بریده‌هایی از کتاب سلطنت ترس

ارسطو به خطیبان سیاسی می‌گوید زمانی می‌توانند ترسِ مردم را برانگیزانند که (الف) رخداد قریب‌الوقوعی را به تصویر بکشند که اهمیت بسزایی برای بقا و سعادت مخاطبان دارد، (ب) مردم را قانع کنند که این رخداد بسیار نزدیک و در شرف وقوع است و، علاوه‌برآن، (ج) کاری کنند که مردم حس کنند مهار اوضاع از دستشان خارج شده و نمی‌توانند به‌راحتی و با تکیه به خودشان از این شرایط ناخوشایند رهایی یابند. علاوه‌براین، ارسطو اضافه می‌کند که مردم باید به خطیب اعتماد داشته باشند، بنابراین خطیب باید با ظاهر و مَنشی نزد آنان حاضر شود که معتمد به نظر آید

به‌نمایش‌درآوردنِ داستان‌های شاد و ترس‌آور با عروسک‌ها و حیوانات و سایر اسباب‌بازی‌هایشان نقشه‌ای از امکانات جهان و باطن آدم‌های دیگر فراهم می‌کنند. آن‌ها کم‌کم توانایی سخاوت و دگرخواهی را پیدا می‌کنند. وینیکات همواره بر نقش اخلاقی و سیاسی هنر تأکید می‌کرد، زیرا هنر را برای بزرگ‌سالان ادامهٔ نقش سرگرمی و بازی در زندگی کودکان می‌دانست. او می‌گفت «راستش اگر فقط عاقل باشیم، بیچاره می‌شویم». (۱۸)