بریده‌هایی از کتاب خانه ای مثل بهشت

طبق روایات معصومان (ع)، مجموعه‌ای از کارها روزی را افزایش می‌دهد که برخی از آن‌ها عبارت است از: شکر و سپاسگزاری، استغفار و توبه، خوش اخلاقی، صدقه دادن، طهارت داشتن و دائم‌الوضو بودن، پرداختن خمس و زکات، کمک به برادر دینی، صلهٔ رحم و... .

یک دسته «تداعی‌کنندهٔ مثبت» و یک دسته «تداعی‌کنندهٔ منفی». تداعی‌کنندهٔ مثبت آن است که یادآور خوشی‌ها باشد و تداعی‌کنندهٔ منفی آن است که یادآور ناخوشی‌ها باشد. زن و شوهر باید تداعی‌کنندهٔ مثبت باشند تا از یکدیگر آرامش بگیرند

امیر مؤمنان (ع) دربارهٔ حضرت زهرا (س) فرمودند: «هرگاه به چهرهٔ او (حضرت زهرا (س)) نگاه می‌کردم، هر غم و اندوهی از من برطرف می‌شد (و به آرامش می‌رسیدم)». شبیه همین جمله را از زبان حضرت زهرا (س) می‌شنویم. ایشان فرمودند: «هروقت امیر مؤمنان (ع) وارد خانه می‌شدند، وقتی نگاه من به ایشان می‌افتاد، من هم سختی‌های طول روز را فراموش می‌کردم»؛ یعنی زن و شوهر می‌توانند در مسیری قرار بگیرند که آرامش در زندگی‌شان محقق شود.

اگر قدیمی‌ها زندگی بهتری داشتند، به این دلیل بود که سبک زندگی‌شان متفاوت بود و به دستورهای دینی بهتر عمل می‌کردند. در گذشته، غالباً خانم خانه بعد از نماز صبح، سماور را روشن می‌کرد و چایی دم می‌کرد. آقا هم نان می‌خرید و صبحانه را با هم می‌خوردند و این‌گونه کار و زندگی و روزشان شروع می‌شد.

پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: «هر زنی که در خانهٔ شوهرش چیزی را جابه‌جا کند تا وضع خانه را سامان بدهد، خداوند به او نظر (رحمت) می‌کند و هرکس موردنظر (رحمت) خدا قرار گیرد، خدا او را عذاب نمی‌دهد»؛

شادی با گناه یکی از آسیب‌هایی که ممکن است به خانواده وارد شود، این است که زن و مرد هرکدام این نگاه را داشته باشند که در زندگی با گناه شاد باشند؛ نه با همدیگر. برای نمونه، گاهی برخی مردان وقتی از سر کار برمی‌گردند، به‌جای اینکه وقت استراحت خود را با خانواده سپری کنند و از همنشینی با آن‌ها لذت ببرند، به تماشای برنامه‌های غیراخلاقی شبکه‌های ماهواره‌ای می‌پردازند. این شادی و لذت، نامشروع و گناه‌آلود است. درمقابل، برخی از خانم‌ها نیز به‌جای رسیدگی به امور منزل و فرزندان، وقت خود را در بیرون از خانه و با پوششی نامناسب، در محیط‌هایی مختلط و نابهنجار سپری می‌کنند. آن‌ها نیز علت این کار را خوش‌گذرانی و لذت بردن می‌دانند

امیر مؤمنان علی (ع) دلبستگی به دنیا را ریشهٔ همه گرفتاری‌ها و اشتباهات زندگی می‌دانند و می‌فرمایند: «حُبُّ اَلدُّنْیا رَأْسُ کلِّ خَطِیئَةٍ». کسی که شیفته و دلباختهٔ دنیا شود، باید هر روز منتظر مشکل و گرفتاری و اشتباه جدیدی باشد و نباید انتظار داشته باشد که آرامشی در خانه‌اش ایجاد شود. عادت‌های غلط

اگر فردی در زندگی فقط به‌دنبال هوس‌ها و خواسته‌های نفسانی خودش باشد، از هدف اصلی زندگی دور می‌شود و چالش‌ها و آسیب‌های بزرگی را در زندگی‌اش ایجاد می‌کند. این فرد درنهایت خانواده را به طلاق و جدایی می‌کشاند.

مشکلاتی که ما آدم‌ها داریم این است که خارکوچکی را در چشم طرف مقابل می‌بینیم؛ ولی درخت را در چشم خودمان نمی‌بینیم!

بسیاری از افراد دربارهٔ محبت به همسر، پرسشی مطرح می‌کنند. می‌گویند که گاهی طرف مقابل ما مشکلی دارد و با ما خیلی بد و تند رفتار می‌کند. آیا ما نیز باید با او بدی کنیم یا اگر درمقابل رفتار بد او خوبی کنیم، پررو و جسور نمی‌شود؟! در جواب باید گفت که قاعده‌ای در نظام خانواده مطرح است و آن این است که اصل بر خوب بودن است؛ حتی اگر طرف مقابل به ما بدی کند.

