشتباه، هیچ‌چیزی از شایستگی‌هایمان کم نمی‌کند بلکه نشانه‌ای از صداقت و میل به یادگیری است.

یاد گرفته‌ام که دو نوع جدایی واقعاً مفیدند: جدایی حال از گذشته، و جدایی عقاید از هویت.

مرز باریکی میان مقاومت قهرمانانه و یک‌دندگی احمقانه وجود دارد. گاهی اوقات بهترین نوع سرسختی، جزم کردن عزم و روی برگرداندن است.

مرز باریکی میان مقاومت قهرمانانه و یک‌دندگی احمقانه وجود دارد. گاهی اوقات بهترین نوع سرسختی، جزم کردن عزم و روی برگرداندن است.

علائق صرفاً کشف نمی‌شوند، بلکه توسعه هم می‌یابند.

ظاهراً افراد باهوش بیش از دیگران در این دام گرفتار می‌شوند. هرقدر باهوش‌تر باشید، کار دشوارتری برای درک محدودیت‌های خود دارید. قدرت تفکر خوب می‌تواند موجب تضعیف عملکردتان در زمینهٔ تجدیدنظر شود.

دنیای ما به‌سرعت تغییر می‌کند و باید معادلِ زمانی که صرف تفکر می‌کنیم، برای بازنگری و اصلاح تفکرات‌مان هم وقت بگذاریم.

آسودگیِ حاصل از یقین، خوشایندتر از دردسرهای ناشی از تردید است و خیلی قبل‌تر از اینکه استخوان‌هایمان انعطاف‌ناپذیر شوند، چنین اتفاقی برای باورهایمان می‌افتد.

وقتی خودمان را زیر سوال ببریم، دنیا پیش‌بینی‌ناپذیرتر خواهد شد. بنابراین مجبور می‌شویم تغییرپذیری حقایق را بپذیریم، به‌گونه‌ای که امکان اثبات نادرستی مسائلِ هم‌اکنون صحیح نیز وجود دارد. تجدیدنظر دربارهٔ باورهای عمیق ما می‌تواند تهدیدی برای هویت‌مان باشد، به‌گونه‌ای که گویا بخشی از وجودمان را از دست می‌دهیم

برای تجدیدنظر وقت بگذارید. وقتی به تقویمم نگاه کردم، متوجه شدم که بخش اعظم آن با کارهای گوناگون اشغال شده است. برنامه‌ریزی کردم که روزی یک ساعت را صرف تفکر و یادگیری کنم. هم‌اکنون تصمیم گرفتم یک گام بیشتر هم بردارم: یک برنامهٔ هفتگی مشخص برای تجدیدنظر و فراموشی آموزه‌های گذشته دارم. به سراغ شبکهٔ چالش خود می‌روم و می‌پرسم که به نظرشان باید در کدامین ایده‌ها و عقایدم تجدیدنظر کنم. اخیراً همسرم آلیسون گفت که باید دربارهٔ شیوهٔ تلفظ واژهٔ «مایونز» تجدیدنظر کنم