بریده‌هایی از کتاب خانه ای مثل بهشت

پیامبر اکرم } » ی‌فرمایند: «أَطْرِفُوا أَهَالِیکمْ فِی کلِّ جُمُعَةٍ بِشَیءٍ مِنَ اَلْفَاکهَةِ وَ اَللَّحْمِ حَتَّی یفْرَحُوا بِالْجُمُعَةِ». «در هر جمعه برای خانوادهٔ خود از میوه و گوشت چیزی تحفه ببرید تا بآمدن روز جمعه شادمان گردند.»

ویژگی‌های رفتاری مردان امیر مؤمنان در روایتی، رفتار لازم برای یک مرد در خانواده را سه چیز دانسته‌اند: إنَّ المَرءَ یَحتاجُ فی مَنزِلِهِ و َعِیالِهِ إِلی ثَلاثِ خِلالٍ یَتَکَلَّفُها و َإن لَم یَکُن فی طَبعِهِ ذلِکَ: مُعاشَرَةٌ جَمیلَةٌ و َسَعَةٌ بِتَقدیرٍ و َغَیرَةٌ بِتَحَصُّنٍ مرد در خانه و نسبت‌به خانواده‌اش نیازمند رعایت سه صفت است؛ هرچند در طبیعت او نباشد (اگر در طبیعتش هم نباشد باید آن را کسب کند): خوش‌رفتار بودن، گشاده‌دستی به‌اندازه و غیرت بجا همراه با خویشتن‌داری.

اگر مرد همهٔ امکانات و نیازهای زن را برطرف کند؛ ولی زبان و بیان خوبی نداشته باشد، تأثیر نخواهد داشت.

مواردی هست که در ثانیه‌های اول باید ترک شود و زن و شوهر نباید چنین رفتارهایی داشته باشند. این نکات به‌طورخلاصه عبارت است از: در ثانیه‌های اول امر و نهی نکنیم؛ در ثانیه‌های اول سرزنش نکنیم؛ در ثانیه‌های اول محاکمه نکنیم؛ در ثانیه‌های اول توهین نکنیم؛ در ثانیه‌های اول زن و مرد نقش مادرانه و پدرانه نداشته باشند.

مردی خدمت رسول خدا (ص) رفت و عرض کرد: همسری دارم که هنگام ورودم به خانه به پیشبازم می‌آید و زمان خروج مرا بدرقه و همراهی می‌کند. هرگاه مرا اندوهگین می‌بیند می‌گوید: «نگرانی تو از چیست؟ اگر اندوه تو برای رزق‌وروزی است که نگران مباش؛ چراکه غیر تو (خداوند) تدارک آن را پذیرفته است؛ و اگر نگران آخرت خویشی، البته این اندوه مبارکی است و خداوند بر اندوه تو بیفزاید». رسول خدا (ص) خطاب به آن مرد فرمودند: «بی شک، خداوند کارگزارانی دارد و همسر تو یکی از کارگزاران خداوند است و اجری برابر با نصف پاداش شهدا را دارد!»

ج) روبوسی: یکی از مهم‌ترین شیوه‌های ابراز علاقه، بوسیدن است. دیده‌اید که یک مادر یا پدر در اوج محبتش به فرزند، دوست دارد او را بوسه‌باران کند؛ یعنی دیگر بالاتر از این نیست. بوسیدن زن و مرد در لحظه‌های اول دیدار، نه‌تنها انرژی مثبت فراوانی را منتقل می‌کند؛ بلکه ضمن فراهم ساختن بستر آرامش، باعث تحکیم روابط در خانواده نیز خواهد شد؛ د) استقبال و بدرقه: نکتهٔ چهارم در ارتباط بین همسران استقابل و بدرقه است.

ب. دست دادن زن و مرد با یکدیگر: نکتهٔ دومی که در همان ثانیه‌های اول دیدار باید رعایت شود، دست‌دادن زوجین با یکدیگر است.

روش‌های ایجاد آرامش دیداری آرامش دیداری یکی از راه‌های رسیدن به آرامش است و مهارت‌هایی را می‌طلبد که زوجین با عمل به آن‌ها از دیدار همدیگر لذت می‌برند و به آرامش می‌رسند. در ادامه برخی از مهم‌ترین راهکارها را توضیح خواهیم داد. ثانیه‌های اول ارتباط زن و شوهر باید قدر ثانیه‌های اول را بدانند؛ ثانیه‌هایی که تازه به هم می‌رسند. این لحظات، ثانیه‌های طلایی و اثرگذار است. برخی کارشناسان معتقدند که هفت ثانیهٔ اول از ثانیه‌های طلایی است. اگر این هفت ثانیه را بتوانید خوب مدیریت کنید، می‌توانید روی طرف مقابلتان اثر عمیقی بگذارید.

آرامش رفتاری: یعنی اینکه دو طرف چگونه می‌توانند با رفتار مناسب آرامش را به دیگری منتقل کنند. رفتار زن و مرد برای‌آنکه بتواند آرامش‌دهنده باشد، باید ویژگی‌هایی داشته باشد.

امروزه نداشتن ارتباط کلامی مناسب، آسیب‌های فراوانی به خانواده‌ها رسانده است. در زندگی امیر مؤمنان (ع) و حضرت زهرا (س) شواهد فراوانی برای آرامش کلامی وجود دارد. در روایات آمده است که امیر مؤمنان (ع) هر وقت می‌خواستند حضرت زهرا (س) را صدا بزنند، مواردی را رعایت می‌کردند: اول اینکه حضرت را به اسم کوچک صدا می‌زدند؛ دوم اینکه کلامشان بار عاطفی داشت و سوم اینکه در کلامشان محبتشان را ابراز می‌کردند. برای نمونه امیر مؤمنان (ع) هنگام صدازدن همسرشان می‌فرمودند: «حبیبتی زهرا» (محبوب من زهرا!)، «یا فاطمهٔ نفسی لک الفداء» (فاطمه جان، وجود علی به قربان و فدای تو!) و حضرت زهرا (س) نیز در پاسخ می‌فرمودند: «روحی لروحک الفداء» (جان زهرا فدای تو!). متأسفانه برخی خانواده‌ها حتی در صدا زدن هم باعث ناراحتی و آزار یکدیگر می‌شوند.

آرامش از سه روش به دست می‌آید: آرامش دیداری، آرامش کلامی و آرامش رفتاری. آرامش دیداری: یعنی چه کارهایی را می‌توانیم انجام دهیم که از دیدن یکدیگر آرامش بگیریم؛ آرامش کلامی: به این معنا که ما می‌توانیم با گفت‌وگو و صحبت، باعث آرامش یکدیگر شویم؛

مهارت دارای سه پیش‌فرض است که هرکدام نباشد، مهارت‌آموزی اتفاق نمی‌افتد. این سه مؤلفهٔ مهم عبارت است از: دانش، تجربه و تمرین. برای کسب مهارت‌آموزی دربارهٔ موضوعی، ابتدا باید دانش کافی نسبت‌به آن موضوع کسب کرد و سپس دربارهٔ آن تجربهٔ کافی به دست آورد و درنهایت برای تثبیت آن، تمرین کرد و ممارست داشت.