بریده‌هایی از کتاب جزیره سرگردانی

رسانه‌های جمعی در زمان حاضر رسانه‌هایی قدیمی شناخته می‌شوند که ارتباط در آن‌ها یک‌سویه، مرکزگرا، عمودی، متمرکز، یک‌شکل و در دست سازمان‌های بزرگ رسانه‌ای بود و پیام آن‌ها نیز توسط مخاطبانی منفعل مصرف می‌شد (مک کوایل، ۲۰۱۰).

رسانه‌های اجتماعی به‌مثابهٔ رسانه‌هایی یاد می‌شود که تعاملی، دوسویه، مشارکتی، نامتمرکز، خُرد، بی‌نیاز از ارتباطات سازمانی و افقی هستند

من با تلاش‌های مختلف کرمانی از دوران تحصیل و فعالیت‌های رسانه‌ای او آشنا هستم و به‌ویژه در خلال داوری رسالهٔ دکترای او در دانشگاه تهران تحت عنوان «توئیتر، سیاست و جامعه در ایران» شاهد مطالعهٔ گسترده، دغدغه‌مندی و وسواس علمی‌اش بوده ام. او به حوزهٔ مطالعات رسانه‌های اجتماعی تسلط دارد