بریده‌هایی از کتاب ۱۹۸۴

یا سعی می‌کنند نسل جدیدی از میکروب‌های بیماری‌زا را به وجود بیاورند که در مقابل تمام پادزهرها مقاوم باشد.

به طور معمول برای اتلاف مازاد نیروی کار در جهان می‌توان از راه‌هایی مانند ساختن معابد و اهرام، کندن گودال و پُرکردن دوباره‌ی آن‌ها یا حتا تولید مقادیر فراوانی کالا و سپس آتش‌زدن آن‌ها بهره گرفت، اما چنین کاری فقط می‌تواند بنیادهای اقتصادی جامعه‌ی طبقاتی را محکم کند و از نظر عاطفی ثمربخش نیست.

با معیارهای اوایل قرن بیستم، حتا یک عضو رده بالای حزب نیز شکلی از یک زندگی ساده و مشقت‌بار را سپری می‌کرد. با این وجود، بهره‌مندی ایشان از امتیازهای اندکی از جمله داشتن آپارتمان بزرگ در یک منطقه‌ی خوش آب‌وهوا، لباس‌هایی با کیفیت خوب، غذاهای با کیفیت خوب، از جمله نوشیدنی و سیگار، داشتن دو یا سه پیشخدمت و ماشین یا بالگرد شخصی، او را از اعضای عادی حزب تفکیک می‌کرد و اعضای عادی نیز امتیازات مشابهی نسبت به توده‌های پایین‌دست جامعه، که آن‌ها را «کارگر» می‌نامیم، دارند.

اگر گروه‌های مختلف مردم (حتا گروه‌های ممتاز) را در مضیقه بگذارند، به دلیل وجود کمبود برای همه‌ی اقشار مردم، کوچک‌ترین امتیازی که به یک گروه داده شود، مهم قلمداد شده و تبعیض بین دو گروه برجسته می‌شود و این یک سیاست زیرکانه است.

با نیروی کاری که یک دژ شناور ساخته می‌شود، می‌توان ده‌ها کشتی باری ساخت. دژ شناور کهنه می‌شود، بدون آن‌که برای کسی سود مادی داشته باشد، و بعد با مصرف نیروی کار عظیم‌تری مجددا دژ بعدی ساخته می‌شود. در اصل، نقشه‌ی جنگ همواره به شکلی طرح می‌شود که مازاد هر تولیدی را، پس از رفع حداقل نیازهای جمعیت، به مصرف برساند. در عمل نیازهای مردم را کم‌تر از حد واقعی برآورد می‌کنند و در نتیجه مردم همیشه دچار کمبود نیمی از نیازمندی‌های رومزه‌شان هستند

همه‌ی کشورهایی که از نظر صنعتی عقب ‌مانده‌اند، از نظر نظامی بی‌دفاع هستند و مجبورند مستقیم یا غیرمستقیم تحت سلطه‌ی رقبای پیشرفته‌تر قرار بگیرند.

اگر آدم کسی را دوست داشت، حتا اگر هیچ‌چیز دیگر را برای بخشیدن نداشت، باز هم محبت‌اش را به او می‌بخشید.

از نظر او این‌طور نبود که اگر عملی بی‌تاثیر باشد، پس حتما بی‌معنی نیز خواهد بود.

به‌علاوه برای او مسلم بود که همه یا دست‌کم بیش‌تر افراد، به طور پنهانی از حزب متنفرند و اگر بدانند زیر پا گذاشتن قوانین برای آن‌ها خطری ندارد، مطمئنا به این‌کار دست خواهند زد، اما احتمال وجود تشکیلاتی برای نیروهای مخالف یا عدم وجود آن را باور نمی‌کرد.

حزب چه‌گونه می‌توانست ترس، نفرت و خوش‌باوری دیوانه‌واری را که نیاز داشت در فکر و وجود اعضایش تزریق کند جز با سرکوب‌کردن غریزه‌یی قوی و استفاده از آن به عنوان نیروی محرک؟ تمایلات جنسی برای حزب خطرناک بود، چنان‌که آن را در جهت منافع خود تغییر داده بود.

وینستون با خود می‌اندیشید، در نسل جوانی که مثل جولیا بزرگ‌شده‌ی پس از انقلاب‌اند و جز وضعیت موجود، چیز دیگری ندیده‌اند، چند نفرشان مانند او حزب را به صورت واقعیتی تغییرناپذیر و ثابت قبول کرده‌اند و بدون اعتراض علیه‌ی اقتدارِ تمامیت‌خواه، هم‌چون خرگوشی که از برابر سگ‌ها فرار می‌کند، می‌خواهند با دورزدن قانون، به فکر حفظ این زندگی باشند؟

«هرگز از راهی که از خانه بیرون آمده‌یی، به آن‌جا برنگرد. »

جنگ، صلح است! آزادی، بردگی است! نادانی، توانایی است!

انسان همیشه در لحظات بحرانی به جای جدال با دشمنِ بیرونی، با بدن خود مبارزه می‌کند.

بهترین کتاب‌ها آن‌هایی هستند که آن‌چه را که آدمی می‌داند به وی یادآوری می‌کند.

زیر سایه‌‌سارِ درخت شاه‌بلوط‌ من تو را فروختم و تو مرا فروختی:

زیر سایه‌‌سارِ درخت شاه‌بلوط‌ من تو را فروختم و تو مرا فروختی:

زیر سایه‌‌سارِ درخت شاه‌بلوط‌ من تو را فروختم و تو مرا فروختی:

زیر سایه‌‌سارِ درخت شاه‌بلوط‌ من تو را فروختم و تو مرا فروختی:

زیر سایه‌‌سارِ درخت شاه‌بلوط‌ من تو را فروختم و تو مرا فروختی: