بریده‌هایی از کتاب دوباره فکر کن

رِی دالیو بنیان‌گذار بریج‌واتر گفته، «اگر به گذشتهٔ خود بنگرید و نگویید که "ای وای، یک سال پیش چقدر احمق بودم"، پس حتماً در طول سال گذشته به‌اندازهٔ کافی یاد نگرفته‌اید».

«بدون تغییر نمی‌توان پیشرفت کرد؛ و آن‌هایی که نتوانند ذهنیت‌شان را تغییر دهند، قادر به تغییر هیچ‌چیز نخواهند بود». - جرج برنارد شاو

اگر دانش یک قدرت است، پس آگاهی از نادانسته‌ها نیز نشانهٔ خرد خواهد بود.

از شما انتظار می‌رود که نسبت به دانسته‌هایتان تردید کنید، دربارهٔ نادانسته‌هایتان کنجکاو باشید و با بهره‌گیری از داده‌های جدید، دیدگاه‌هایتان را به‌روز کنید.

اگر قورباغه در آب جوش انداخته شود، دچار سوختگی شدید خواهد شد، بنابراین شاید بتواند فرار کند و شاید هم نتواند. درحالی‌که قورباغهٔ دیگر در آبِ در حال جوش، وضع بهتری دارد: به‌محض اینکه دمای آب آزاردهنده شود، از آن بیرون می‌پرد. این قورباغه‌ها نیستند که توان ارزیابی مجدد نداشته باشند، ما چنین مشکلی داریم. پس از شنیدن و پذیرش صحت یک داستان، به‌ندرت به خودمان زحمت می‌دهیم تا درستی آن را زیر سوال ببریم.

«بدون تغییر نمی‌توان پیشرفت کرد؛ و آن‌هایی که نتوانند ذهنیت‌شان را تغییر دهند، قادر به تغییر هیچ‌چیز نخواهند بود».

عمدهٔ خوشحالی ما به کنش‌هایمان بستگی دارد، نه جایی که در آن زندگی می‌کنیم.

اذعان به اشتباه، هیچ‌چیزی از شایستگی‌هایمان کم نمی‌کند بلکه نشانه‌ای از صداقت و میل به یادگیری است.

طی یک نظرسنجی، یک‌سوم زنان اعلام کردند که حیوانات خانگی آن‌ها نسبت به شریک زندگی‌شان شنونده بهتری هستند.

سومین مزیت حس تقلب هم در این است که ما را به یادگیرندهٔ بهتری تبدیل می‌کند. مقداری تردید نسبت به دانش و مهارت‌هایمان، پایه‌ای برای صعود ما و بهره‌گیری‌مان از تجربیات دیگران خواهد شد. همان‌طور که در تحقیق روانشناسی الیزابت کرومی مانکوسو و همکارانش آمده، «یادگیری نیازمند فروتنی است تا بفهمیم که هنوز چیزهایی برای آموختن وجود دارد».

میشل اوباما می‌نویسد: «به نظرم یکی از مزخرف‌ترین پرسش‌هایی که یک پدر یا مادر می‌تواند از فرزندش بپرسد این است: وقتی بزرگ شوی، می‌خواهی چه‌کاره شوی؟ انگار بزرگ شدن یک پدیدهٔ متناهی است. انگار در مقطعی از زندگی، به یک جایگاه معین می‌رسید و همان‌جا همه‌چیز تمام خواهد شد».

به‌ندرت کسی پیدا می‌شود که بخواهد چیزی را بشنود که دوست ندارد بشنود.

سعی کنید خود را نفی کنید. وقتی نظرتان اشتباه است، نباید حس دلسردی و ناراحتی داشته باشید. با خودتان بگویید که "هی، یک چیز جدید یاد گرفتم!"».

«نادانی بیش از دانش موجب اعتمادبه‌نفس خواهد شد».

اما وقتی پای عقاید و دانش‌مان در میان باشد، سر حرف خود می‌مانیم. روانشناسان این پدیده را تصرف و توقف می‌نامند. آسودگیِ حاصل از یقین، خوشایندتر از دردسرهای ناشی از تردید است و خیلی قبل‌تر از اینکه استخوان‌هایمان انعطاف‌ناپذیر شوند، چنین اتفاقی برای باورهایمان می‌افتد. اگر کسی هنوز از ویندوز ۹۵ استفاده کند به او می‌خندیم، اما هنوز هم به عقاید سال ۱۹۹۵ خود پایبندیم. صرفاً دیدگاه‌های افرادی را می‌شنویم که حس خوبی به ما می‌دهند، نه ایده‌هایی که ما را به تأمل وامی‌دارند.

«اشتباه کردن تنها راهی است که مطمئن می‌شوم چیزی یاد گرفته‌ام».

شخصیت گذشتهٔ من «آقای حقایق» بود؛ بیش‌ازحد دل‌بستهٔ دانستن! اما حالا بیشتر مایلم نادانسته‌هایم را کشف کنم.

آن‌ها می‌دانستند که برای جابجایی مرزهای کمال، باید محدودیت‌های خود را تشخیص دهند و از آن‌ها پیشی بگیرند.

۳- به‌دنبال اطلاعات مغایر با دیدگاه‌های خودتان باشید. می‌توانید با به‌کارگیری مداوم ایده‌هایی که مفروضات‌تان را به چالش می‌کشند، با سوگیری تایید بجنگید، حباب‌های فیلتر را منهدم کنید، و از اتاق‌های پژواک بگریزید. یک نقطه شروع آسان، می‌تواند پیروی از افرادی باشد که شما را به تأمل وامی‌دارند؛ حتی اگر عموماً با تفکرات‌شان مخالف باشید.

اگر دانشمند باشید، پس تجدیدنظر یکی از مبانی اصل شغل‌تان خواهد بود.