بریده‌هایی از کتاب رهبری: درس‌هایی که از زندگی‌ و سا‌ل‌های حضورم در منچستریونایتد آموختم

کارهای تکراری که در تمرین انجام می‌دیم در بازی که هیچ زمانی برای فکر کردن ندارین ملکه ذهن‌تون می‌شه.

من همیشه تحت تأثیر کریستیانو رونالدو قرار داشتم که هرگز اجازه نداد بدنش خالکوبی داشته باشد. این مسئله نکته‌های زیادی در مورد نظم و انضباط او یادآور می‌شد.

من همیشه این احساس را دارم که موفقیت‌هایِ ‌ما نشانه استمرار و ثبات در حفظ نظم و انضباط است.

در یک دنیای کامل، من یازده بازیکنی را انتخاب می‌کنم که استعداد و اراده‌ای مشابه دارند. ولی زندگی همیشه این‌گونه نیست و اگر مجبور بودم تا بین فردی با استعداد و فردی با اراده آهنی یکی را انتخاب کنم، همیشه مورد دوم را انتخاب می‌کردم. بازیکن با استعداد ممکن است برای مدتی کارگشا باشد ولی همیشه قدرت لازم برای دادن ثبات به تیم‌های بزرگ را ندارد.

من نظم و انضباط را سرلوحه امور قرار دادم، امری که شاید به بهای از دست دادن چندین جام برای ما تمام شد. اگر مجبور باشم به گذشته برگردم، کارهایم را دقیقاً تکرار می‌کنم، چون زمانی که نظم و انضباط از بین برود باید کاملاً با موفقیت خداحافظی کرد و زمینه را برای آشوب و بی‌نظمی آماده ساخت.

اگر شما تیمی متشکل از یازده بازیکن مستعد داشته باشید که بر جلسات تمرین تمرکز دارند، مواظب رژیم غذایی و ساختار فیزیکی آن‌ها باشید، به‌اندازه کافی بخوابند و به موقع سر تمرینات حاضر شوند، در این حالت نیمی از مسیر بردن جام را طی کردید.

نگاه کردن به دیگران، گوش دادن به توصیه‌های آن‌ها و مطالعه در مورد مردم، سه مورد از بهترین کارهایی هستند که من تا به اینجای زندگی‌ام انجام داده‌ام.

معیارهای عینی و ذهنی وجود دارد که برطبق آن‌ها بازیکنان را درجه‌بندی می‌کنم. معیارهای ذهنی شامل توانایی بازی با دو پا، حس تعادل، روش منظمی که از سلامتی خود مراقبت می‌کنند، بازی یک‌دست در خلال فصل‌ها و چند فصل پیاپی، نشان دادن تسلط در چند پست‌ مختلف، و توانایی تغییر نتیجه به نفع هر تیمی که برای آن بازی می‌کنند.

می‌گفتم: «این روح تیمیه؛ یعنی وقتی که شما جونت رو برای دیگری به خطر می‌ندازی. در یک باشگاه بدون وجود دیگری هرگز برنده نمی‌شین. »

هیچ‌کس سازمانی را نمی‌خواهد که مجریانش فقط سه روز در هفته و با تأخیر به سر کار می‌آیند. این امر برای تیم‌های فوتبال نیز صدق می‌کند به همین دلیل به بازیکنانی مانند برایان مک‌کلر یا دنیس اروین علاقه داشتم که حدود هزار بازی برای یونایتد به میدان رفتند. اگر چه واضح است که آن‌ها به اندازه برخی بازیکنان دیگر باشگاه مشهور نشدند ولی سربازان خوبی بودند.