بریده‌هایی از کتاب ما در برابر شما

شاید وقتی اون برسه به سنی که بازیکن تیم دسته‌یک بشه، دیگه خبری از مربی زن هاکی نباشه؛ فقط مربی هاکی داشته باشیم.

اما آن‌ها چه هستند اگر بازیکن هاکی نباشند؟

اگه ما خودمون به داد هم نرسیم، هیچ‌کس به دادمون نمی‌رسه.

بعضی آدم‌ها بی‌قرارند و دنبال جنگ، حتی شده با خودشان.

پسربچه‌ای مثل او، با چنان راز عظیمی در سینه، خیلی زود می‌آموزد که بهترین جا برای پنهان شدن جایی است در دیدرس همه.

یک بامداد مایا بیدار شد و دید دوستش برهنه کنار آب ایستاده و سعی دارد با دست خالی ماهی بگیرد. گویا در یکی از این برنامه‌های چگونه زنده بمانیم تلویزیون یک ابلهی چنین کاری را کرده بوده. اینجا است که مایا به او لقب «گالوم» می‌دهد.

بنی همیشه شنیده که شبیه او است، شبیه پدرش. اما نمی‌داند از چه نظر. شاید بیشتر از نظر درونی شبیه او باشد تا قیافه. می‌داند که پدر رنجی در دل داشت و یک روز این رنج بزرگ‌تر از تحملش شد.

کدوم آدمی پیتزافروشیش رو تو تعطیلات می‌بنده؟ پیتزایی هم جزو خدمات عمومیه مثل... مرکز بهداشت... مثل آتش‌نشانی... مثل کفاشی!

این شهر فریادهای شادی خواهد کشید، اما در آتش نیز خواهد سوخت.

هر آدمی صدها آدم در درون خود دارد اما در چشم دیگران تنها یکی از آن‌ها رخ می‌نماید.

مردم یک دروغ ساده را ترجیح می‌دهند به یک راست پیچیده، چون دروغ مزیتی دارد که شکست‌ناپذیرش می‌کند: حقیقت باید بتواند تمام جزئیات یک حادثه را باز کند وشرح دهد، اما دروغ فقط کافی است باورکردنی باشد.

مردم یک دروغ ساده را ترجیح می‌دهند به یک راست پیچیده، چون دروغ مزیتی دارد که شکست‌ناپذیرش می‌کند: حقیقت باید بتواند تمام جزئیات یک حادثه را باز کند وشرح دهد، اما دروغ فقط کافی است باورکردنی باشد

می‌گویند رهبری نیازمند گرفتن تصمیمات دشوار است، تصمیمات ناخوشایند و منفور. «کارت رو بکن.» این چیزی است که رهبران همیشه می‌شنوند. مأموریت دشوار و ناممکن یک رهبر این است که تا زمانی که کسی هست که از او پیروی کند به رهبری ادامه دهد. و واکنش مردم به امر رهبری همیشه این‌طور است: اگر تصمیمات تو به نفع من باشد، عادلی، و اگر به ضرر من باشد، دیکتاتور، چون حقیقت درباره توده مردم ساده است اما دردناک: ما به منافع جمع فکر نمی‌کنیم. ما فقط‌وفقط به خودمان فکر می‌کنیم.

دوازده سال دارد و این تابستان یاد می‌گیرد که مردم یک دروغ ساده را ترجیح می‌دهند به یک راست پیچیده، چون دروغ مزیتی دارد که شکست‌ناپذیرش می‌کند: حقیقت باید بتواند تمام جزئیات یک حادثه را باز کند وشرح دهد، اما دروغ فقط کافی است باورکردنی باشد

بعد می‌پرسد: «تو دلت پسر می‌خواد یا دختر؟» آنا جوری که انگار تمام عمرش را به این پرسش اندیشیده است پاسخ می‌دهد: «پسر.» «چرا؟» «چون برای پسرها شاید گاهی دنیا بر وفق مرادشون بچرخه، اما دنیا تقریباً همیشه بر ضد ما دخترهاست.»

ما همیشه از احساسات وحشی‌ای که بهمان حمله‌ور می‌شوند دفاع می‌کنیم. انگار که آن‌ها هستند که به صبوری ما نیاز دارند.

ورزش بی‌رحم است و سنگدل. ظرف ده ثانیه و در حد فاصل زمین یخ تا رختکن، یک ستاره تبدیل می‌شود به یک آشغال به‌دردنخور.

در یک درگیری آدم طرف موافق را انتخاب نمی‌کند، بلکه برمی‌گزیند علیه کدام طرف باشد.

به هر چیز زنده‌ای چنگ انداختند تا بتوانند به‌خاطرش زندگی کنند

دیدارهای دوباره تلخ و شیرین با آن‌ها که دوستشان می‌داری و آن‌ها که ازشان بیزاری، و آگاهی از اینکه باز هم باید هر طور که هست دنیا را با هر دوی آن‌ها قسمت کنی.