همیشه بار اول سخت است. خانم با خودش می‌گوید: «اگر به شوهرم بگویم: ’دوستت دارم’ چه می‌شود؟!» چیزی نمی‌شود. گاهی برخی چیزها را خودمان بزرگ می‌کنیم. وقتی این ابراز محبت را تمرین و تکرار کنیم، برایمان عادی و حتی لذت‌بخش خواهد شد.

یکی از خطاهای زوجین، به‌ویژه خانم‌ها، در زندگی مشترک این است که اگر از آقایی خطایی سر بزند، اولین کار خانم قطع رابطهٔ عاطفی و قهر کردن است. خانم فکر می‌کند با قهر کردن، مشکلش حل می‌شود و نمی‌داند که مشکلش با قهر کردن عمیق‌تر می‌شود؛ چراکه قهر اقتدار مردش را از بین می‌برد و همسرش را ضعیف می‌کند. در این وضعیت به‌جای قهر کردن، باید با حفظ محبت و رابطهٔ صمیمی، از روش‌های صحیح برای حل مشکل و فهماندن خطا به همسر استفاده کرد؛

پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: «هر مردی که دست همسرش را عاشقانه بگیرد، آفریدگار پنج پاداش برایش می‌نویسد و اگر او را در آغوش کشد، ده پاداش می برد و اگر همسرش را ببوسد، بیست پاداش دارد».

برخی خانم‌ها می‌گویند که مردان نیاز به محبت ندارند؛ درحالی‌که این تصور کاملاً اشتباهی است. توجه به این نکته ضروری است که دایرهٔ عاطفی و دریافت محبت مرد، محدود است. یعنی از هر کسی نمی‌تواند محبت دریافت کند؛ برخلاف خانم‌ها که در هر محیطی و از هر خانمی می‌توانند محبت دریافت کنند و این تبادل عاطفی برای آنان راحت‌تر صورت می‌گیرد.

وقتی خدا کاری را دوست بدارد، بهرهٔ دنیا و آخرت را هم به او می‌دهد.

نکتهٔ مهم این است که ازآن‌جهت که زن با گفت‌وگو آرام می‌شود، در زندگی مشترک، آقایان باید همیشه زمینه را برای گفت‌وگوی خانم‌ها فراهم کنند و این را یک اصل مهم در ارتباط با همسرشان بدانند. این اصل نه‌تنها سبب تخلیهٔ هیجانات و آرامش روانی زن می‌شود؛ بلکه عمر او را نیز افزایش می‌دهد.

نکتهٔ مهم این است که اگر مردها بدانند که قدردانی از زحمات و فعالیت‌های همسرشان در منزل، چقدر ارزشمند و تأثیرگذار است، هربار که وارد خانه می‌شوند، از ایشان عمیقاً قدردانی خواهند کرد. یکی از نتایج این رفتار و قدردانی از همسر این است که اگر پسری در خانواده باشد، یاد می‌گیرد و او نیز کار همسرش را باارزش می‌داند؛ همین‌طور دختر خانواده هم می‌داند که کارش در خانهٔ شوهرش ارزش بسیاری دارد. وقتی نگاه نادرست باشد، نتیجه‌اش این می‌شود که خانه تبدیل به خوابگاه می‌شود؛ درحالی‌که خانه مأموریت بزرگی در نظام زندگی الهی دارد و باید با نگاه کلان و بلند به خانواده نگاه کرد.

نکتهٔ مهم این است که اگر مردها بدانند که قدردانی از زحمات و فعالیت‌های همسرشان در منزل، چقدر ارزشمند و تأثیرگذار است، هربار که وارد خانه می‌شوند، از ایشان عمیقاً قدردانی خواهند کرد. یکی از نتایج این رفتار و قدردانی از همسر این است که اگر پسری در خانواده باشد، یاد می‌گیرد و او نیز کار همسرش را باارزش می‌داند؛ همین‌طور دختر خانواده هم می‌داند که کارش در خانهٔ شوهرش ارزش بسیاری دارد. وقتی نگاه نادرست باشد، نتیجه‌اش این می‌شود که خانه تبدیل به خوابگاه می‌شود؛ درحالی‌که خانه مأموریت بزرگی در نظام زندگی الهی دارد و باید با نگاه کلان و بلند به خانواده نگاه کرد.

نیم. امیر مؤمنان (ع) می‌فرمایند: ضَعْ أَمْرَ أَخِیک عَلَی أَحْسَنِهِ حَتَّی یأْتِیک مَا یغْلِبُک مِنْهُ وَ لاَ تَظُنَّنَّ بِکلِمَةٍ خَرَجَتْ مِنْ أَخِیک سُوءاً وَ أَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِی اَلْخَیرِ مَحْمِلاً؛ کاری را که از برادر دینی تو سر می‌زند، به بهترین صورت برداشت کن؛ مگر آنکه کاری کند که این راه را بر تو ببندد و هیچ‌گاه درصورتی‌که راهی برای توجیه سخن برادر دینی خود داری، به سخن او گمان بد مبر!

برای دادن آرامش به همدیگر، به‌دنبال بهانه باشیم. گاهی این بهانه، آوردن ظرف آبی برای همسر است